Wieloaspektowość choroby w Bez dogmatu Henryka Sienkiewicza
Journal Title: Literaturoznawstwo - Year 2018, Vol 12, Issue
Abstract
Problematyka artykułu mieści się w kręgu rozpoznań kategorii: choroba jako obiektywne pojęcie biologiczne a poczucie dyskomfortu w powieści H. Sienkiewicza Bez dogmatu. W tle nadrzędnej problematyki choroby jako psychicznej newrozy, wydobyta zostaje choroba w znaczeniu dolegliwości fizycznej/cielesnej. Refleksja pisarza na temat chorobowych dolegliwości fizycznych jest prezentowana w odniesieniu do różnych bohaterów powieściowych, zarówno głównego, jak drugoplanowych i epizodycznych. Pozwala ona określić ukazane współczesne społeczeństwo u schyłku XIX wieku jako skalane psycho-fizycznymi schorzeniami, patologiami, dysfunkcjami najróżniejszego autoramentu. Wizerunek taki koresponduje ze stanowiskiem pisarza w kwestii powracającej w drugiej połowie XIX stulecia, pod wpływem myślenia biologiczno-darwinowskiego, sarmackiej witalności i pozytywnego wartościowania ciała. To przeświadczenie kompensować miało poczucie dekadencji przeciążonej refleksyjnością, indywidualizmem, nerwowością, chorobami, słabością fizyczną współczesnej cywilizacji, przeciwstawiając cherlactwu duchowemu i fizycznemu epoki modernizmu ludzi silnych i zdrowych fizycznie.
Authors and Affiliations
Alicja Dąbrowska
Keywords
Related Articles
- EP ID EP484907
- DOI 10.25312/2451-1595.12/2018_9-33
- Views 51
- Downloads 0
„Rzućże to oko na zwierciadło ciała Jezusowego”. Wokół kazań O piąci zmysłach ciała ludzkiego Samuela Wysockiego
„Rzućże to oko na zwierciadło ciała Jezusowego”. Wokół kazań O piąci zmysłach ciała ludzkiego Samuela Wysockiego Celem niniejszego artykułu jest analiza kazań O piąci zmysłach ciała ludzkiego Samuela Wysockiego, które do...
Tekst i kontekst Tajfunu Josepha Conrada
Tajfun (1902) wydaje się tekstem pozornie łatwym do interpretacji. Jest humoreską będącą rodzajem gry literackiej. Pisarz posłużył się w nim ironią. Szczególne znaczenie dla odczytania wymowy tekstu ma niedookreślenie do...
Zapach w poezji Anny Świrszczyńskiej
Celem artykułu jest omówienie zapachów, które dominują w poezji Anny Świrszczyńskiej – to znaczy: woni powiązanych z materią organiczną; materią ciała, które żyje, doświadcza i cierpi. Należy zauważyć, że kluczem do wspo...
Antropologia uczuć i zmysłów
Wprowadzenie od redakcji do nowego numeru czasopisma
„Już mi chyba nic nie trzeba więcej”. Swój świat i obcy w poezji hippisów (jego językowe wykładniki i wartościowanie)
Artykuł jest próbą uchwycenia sposobów językowej kreacji świata przedstawionego w poetyckiej twórczości polskich hippisów. W celu rekonstrukcji elementów opisywanego świata wykorzystano metodologię językowego obrazu świa...