Układ renina-angiotensyna-aldosteron (RAA) – fizjologia i molekularne mechanizmy funkcjonowania
Journal Title: Advances in Hygiene and Experimental Medicine - Year 2016, Vol 70, Issue
Abstract
Wydzielenie do krwiobiegu reniny z komórek aparatu przykłębuszkowego inicjuje aktywację kaskady enzymatyczno-hormonalnej, znanej pod nazwą układu RAA (renina–angiotensyna–aldosteron). W wyniku kilku powiązanych mechanizmów, następuje podniesienie ciśnienia krwi. Znany od dziesięcioleci schemat działania tego układu został wzbogacony o nieznane wcześniej komponenty, takie jak ACE-2 i Ang(1-7), których działanie jest często przeciwstawne w stosunku do komponentów klasycznych. Niezwykle istotne funkcje biologiczne pełnią także lokalne układy tkankowe, działające w dużej mierze niezależnie od układu ogólnoustrojowego, których aktywność obserwuje się przede wszystkim w nerkach i sercu, a także w naczyniach krwionośnych, nadnerczach, czy ośrodkowym układzie nerwowym. Ze względu na ogromny zasięg działania angiotensyny-2 (Ang-2), głównego efektora układu RAA, nieprawidłowości w jego funkcjonowaniu wywołują liczne następstwa. Nadmiernej aktywacji układu towarzyszy przewlekły stan zapalny, ponieważ Ang-2 stymuluje mediatory prozapalne. Następuje uruchomienie procesów degeneracyjnych i miażdżycowych. Zaburzenie równowagi układu RAA wiąże się z najpowszechniej występującymi chorobami cywilizacyjnymi, takimi jak choroby układu sercowo naczyniowego czy cukrzyca, a także chorobami nerek, preeklampsją, osteoporozą, a nawet chorobami neurodegeneracyjnymi. Wiele z tych patologicznych procesów przypisuje się nadmiernej aktywacji tkankowych układów RA. Strategie terapeutyczne oparte na inhibicji układu RAA są stosowane powszechnie przede wszystkim w leczeniu nadciśnienia oraz innych chorób układu sercowo naczyniowego. Korzyści ze stosowania tej grupy leków to przede wszystkim obniżenie ciśnienia krwi, ale także zahamowanie procesów zapalnych i innych patologicznych zjawisk, wynikających z nadmiernej aktywacji układu RAA. Stąd też rozważa się zastosowanie inhibitorów RAA w innych chorobach, np. w chorobie Parkinsona. Dalsze badania budzą nadzieję na ulepszenie terapii inhibitorami układu RAA oraz opracowanie nowych strategii terapeutycznych.
Authors and Affiliations
Monika Chaszczewska-Markowska, Maria Sagan, Katarzyna Bogunia-Kubik
Keywords
Related Articles
- EP ID EP220854
- DOI -
- Views 263
- Downloads 0
Mitochondria jako organelle docelowe dla działania estrogenów
Estrogeny należą do grupy hormonów steroidowych, których wielokierunkowe działanie zależy od dwóch typów receptorów: receptora estrogenowego 1 (ESR1) oraz estrogenowego 2 (ESR2). Hormony te mogą wpływać na komórki docelo...
Influence of Bariatric Surgery on Remission of Type 2 Diabetes
The plague of obesity afflicts an increasing group of people. Moreover type 2 diabetes, which is the most serious illness accompanying excessive weight, is becoming more and more common. Traditional methods of obesity tr...
Celery – cause of severe anaphylactic shock
Background: We present a case of anaphylactic shock induced by celery ingestion in a 28-year old woman with pollinosis during allergen (50% birch, 50% grass) immunotherapy. Case Report: A female patient, aged 28 was adm...
Metformina – mechanizmy działania i zastosowanie w terapii cukrzycy typu 2[i][/i]
Metformina jest obecnie najczęściej zalecanym lekiem w terapii cukrzycy typu 2. Mimo iż ta pochodna biguanidu jest stosowana od ponad 50 lat, mechanizm jej działania nie został dokładnie poznany. W pracy przedstawiono...
Kannabinoidy a hemostaza
Elementy układu endokannabinoidowego (receptory kannabinoidowe CB1, CB2, CBED i CBPT, endokannabinoidy oraz układy enzymatyczne biorące udział w ich syntezie i metabolizmie) znajdują się w strukturach zaangażowanych w pr...