Rola systemów eksperckich w kształtowaniu ponowoczesnego kanonu piękna

Journal Title: Ogrody Nauk i Sztuk - Year 2017, Vol 7, Issue 7

Abstract

Teza: W poniższym tekście stawiam tezę, że lekarze medycyny estetycznej za pośrednictwem wypowiedzi w mediach (na łamach kolorowej prasy, programów tv) oraz poprzez oferowane usługi tworzą giddensowskie systemy eksperckie, które wpływają na kształtowanie, umacnianie i upowszechnianie nowego kanonu piękna. Omówione koncepcje: Punkt wyjścia mojego tekstu stanowi praca Anthony’ego Giddensa Nowoczesność i tożsamość. „Ja” i społeczeństwo w epoce późnej nowoczesności, w której przedstawiona jest koncepcja systemów eksperckich. Odnoszę się także do tez Georgesa Vigarello, dotyczących zmian kanonów piękna na przestrzeni wieków i współczesnego kultu sztuczności. W poniższym tekście powołuję się także na koncept „zawodowych piękności” Naomi Wolf. Wyniki i wnioski: Dokonując analizy dyskursu (porady w prasie kolorowej, programy telewizyjne dotyczące mody i urody czy oferty gabinetów estetycznych) wokół upiększania ciała, można stwierdzić, że systemy eksperckie dotyczące przekształcania ciała przyczyniają się do medykalizacji. Naturalne przejawy ludzkiej fizjonomii (naturalny kształt ust, rysy twarzy, skóra) traktowane są jako „schorzenie”, które należy poddać leczeniu. Socjalizowane w ten sposób jednostki coraz częściej poddają się zabiegom medycyny estetycznej, chcąc osiągnąć pożądany wygląd. Oryginalność/wartość poznawcza podejścia: Tekst zwraca uwagę na konsekwencje funkcjonowania systemów eksperckich w zakresie upiększenia ciała. Do konsekwencji tych należą: unifikacja wyglądu (osoby poddające się zabiegom medycyny estetycznej upodabniają się do siebie), ostracyzm wobec osób nie spełniających ideału, a także medykalizacja urody (charakterystyczne i wyjątkowe cechy ludzkiej fizjonomii zostają uznane za defekt).

Authors and Affiliations

Anna Dwojnych

Keywords

Related Articles

Edukacja włączająca i integracyjna. O pozornej tożsamości znaczeń

Aktualnym światowym standardem i celem reform w zakresie edukacji osób o specjalnych potrzebach, wyznaczanym przez międzynarodowe organizacje takie jak UNESCO, jest umożliwianie im korzystania z wysokiej jakości kształce...

Tutoring, coaching, mentoring – współczesne formy edukacji i rozwoju człowieka

Edukacja formalna (szkolna) spełnia swoją rolę w zakresie rozwoju intelektu człowieka (IQ) i pozostawia głęboki deficyt w zakresie rozwoju inteligencji emocjonalnej (EQ). Alternatywnymi metodami dla klasycznego modelu ed...

Konstytucyjność ustawy „o zaburzonych”. Podstawa prawna izolacji postpenalnej i nadzoru prewencyjnego w polskim porządku prawnym

Artykuł dotyczy problemu izolacji postpenalnej, wprowadzonej na mocy ustawy z dnia 22 listopada 2013 r., znanej powszechnie jako „ustawa o zaburzonych”. Autorka odnosi się do kwestii zgodności aktu z Konstytucją RP oraz...

Troska o siebie jako wyraz zdrowego ustosunkowania wobec własnej osoby

Artykuł przedstawia nową na gruncie psychologii Zachodu konceptualizację zdrowego stosunku do samego siebie. Omawiany konstrukt – troska o siebie – oznacza otwartą, wrażliwą i wyrozumiałą postawę wobec własnego cierpien...

Sekret pierwszej polskiej książki kucharskiej w świetle XVI-wiecznej edukacji kobiet

Cel badań. Celem badania było opisanie kulinarnej edukacji kobiet w XVI-wiecznej Rzeczpospolitej oraz znalezienie odpowiedzi na pytania: Kto mógł posiadać książkę kucharską? Czy przygotowywano kobiety do prac w kuchni? D...

Download PDF file
  • EP ID EP234823
  • DOI 10.15503/onis2017.385.396
  • Views 63
  • Downloads 0

How To Cite

Anna Dwojnych (2017). Rola systemów eksperckich w kształtowaniu ponowoczesnego kanonu piękna. Ogrody Nauk i Sztuk, 7(7), 385-396. https://europub.co.uk/articles/-A-234823