Własne doświadczenia w chirurgicznym leczeniu oftalmopatii tarczycowej
Journal Title: Journal of Stomatology (Czasopismo Stomatologiczne) - Year 2013, Vol 66, Issue 3
Abstract
Oftalmopatia Graves-Basedowa jest przewlekłym schorzeniem o podłożu autoimmunologicznym, charakteryzującym się występowaniem procesu naciekowo-obrzękowego w obrębie oczodołu, który oprócz zaburzeń estetycznych może doprowadzić do utraty widzenia. Najcięższym powikłaniem oftalmopatii tarczycowej (OT) jest neuropatia nerwu wzrokowego, stanowi ona główne wskazanie do odbarczenia oczodołu, po wyczerpaniu innych możliwości leczenia. Cel pracy. Ocena skuteczności taktyki postępowania chirurgicznego w OT na podstawie retrospektywnej analizy chorych leczonych w latach 2002-2010. Materiał i metody. Analiza dokumentacji medycznej 24 pacjentów (12 kobiet i 12 mężczyzn) oceniająca aspekt czynnościowo-estetyczny chirurgicznej dekompresji 45 oczodołów w OT. Wyniki. Wartość wytrzeszczu przed zabiegiem wynosiła od 22 do 35mm, średnio 28,5mm. Dekompresję oczodołów z dostępu podrzęsowego pod kontrolą egzoftalmometru Hertla wykonano u 24 pacjentów, w tym u 3 (12,5%) jednostronną. Zakres zabiegu najczęściej obejmował trójścienną dekompresję - 23 chorych (96,0%), u 1 chorego wykonano dekompresję dwuścienną. Dzięki zmniejszeniu wytrzeszczu średnio o 4,8 mm uzyskano poprawę wyglądu estetycznego u wszystkich leczonych chorych. Spośród 10 chorych z podwójnym widzeniem, po leczeniu chirurgicznym diplopia ustąpiła u 2 chorych, natomiast u 2 pacjentów doszło do jej nasilenia. Wnioski. 1. Odbarczenie oczodołu jest jednym z etapów leczenia OT. 2. Dostęp podrzęsowy pozwala na usunięcie pod kontrolą wzroku trzech ścian oczodołu (dolnej, bocznej, przyśrodkowej) oraz usunięcie tłuszczu okołogałkowego. 3. Modyfikacja własna, polegała na wykonaniu wszystkich etapów operacji pod kontrolą egzoftalmometrii, co daje możliwość uzyskania symetrycznego ustawienia gałek ocznych. 4. Ze względu na powikłania obserwowane po odbarczeniu oczodołu, celem poprawy ostatecznego wyniku leczenia, należy rozważyć operacje korekcyjne powiek oraz zabiegi na mięśniach ocznych.
Authors and Affiliations
Jan Zapała, Grażyna Wyszyńska-Pawelec, Piotr Koryczan, Michał Gontarz, Mariusz Szuta
Mikroskopowa ocena zniszczeń martwej skóry i błony śluzowej po działaniu wiązki lasera CO2 – badanie na modelu zwierzęcym
Cel pracy: histopatologiczna ocena zmian powstających w tkankach miękkich po działaniu wiązki lasera dwutlenkowo-węglowego o różnym natężeniu mocy.Materiał i metody: przedmiotem doświadczeń były łby świńskie, uzyskane z...
Pattern and trend of non-odontogenic orofacial pain at a tertiary health facility in Sub Saharan West Africa
Introduction. The study aimed at determining the incidence and trend of non-odontogenic orofacial pain at a tertiary health facility in Sub Saharan West Africa. Material and method. A 28-year retrospective analysis of re...
Charakter wady zgryzu klasy II grupy 2 i konsekwencje związane z planowaniem leczenia
Celem niniejszego raportu jest opisanie morfologii wady zgryzu klasy II grupy 2 w oparciu o porównanie analizy cefalometrycznej grupy 48 osób (wg Bjorka). Wyniki wskazują na wyraźny wzrost strzałkowej relacji podstaw kos...
Influence of water sorption on the shrinkage stresses of dental composites
Introduction. The elimination or reduction of shrinkage stress generated during polymerisation is one of the major problems in the development of dental composites. Sorption of water by resin fillings in the moist enviro...
Pierwotne Zaburzenie Wyrzynania (Primary Failure of Eruption, PFE) – opis przypadków
Wprowadzenie. Pierwotne zaburzenie wyrzynania (ang. Primary Failure of Eruption, PFE) jest rzadkim schorzeniem, definiowanym jako izolowane zaburzenie wyrzynania niewykazujących cech ankylozy zębów bez obecności prze...