Wartość wybranych czynników w prognozowaniu rozwoju stawu biodrowego po leczeniu rozwojowej dysplazji wyciągiem ponad głowę
Journal Title: Ortopedia Traumatologia Rehabilitacja - Year 2004, Vol 6, Issue 6
Abstract
Wstęp. W pewnym odsetku stawów biodrowych leczonych zachowawczo z powodu rozwojowego zwichnięcia, stwierdza się resztkową dysplazję po zakończeniu wzrostu, która już w młodym wieku może być przyczyną wtórnych zmian zwyrodnieniowych. Dlatego też zadaliśmy sobie pytanie, które z czynników przed nastawieniem i 5 miesięcy po, umożliwiają prognozowanie przyszłego rozwoju stawów biodrowych?Materiał i metody. Analizie poddano 107 stawów biodrowych biodrowych 81 chorych leczonych wyciągiem ponad głowę, w wieku od 5 do 33 miesięcy (średnio 14,2 miesiąca). Dokonano oceny wybranych czynników klinicznych i wskaźników radiologicznych przed nastawieniem i 5 miesięcy po, wraz ze statystyczną oceną ich zróżnicowania w zależności od końcowych wyników. Średni wiek chorych chwili ostatniego badania wynosił 19,7 lat, minimum 14 lat.Wyniki. Im starszy wiek dzieci w momencie rozpoczęcia leczenia, tym gorsze stwierdzano wyniki końcowe. Ocena kliniczna wypadała także mniej korzystnie w przypadku obustronnego zwichnięcia stawów biodrowych. Żaden ze wskaźników radiologicznych: górny i boczny wskaźnik centrowania Smitha, wielkość przerwania łuku Shentona-Menarda, stopień zwichnięcia wg Tonnisa oraz obecność i wielkość jądra kostnienia nie pozwalały prognozować oceny końcowej. Utrzymujące się 5 miesięcy po nastawieniu przerwanie łuku Menarda-Shentona oraz przemieszczenie głowy kości udowej ku górze wyrażone zmniejszeniem górnego wskaźnika centrowania sugerowały gorsze wyniki po zakończeniu wzrostu.Wnioski. Na charakter przebudowy stropu panewki ma wpływ czas rozpoczęcia leczenia, a na czynnościową ocenę końcową także fakt obustronnego występowania choroby. Jedynie parametry opisujące zborność stawu biodrowego, ocenianej na podstawie przerwania łuku Menarda-Shentona i górnego wskaźnika centrowania 5 miesięcy po repozycji stawów biodrowych pozwalały prognozować ocenę końcową.
Authors and Affiliations
Marcin Sibiński, Marek Synder
Keywords
Related Articles
- EP ID EP56339
- DOI -
- Views 97
- Downloads 0
Czy dostęp tylno-przyśrodkowy przy artroskopii tylnego przedziału stawu skokowego jest bezpieczny?
Wstęp. Artroskopia tylnego przedziału stawu skokowego jest uważana za procedurę obarczoną ryzykiem powikłań neurologicznych i naczyniowych. Część autorów zaleca stosowanie jedynie dostępu tylno-bocznego uważając tylno-pr...
Złamania główki kości ramiennej u dzieci
Wstęp. Złamania główki kości ramiennej występują niezwykle rzadko. W polskim piśmiennictwie brak doniesień omawiających leczenie tych złamań. Praca ma na celu przedstawienie własnych wyników leczenia i porównanie ich z d...
Protezoplastyka stawu kolanowego z zastosowaniem systemu nawigacji komputerowej OrthoPilot
Wstęp. Totalna protezoplastyka stawu kolanowego jest uważana obecnie za „złoty standard'' w przypadkach leczenia zaawansowanych zmian zwyrodnieniowych kolana. Poprawa zakresu ruchu, zmniejszenie dolegliwości bólowych i k...
Analiza czynników ryzyka powikłań septycznych protezoplastyk stawu biodrowego w materiale klinicznym
Wstęp. Postęp ortopedii umożliwia poprawę czynności zniszczonego stawu biodrowego, eliminując jednocześnie zespól bólowy na drodze wszczepienia protezy stawowej. Wraz ze wzrostem liczby wykonywanych protezoplastyk, zwięk...
Badania nad stabilnością trzpienia endoprotezy bezcementowej w artrozie dysplastycznej biodra– 12 lat doświadczeń
Wprowadzenie Celem pracy jest retrospektywna ocena funkcji sztucznego stawu biodrowego oraz stabilności trzpieni bezcementowych różniących się budową, zastosowanych w leczeniu dysplastycznych zmian zniekształcająco-zwyro...