Samoocena nastroju, funkcjonowania poznawczego oraz chronicznego zmęczenia w powiązaniu z nasileniem bezdechu sennego
Journal Title: Farmakoterapia w Psychiatrii i Neurologii - Year 2017, Vol 33, Issue 1
Abstract
Cel. Obturacyjny bezdech senny (OSA) to jednostka chorobowa, której główną manifestacją są powtarzające się epizody zatrzymania oddechu (apnea) lub znacznego spłycenia oddechu (hypopnea) podczas snu. Zespół OSA jest także potencjalnie związany z różnymi problemami natury psychicznej, powszechnie zupełnie niekojarzonymi z zaburzeniami oddychania w czasie snu. Celem prezentowanej analizy była ocena związku rutynowo badanych parametrów snu ze stanem psychicznym pacjentów ocenianym testami psychometrycznymi. Materiał i metody. Na podstawie wyniku badania polisomnograficznego (PSG) utworzono grupę badawczą liczącą 96 chorych z rozpoznanym OSA oraz grupę kontrolną, którą stanowiło 24 pacjentów, u którychwykluczono OSA, a ich zaburzenia snu oraz nadmierna senność dzienna wynikały z innych przyczyn. Zastosowano następujące metody oceny stanu psychicznego: Epworth Sleepiness Scale (ESS), Athens Insomnia Scale (AIS), Toronto Alertness Scale (TAS), Fatigue Assessment Scale (FAS), kwestionariusz objawów hipomanii (HCL‑32), Beck Depression Inventory (BDI), Snaith-Hamilton Pleasure Scale (SHAPS). Wyniki. Wyniki skal TAS, FAS, HCL'32, BDI, SHAPS istotnie korelowały z ciężkością obturacyjnego bezdechu sennego. Chorzy z bezdechem ciężkim i umiarkowanym istotnie gorzej wypadali w testach psychometrycznych mierzących ryzyko zaburzeń afektywnych oraz stopnia zachowania uwagi niż badani z bezdechem łagodnym i badani z zaburzeniami snu, u których wykluczono OBS. Wnioski. Pacjent ze zdiagnozowanym obturacyjnym bezdechem sennym powinien zostać poddany rutynowej ocenie psychiatrycznej w celu oceny pilności planowanego leczenia z uwagi na znaczne ryzyko wystąpienia objawów depresyjnych.
Authors and Affiliations
Adam Broncel, Piotr Gałecki, Edyta Staroń, Marcin Lepak, Jarosław Wysocki, Marek Daniłosio
Wpływ substancji modulujących funkcję układu glutaminianergicznego na symptomatologię schizofrenii – wyniki dwóch badań własnych
Cel pracy. W artykule przedstawiono wyniki dwóch prospektywnych badań klinicznych z użyciem substancji wpływających na funkcje układu kwasu glutaminowego, które przeprowadzono w Klinice Zaburzeń Afektywnych i Psychotyczn...
Sprawozdanie z VIII Szkoły Neuropsychofarmakologii (ECNP), 26 czerwca – 1 lipca 2016, Oxford
Szkoła Neuropsychofarmakologii została zorganizowana przez European College of Neuropsychopharmacology (ECNP) w celu szerzenia wiedzy z zakresu neuropsychofarmakologii wśród młodych lekarzy i naukowców z całej Europy. Je...
Wpływ terapii litem na występowanie zmian opryszczkowych – opis przypadku
Wirusy opryszczki zwykłej (Herpes simplex viruses) to jedne z najbardziej rozpowszechnionych ludzkich patogenów. Szacuje się, że ponad 1/3 populacji światowej jest zakażona HSV. W Polsce przeciwciała swoiste dla HSV-1 ma...
Wortioksetyna czy duloksetyna – profil pacjenta i indywidualizacja terapii na podstawie opisu przypadków pacjentów
Wortioksetyna to nowoczesny lek przeciwdepresyjny o szerokim profilu receptorowym. Zarówno w USA (przez Food and Drug Administration, FDA), jak i w Europie (przez European Medicines Agency, EMA) wortioksetyna została za...
Adipocytokiny a powikłania metaboliczne po stosowaniu neuroleptyków atypowych u dzieci i młodzieży
Cel pracy. Neuroleptyki atypowe (NA) są powszechnies tosowane w populacji pacjentów dziecięco-młodzieżowych, która jest bardziej predysponowana do wystąpienia zaburzeń metabolicznych. Sugeruje się, że niektóre spośród ho...