Subiektywna oraz obiektywna ocena stanu funkcjonalnego sportowców po jednokrotnym inwersyjnym skręceniu stawu skokowego
Journal Title: Ortopedia Traumatologia Rehabilitacja - Year 2018, Vol 20, Issue 6
Abstract
Wstęp. Skręcenia stawu skokowego mogą prowadzić do powstania deficytów funkcjonalnych. Niewiele jest jednak prac pokazujących konsekwencje jednokrotnego skręcenia stawu, czy to w subiektywnej ocenie pacjenta (np. kwestionariusze), czy też mierzonych w sposób obiektywny (np. poprzez ocenę stabilności posturalnej). Dlatego celem pracy jest subiektywna oraz obiektywna ocena stanu funkcjonalnego sportowców po przebytym jednokrotnym inwersyjnym skręceniu stawu skokowego. Materiał i metody. Grupę badaną (LAS) stanowiło 20 sportowców po jednokrotnym inwersyjnym skręceniu stawu skokowego (średnia wieku 23±1,78 lat), grupę kontrolną (CTRL) 20 sportowców bez historii urazu (średnia wieku 22,5±2,67 lat). Do oceny subiektywnej wykorzystano kwestionariusz Foot and Ankle Disability Index (FADI-Q). Do oceny stabilności posturalnej wykorzystano platformę dynamiczną Biodex Balance System SD. Badanie wykonywano w staniu jednonóż w warunkach statycznych oraz dynamicznych. Wyniki. Wykazano różnice istotne statystycznie pomiędzy LAS a CTRL porównując wyniki otrzymane w FADI-Q w części FADI (p=0,017) oraz FADI TOTAL (p=0,049). Ponadto różnice istotne statystycznie zaobserwowano w grupie LAS pomiędzy osobami z niestabilnością (N-STAB) oraz bez niestabilności (STAB) stawu skokowego w częściach: FADI (p=0,006), FADI SPORT (p=0,011) oraz FADI TOTAL (p=0,002). W badaniu stabilności posturalnej, w warunkach statycznych i dynamicznych, nie wykazano istotnych różnic pomiędzy kończyną urazową a nieurazową, pomiędzy LAS i CTRL oraz pomiędzy STAB i N-STAB. Wnioski: 1. Sportowcy po skręceniu stawu skokowego gorzej oceniają swój stan funkcjonalny w porównaniu z grupą kontrolną. Ponadto pogorszenie stanu funkcjonalnego zauważane jest przez osoby z niestabilnym stawem skokowym w porównaniu do osób ze stawem stabilnym. 2. Przeprowadzone badania wskazują, iż przebycie jednokrotnego skręcenia stawu skokowego jest obciążone wysokim ryzykiem rozwinięcia niestabilności funkcjonalnej. 3. Proces utrzymywania stabilności posturalnej przebiega podobnie u sportowców po jednorazowym skręceniu stawu skokowego jak i u sportowców bez urazu.<br/><br/>
Authors and Affiliations
Karolina Mojza, Krzysztof Krzak, Dawid Bączkowicz
Keywords
Related Articles
- EP ID EP432505
- DOI 10.5604/01.3001.0012.8392
- Views 91
- Downloads 0
Historia leczenia skolioz w Małopolsce
W pracy omówiono historię leczenia skolioz idiopatycznych w Małopolsce. Leczenie operacyjne rozpoczęto w okresie międzywojennym, a zapoczątkował je docent Juliusz Zaremba, późniejszy pierwszy Kierownik Kliniki Ortopedii...
Influence of the Type of Neoplasm and Treatment on the Survival of Patients with Malignant Spinal Tumours
Introduction The skeletal system is the third most frequent (after lungs and liver) seat of metastases, and metastatic tumours are the most common type of bone malignancies. The aim of the study was to evaluate the infl...
Contemporary views on the ossification of the ligamenta flava
The ligamenta flava, together with the vertebral lamina, form the posterior wall of the spinal canal. Since they are located immediately adjacent to the nerve structures of the spinal cord, every pathology that involves...
Results of retrograde intramedullary nailing for distal femoral fractures – own experience
Introduction: Fractures of the distal femoral epiphysis and metaphysis are complex musculoskeletal injuries posing a significant clinical problem. The incidence of compound femoral fractures has been growing owing to the...
<br /> Pierwsze doświadczenia w implantacji trzpienia przynasadowego Metha <br />
Wstęp. Jednym z nowszych sposobów leczenia choroby zwyrodnieniowej stawu biodrowego u młodych chorych jest alloplastyka z użyciem trzpieni przynasadowych. Jego zaletą w porównaniu do trzpieni tradycyjnych jest bardziej f...