Serbian elections: The path towards Europe?
Journal Title: Przegląd Politologiczny - Year 2016, Vol 0, Issue 4
Abstract
The Republic of Serbia was established on 5 June 2006 as a legal successor to the state of Serbia and Montenegro which dissolved after Montenegro had declared independence on 3 June 2006. Serbia and Montenegro were constituted as a union of two republics on 4 February 2003 and replaced the Federal Republic of Yugoslavia. The latter was created on 27 April 1992 and was composed of the Republic of Serbia and the Republic of Montenegro.This article has as its main goal to answer the following questions: Will Serbian elections ensure the country’s continued path toward Europe and is Serbia ready for EU membership? Serbia’s integration with the European Union strengthened after pro-European Boris Tadić was elected the country’s president in 2004. The largest hurdles to Serbia’s EU accession are, firstly, the issue of Kosovo’s independence, and, secondly, putting those responsible for war crimes in former Yugoslavia on trial before the Hague Tribunal. Serbia’s EU integration process has been quite protracted and the country would like to finish its negotiations by 2019 in order to join the European Union officially in 2020. The European Commission has declared a moratorium on accession of new members during the current term of both the Commission and the European Parliament, which will expire in 2019. In April, Ivica Daczić and Hashim Thaci signed a negotiated agreement under the EU auspices to normalize the relations between the two countries. Kosovo, a former Serbian province mostly populated by Albanians, declared independence in 2008, which Belgrade has never recognised. The agreement does not provide for Serbia’s formal recognition of Kosovo’s sovereignty, but it regulates the situation in northern Kosovo which has a 40,000-strong Serbian minority. Both parties have also agreed not to block each other on their path to EU membership. Republika Serbii powstała 5 czerwca 2006 r. jako spadkobierczyni państwa pod nazwą Serbia i Czarnogóra, które rozpadło się po ogłoszeniu niepodległości przez Czarnogórę 3 czerwca 2006 r. Serbia i Czarnogóra jako związek dwóch republik została proklamowana 4 lutego 2003 r. Zastąpił on utworzoną 27 kwietnia 1992 r. Federacyjną Republikę Jugosławii, w skład której wchodziły Republika Serbii i Republika Czarnogóry. Kluczowym celem niniejszych rozważań, jest udzielenie odpowiedzi na pytania: czy wybory w Serbii zapewnią kontynuację drogi do Europy oraz czy Serbia jest gotowa na to członkostwo? Integracja tego kraju z Unią Europejską zacieśniła się, kiedy do władzy doszedł po wyborach prezydenckich w 2004 roku proeuropejski prezydent Boris Tadić. Największymi przeszkodami w przystąpieniu Serbii do UE są, po pierwsze, sprawa niepodległości Kosowa, a po drugie, rozliczenie przed Trybunałem w Hadze osób odpowiedzialnych za zbrodnie wojenne popełnione w czasie wojny w byłej Jugosławii. Proces integracji Serbii z Unią Europejską trwa już dość długo. Serbowie chcą zakończyć negocjacje w 2019 r., by formalnie dołączyć do Unii Europejskiej w 2020 r. – Komisja Europejska ogłosiła bowiem moratorium na przyjmowanie nowych członków w trakcie obecnej kadencji swojej i Parlamentu Europejskiego, trwających właśnie do 2019 r.W kwietniu premierzy Serbii i Kosowa: Ivica Daczić i Hashim Thaci podpisali porozumienie, wynegocjowane pod auspicjami UE, w sprawie normalizacji stosunków między oboma państwami. Kosowo, dawna serbska prowincja zamieszkana w większości przez Albańczyków, ogłosiło niepodległość w 2008 roku, czego Belgrad nigdy nie uznał. Porozumienie to nie przewiduje formalnego uznania przez Serbię suwerenności Kosowa, reguluje natomiast sytuację w północnej części Kosowa, którą zamieszkuje 40-tysięczna mniejszość serbska. Obie strony zobowiązały się także w tym dokumencie do nieblokowania sobie nawzajem drogi do członkostwa w Unii Europejskiej.
Authors and Affiliations
Natasza Lubik-Reczek
Keywords
Related Articles
- EP ID EP653149
- DOI 10.14746/pp.2016.21.4.3
- Views 65
- Downloads 0
Nicolas Levi, System polityczny Korei Północnej. Aspekty kulturowe, Polska Akademia Nauk, Instytut Kultur Śródziemnomorskich i Orientalnych, Centrum Badań nad Konfucjanizmem Współczesnym – Wydawnictwo Naukowe ASKON Sp. z o.o., Warszawa 2013, ss. 104.
-
Polityka wsparcia rodziny czy stymulowanie wzrostu demograficznego w Programie Rodzina 500 plus
Celem niniejszego opracowania było określenie ratio legis Programu 500 plus w ustawie o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci. W artykule podkreślono, że przez wiele lat trudno doszukać się skutecznych mechanizmów oddział...
The Energy Union Tour – success or failure?
The objective of the Energy Union is to integrate 28 national energy markets, guarantee free movement of energy through the borders of the member states, implement new technologies, increase energy efficiency and renew t...
US Espionage against Poland in 1970-1989
The objective scope of the research problem presented in the text covers a selection of issues concerned with the US espionage against Poland in the period between 1970 and 1989. The main goal of the text is to present t...
Implementation of the Quota System in the Regional Assembly Elections: the Analysis of Electoral Results in the Context of Women’s Epresentation on Electoral Lists
The following article concerns selected aspects of the implementation of the quota system in elections to the regional assemblies (Sejmik wojewódzki) in Poland. This comparative analysis concerns two elections: in 2010 (...