Układ renina-angiotensyna-aldosteron (RAA) – fizjologia i molekularne mechanizmy funkcjonowania
Journal Title: Advances in Hygiene and Experimental Medicine - Year 2016, Vol 70, Issue
Abstract
Wydzielenie do krwiobiegu reniny z komórek aparatu przykłębuszkowego inicjuje aktywację kaskady enzymatyczno-hormonalnej, znanej pod nazwą układu RAA (renina–angiotensyna–aldosteron). W wyniku kilku powiązanych mechanizmów, następuje podniesienie ciśnienia krwi. Znany od dziesięcioleci schemat działania tego układu został wzbogacony o nieznane wcześniej komponenty, takie jak ACE-2 i Ang(1-7), których działanie jest często przeciwstawne w stosunku do komponentów klasycznych. Niezwykle istotne funkcje biologiczne pełnią także lokalne układy tkankowe, działające w dużej mierze niezależnie od układu ogólnoustrojowego, których aktywność obserwuje się przede wszystkim w nerkach i sercu, a także w naczyniach krwionośnych, nadnerczach, czy ośrodkowym układzie nerwowym. Ze względu na ogromny zasięg działania angiotensyny-2 (Ang-2), głównego efektora układu RAA, nieprawidłowości w jego funkcjonowaniu wywołują liczne następstwa. Nadmiernej aktywacji układu towarzyszy przewlekły stan zapalny, ponieważ Ang-2 stymuluje mediatory prozapalne. Następuje uruchomienie procesów degeneracyjnych i miażdżycowych. Zaburzenie równowagi układu RAA wiąże się z najpowszechniej występującymi chorobami cywilizacyjnymi, takimi jak choroby układu sercowo naczyniowego czy cukrzyca, a także chorobami nerek, preeklampsją, osteoporozą, a nawet chorobami neurodegeneracyjnymi. Wiele z tych patologicznych procesów przypisuje się nadmiernej aktywacji tkankowych układów RA. Strategie terapeutyczne oparte na inhibicji układu RAA są stosowane powszechnie przede wszystkim w leczeniu nadciśnienia oraz innych chorób układu sercowo naczyniowego. Korzyści ze stosowania tej grupy leków to przede wszystkim obniżenie ciśnienia krwi, ale także zahamowanie procesów zapalnych i innych patologicznych zjawisk, wynikających z nadmiernej aktywacji układu RAA. Stąd też rozważa się zastosowanie inhibitorów RAA w innych chorobach, np. w chorobie Parkinsona. Dalsze badania budzą nadzieję na ulepszenie terapii inhibitorami układu RAA oraz opracowanie nowych strategii terapeutycznych.
Authors and Affiliations
Monika Chaszczewska-Markowska, Maria Sagan, Katarzyna Bogunia-Kubik
Salivary exoglycosidases in gestational diabetes
Introduction: As exoglycosidases have been described as potential markers of salivary gland pathology, we decided to check the possibility of the use of these enzymes in the detection of salivary gland involvement in ges...
Cotinine – metabolism, application as a biomarker and the effects on the organism
This review presents the current state of knowledge on cotinine, the major metabolite of nicotine. Special attention is paid to the formation of this compound in the organism, its metabolism, application in diagnostic pr...
Czy mutacje w genie kodującym czynnik transkrypcyjny EKLF (Erythroid Krüppel-Like Factor) mogą chronić nas przed chorobami zakaźnymi i pasożytniczymi?
Czynnik transkrypcyjny EKLF (Erythroid Krüppel-Like Factor) należy do grupy czynników Krüppel-podobnych, które regulują proliferację, różnicowanie, rozwój i apoptozę komórek w organizmach ssaków. Czynnik EKLF występuje w...
Activity of N-acetyl-β-hexosaminidase and its isoenzymes A and B in cancer
There were approximately 93,060 deaths from cancers in Poland in 2008, and about 105,000 are predicted for the year 2025. Early detection of cancer is a major problem throughout the world, which is why many researchers a...
Menopause, obesity, and bone status
Recent studies indicate that obesity is not a risk factor of osteoporosis. On the contrary, increased adipose tissue mass may have a protective effect against osteoporosis. This suggests that the positive influence of ad...