TESTOWAĆ, CZY NIE TESTOWAĆ ICD – KRAJOBRAZ PO SIMPLE
Journal Title: W Dobrym Rytmie - Year 2015, Vol 2, Issue 35
Abstract
Test progu defibrylacji był w przeszłości obligatoryjną częścią składową zabiegów implantacji ICD. Obecnie został zastąpiony testem skuteczności defibrylacji. Obydwa rodzaje testów pozwalają na potwierdzenie ciągłości układu, prawidłowej detekcji arytmii i skuteczności jej przerwania. Obecnie często odstępuje się od wykonania testu ze względu na stan kliniczny pacjenta lub strategię postępowania przyjętą w danym ośrodku. W zależności od badanej populacji ryzyko wystąpienia wysokiego progu defibrylacji waha się w zakresie 2-40%. Wyższe ryzyko wysokiego DFT mają młodsi chorzy, z większą masą ciała, wydłużonym czasem trwania zespołów QRS, większą masą lewej komory, inną niż niedokrwienna etiologią niewydolności serca, obniżoną frakcją wyrzutową, współistniejącą niewydolnością nerek. Powszechnie stosowanymi interwencjami mającymi na celu obniżenie DFT (uzyskanie 10 J marginesu bezpieczeństwa) są: zmiana polarności impulsu wysokoenergetycznego, repozycja elektrody, implantacja urządzenia o wyższej możliwej do dostarczenia energii, dodanie kolejnej elektrody ze zwojem wysokoenergetycznym (do żyły głównej górnej, v. azygos, zatoki wieńcowej, podskórnie). W większości badań porównujących grupę, w której wykonano test, z grupą, w której go nie wykonano, nie stwierdzono istotnego wpływu na śmiertelność. W wielu przypadkach wysokiego progu w podgrupach testowanych wykonane interwencje nie przynosiły istotnego obniżenia DFT. W randomizowanym badaniu SIMPLE jedynie u 31% pacjentów z wysokim DFT udało się go obniżyć za pomocą dodatkowych interwencji. Dodatkowo do tego badania nie włączono chorych z układem po stronie prawej, a 2/3 elektrod defibrylujących stanowiły elektrody dwuzwojowe. Wydaje się, że nadal brakuje wystarczających danych, aby całkowicie odstąpić od testu skuteczności defibrylacji.<br/><br/>
Authors and Affiliations
Przemysław Mitkowski
Keywords
Related Articles
- EP ID EP53719
- DOI 10.5604/18967892.1154004
- Views 79
- Downloads 0
Epizod nieutrwalonego częstoskurczu komorowego w trakcie tachykardii zatokowej przyczyną nieadekwatnej interwencji ICD
Epizod nieutrwalonego częstoskurczu komorowego w trakcie tachykardii zatokowej przyczyną nieadekwatnej interwencji ICD.<br/><br/>
Współistniejące arytmie w zdrowym sercu: częstoskurcz węzłowy i częstoskurcz komorowy. Który z nich wymaga interwencji?
Autor prezentuje przypadek pacjenta z częstoskurczem z szerokimi zespołami QRS. Różnicująca diagnostyka elektrofizjologiczna przed decyzją o ablacji pozwoliła na ustalenie komorowego pochodzenia arytmii. Wydaje się też,...
Utrzymanie dostępu żylnego. Czy już czas na zmianę zaleceń?
Jednym z ważniejszych aspektów elektroterapii jest w chwili obecnej „zarządzanie” dostępem żylnym. Należy dążyć do jak najdłuższego zachowania wykorzystanego uprzednio dostępu żylnego poprzez ograniczanie liczby kolejnyc...
BEZELEKTRODOWA STYMULACJA SERCA
Stała stymulacja serca jest uznaną metodą terapeutyczną w wybranych grupach chorych. Mimo stałego rozwoju nie jest wolna od powikłań. Większość z nich jest związana z obecnością elektrod wewnątrzsercowych oraz z kieszonk...
New alternative approach in case of pacemaker-dependent patient with bilateral pocket infection and persistent superior vena cava (or venous drainage abnormality)
This paper describes the case of pacemaker-depandent male patient with upper body venous dreinage anomaly, who suffered from bilateral pocket infection. This difficult situation made it impossible to implant the device i...