Wielość.Architektura w erze postfordyzmu
Journal Title: Środowisko Mieszkaniowe - Year 2016, Vol 17, Issue 17
Abstract
Artykuł podejmuje temat formowania się nowych cech architektury w erze postfordyzmu. Od czasów pierwszej rewolucji przemysłowej krajobrazy miast oraz ówczesne formy architektoniczne zaczęły reagować na gwałtowne zmiany w nauce i technologii. W okresie modernizmu symbolem współczesnej aglomeracji stał się samochód i rozbudowana infrastruktura motoryzacyjna. Wiodące metropolie z Europy, Azji i Stanów Zjednoczonych zaczęły prześcigać się w przekraczaniu kolejnych limitów konstrukcyjnych, dążąc do coraz większy rozpiętości i wysokości. W latach 90. i rozpowszechnienie się nowych technologii komputerowych i komunikacyjnych doprowadził do wysokiego stopnia usieciowienia przestrzeni fizycznej. Do nomenklatury architektonicznej na stałe weszły takie pojęcia jak internet przedmiotu, inteligentne budynki, interaktywne obiekty, projektowanie parametryczne czy spersonalizowane. Rozpowszechnienie się internetu w skali światowej przyspieszyło proces globalizacji i przemieszczanie się lokalnego kapitału na rynek międzynarodowy. To z kolei wywołało kryzysy w licznych miastach przemysłowych, których infrastruktura architektoniczna okazała się niewystarczająca do zatrzymania inwestorów w obliczu konkurencyjności rynków zagranicznych i możliwości obniżenia płac. Struktury ekonomiczne miast uległy przeobrażeniu. W dużej części przemysłowych aglomeracji rozpoczął się proces dezindustrializacji i depopulacji, zwiększyły się zarobkowe ruchy migracyjne. W dziedzinach naukowych i projektowych nastąpił proces przenikania się i redefinicji pojęć. Zapoczątkowane na początku lat 80-tych ewolucje terminologiczne w filozofii czy socjologii (ACT) zaczęły wpływać na inne dziedziny. W architekturze rozpoczęło się nakreślanie nowego rozumienia urbanistyki, bardziej sieciowego, z punktowymi, miastotwórczymi, oddolnym działaniami, dopełniającymi całościowe plany. W skali budynku zaczęto przeredagowywać znaczenie poszczególnych elementów budowlanych i konstrukcyjnych, niejednokrotnie nadając im nowe znaczenie, tworząc hybrydy funkcjonalne. Artykuł zamyka projekt wystawy dla Muzeum Architektury we Wrocławiu, będącym eksperymentem naukowo-projektowym na temat architektury w czasach postfordowskich i próbą definiowania nowych form architektonicznych za pomocą odmiennego procesu pracy.
Authors and Affiliations
Maciej Siuda
Keywords
Related Articles
- EP ID EP177278
- DOI -
- Views 33
- Downloads 0
Woda dekoracyjna w śródmiejskich przestrzeniach publicznych Barcelony
Woda towarzyszyła architekturze od zarania dziejów, była jednym z podstawowych warunków umożliwiających budowę osad, a następnie miast. Zapewniała przetrwanie, umożliwiała rozwój cywilizacji, stanowiła jedną z linii obro...
Smart city farmą pionową. Wybrane przykłady rozwiązań Smart city by vertical farm. Selected examples of solutions
Miasta rozwijają się niezwykle szybko i już wykorzystują 75% zasobów Ziemi. Ich powierzchnia zwiększa się dużo wolniej niż gęstość zaludnienia, co oznacza, że na coraz mniejszym obszarze mieszka coraz więcej ludzi, którz...
Niemieckie wystawy ogrodowe jako narzędzie rewitalizacji miast
Niemieckie wystawy ogrodowe Bundesgartenschau (BUGA) oraz Internationale Gartenausstellung (IGA) są ważnym wydarzeniem nie tylko w kalendarzu osób interesujących się ogrodnictwem. Organizowane nie w jednym, stałym miejsc...
Rola terenów rekreacyjnych w różnych strefach klimatycznych – na przykładzie Syrii
Zmiany klimatyczne zachodzące na przestrzeni ostatnich lat na całym globie doprowadziły do występowania różnych anomalii pogodowych, takich jak susze czy fale upałów. Jednocześnie zmniejsza się ilości średniorocznych opa...
Szanowni Państwo, Drodzy Czytelnicy
Dwudziesty numer wydawnictwa zatytułowany „Światło w architekturze” jest tematycznie związany z numerem osiemnastym. Został także poświęcony aspektom związanym z oświetleniem oraz wszelkim zagadnieniom kompozycyjnym, pla...