Unia Europejska wobec zagrożeń dla bezpieczeństwa teleinformatycznego – zarys problemu
Journal Title: Rocznik Integracji Europejskiej - Year 2013, Vol 7, Issue 7
Abstract
Szkodliwa działalność w Internecie oraz innych sieciach teleinformatycznych, w XXI wieku stanowi coraz większe wyzwanie dla bezpieczeństwa narodowego i międzynarodowego. Co za tym idzie, problematyka ta stała się istotna nie tylko dla państw, ale także organizacji międzynarodowych. Unia Europejska, zrzeszająca jedne z najbardziej zdigitalizowanych społeczeństw globu, prowadzi prace w tej dziedzinie już od 2004 roku. Nie ulega jednak wątpliwości, iż wysiłki UE w dużej mierze rozminęły się z wagą zagrożeń cyberprzestrzennych. Do pewnej zmiany doszło dopiero po 2007 roku, kiedy Bruksela w wyniku „pierwszej cyberwojny” w Estonii, dostrzegła konsekwencje braku zabezpieczeń przed atakami komputerowymi. Wysiłki Unii, inspirowane w głównej mierze przez Komisję Europejską przebiegały dwutorowo. Z jednej strony, obejmowały one prace koncepcyjne, w tym m.in. analizę zjawiska cyberprzestępczości czy wrażliwości na ataki europejskiej krytycznej infrastruktury teleinformatycznej. Z drugiej, podejmowano prace na rzecz rozwoju współpracy w zakresie cyberbezpieczeństwa między UE a państwami członkowskimi. W tym kontekście, należy zauważyć, iż działania Unii Europejskiej w dużej mierze były opóźnione w stosunku do dynamiki pojawiających się w cyberprzestrzeni wyzwań. Co prawda, od 2007 roku, UE poczyniła szereg inicjatyw, które wzmocniły jej potencjał do działania w środowisku teleinformatycznym, jednak w wielu dziedzinach nadal istniały poważne zaniedbania. Pewna oznaka zmiany pojawiła się dopiero w 2012 roku, kiedy powołano zespół CERT-EU oraz zapowiedziano zwiększenie środków finansowych przeznaczonych na cyberbezpieczeństwo. Mimo to, w przyszłości Bruksela będzie musiała ustosunkować się do szeregu wyzwań w tej dziedzinie, w tym m.in.: modelu współpracy międzynarodowej, opracowania spójnej strategii bezpieczeństwa teleinformatycznego czy kwestii ochrony praw człowieka w sieci. Odpowiednia reakcja na te problemy będzie jednym z czynników, które w przyszłości wpłyną na sytuację bezpieczeństwa Unii Europejskiej, tak w wymiarze wewnętrznym jak i międzynarodowym.
Authors and Affiliations
Miron Lakomy
Keywords
Related Articles
- EP ID EP73875
- DOI -
- Views 54
- Downloads 0
Promocja demokracji przez Zachód we wschodniej części Europy w XXI wieku
Państwa zachodnie i ich instytucje międzynarodowe (Unia Europejska i NATO), kierując się liberalną ideologią kontynuowały w XXI wieku politykę promowania demokracji, rządów prawa, praw człowieka i gospodarki rynkowej wob...
Budowanie zdolności Unii Europejskiej na rzecz bezpieczeństwa i rozwoju. Analiza instytucjonalna w świetle teorii wymian
Zdaniem instytucji Unii Europejskiej – co wykazuje niniejszy tekst – konieczność wzajemnie uzupełniających się interwencji w obszarach bezpieczeństwa i rozwoju jest efektem nowych zagrożeń dla Europy. UE konsekwentnie po...
Zbigniew Czachór (red.), Unia Europejska po Traktacie ustanawiającym Konstytucję dla Europy, Wydawnictwo INPiD UAM, Poznań 2006, ss. 167.
-
Unia Europejska, Niemcy i problem uchodźców (2014–2016)
Artykuł analizuje politykę Unii Europejskiej wobec uchodźców i azylantów, koncentrując się przede wszystkim na latach 2014–2016. Autor pokazuje, że kluczową rolę w kryzysie związanym z uchodźcami odegrali Niemcy, przyjmu...
Teoretyczne wyznaczniki zmiany systemowej w Unii Europejskiej 2014–2019
The entire paper is dedicated to the theoretical indicators of systemic change in the European Union, envisaged for the period from 2014–2019. The author decided to perform an academic identification and analysis of sele...