Sonoryzm wobec współczesności
Journal Title: Teoria Muzyki. Studia, Interpretacje, Dokumentacje - Year 2012, Vol 1, Issue 1
Abstract
Autor analizuje pozycję sonoryzmu jako nurtu w obecnym świecie muzycznym, zwracając szczególną uwagę na rozmycie pojęcia, a także unikanie go przez twórców opracowań podręcznikowych i encyklopedycznych, zatarcie granicy między rozumieniem „sonoryzmu” i „sonorystyki”. Autor analizuje trzy rozumienia terminu „współczesność” w momencie narodzin sonoryzmu: aktualność, awangardowość, nowoczesność i osadza w ich kontekście osiągnięcia nurtu; kreśli też historyczny rys tej formacji.
Authors and Affiliations
Krzysztof Szwajgier
Keywords
Related Articles
- EP ID EP232090
- DOI -
- Views 160
- Downloads 0
Sztuka fotografii Mieczysława Karłowicza
The Central Mountain Library in Cracow has a collection of a uniform set of Tatra Mountain landscapes by Mieczysław Karłowicz, consisting of 91 glass plates and 129 positive prints, which constitutes an extensive and int...
Oblicza sonoryzmu we wczesnej twórczości Zbigniewa Bujarskiego
Both the reception of Zbigniew Bujarski’s works and the composer himself have emphasized the aspect of sound and sensitivity to tone colour as one of the crucial factors of his oeuvre. It is therefore significant that, s...
Jasność i ciemność, czyli tonacje krzyżykowe i bemolowe
Due to the intrinsic and inherent oppositions within the major-minor system, it is naturally binary and dialectic. One of those oppositions is that of directions, or tonal melos up/down of the circle of fifths, that is t...
Koło czy spirala? Uwagi do dyskusji o relacji teorii muzyki i praktyki kompozytorskiej wobec dawnego i aktualnego stanu języka muzyki w zakresie organizacji wysokości dźwięków
Towards the end of 18th century, the discrepancy between intervals of same class within a single octave of keyboard instruments in old tuning systems progressively posed an obstacle for the development of the major-minor...
Utwór muzyczny jako refleks, odblask, relikt i echo rzeczywistości poza-dziełowej. Rekonesans
Autor wyróżnia cztery typy dzieł ze względu na ich relację do rzeczywistości pozadziełowej: refleks, odblask, relikt i echo.