Własność a dobra kultury

Journal Title: Muzealnictwo - Year 2005, Vol 2006, Issue 47

Abstract

Zagadnienia własności dóbr kultury, podobnie jak wszelkich form własności w państwach postkomunistycznych, to poważny problem polityczny i mentalny. Z krajów nowoprzyjętych w 2004 r. do Unii Europejskiej, tylko Polska nie posiada do dziś ustawy reprywatyzacyjnej. Tym zagadnieniom jest poświęcona najnowsza publikacja Fundacji im. Stefana Batorego, która poprzedzona została już dwoma interesującymi i wartościowymi tomami p.t. Przemieszczone dobra kultury. Przypadek Europy Zachodniej i problemy państw Europy Środkowej i Wschodniej w XX wieku (Warszawa 2004) oraz Dobra kultury i problem własności. Doświadczenia Europy Środkowej po 1989 roku (Warszawa 2005) – omówionymi przez niżej podpisanego na łamach niniejszego numeru „Muzealnictwa”. Całość dyskusji została podzielona na trzy bloki tematyczne. Pierwszy z nich to „Własność prywatna – zbiory publiczne – problem reprywatyzacji po 1989 roku” (s. 13-83), drugi – „Doświadczenia polskich instytucji po 1989 roku” (s. 84-149), a trzeci – „Reprywatyzacja – własność – dobro publiczne”(s. 151-210).Do rąk czytelników trafiła niezmiernie interesująca i przydatna publikacja, która w sposób wprawdzie fragmentaryczny ale jakże ważki podnosi problem reprywatyzacji dóbr kultury, który w Polsce nadal jest nierozstrzygnięty. Należałoby zadać sobie pytanie: Czy jest możliwe znalezienie rozwiązanie polubownego – a więc satysfakcjonującego prawnych właścicieli dóbr kultury oraz instytucje państwowe: archiwa, biblioteki i muzea. Warto byłoby w Polsce skorzystać z doświadczenia niemieckiego, w związku z czym należałoby: 1. sporządzić listę dziedzictwa narodowego, które musi pozostać w zbiorach publicznych, wywłaszczając jego prawnych właścicieli za godziwym i rynkowym wypłaceniem odszkodowań pieniężnych; 2. ustalić tzw. depozyt przymusowy na lat 20, 50, 100 i płacić prawnym właścicielom ryczałtowe odszkodowanie za każdy rok przymusowego przetrzymywania dobra kultury w zbiorach publicznych; 3. na drodze polubownej utworzyć fundacje zarządzające wspólnie dobrem kultury przez państwo i prawnych właścicieli (tzw. depozyt dobrowolny, czasowy lub bezterminowy); 4. zwrócić właścicielom prawnym dobra kultury nie mające fundamentalnego znaczenia dla kultury narodowej, ale pod warunkiem ich udostępniania do badań naukowych i na wystawy. Każde z tych rozwiązań jest zgodne z międzynarodowym prawem i Polska jako członek Unii Europejskiej powinna je zastosować.

Authors and Affiliations

Dariusz Matelski

Keywords

Related Articles

Wstęp do numeru

Dokumentujący ponad dwa stulecia historii polskich muzeów nasz periodyk, którego kolejny, już 58. tom oddajemy obecnie do rąk Czytelników, niezmiennie analizuje i komentuje procesy zachodzące w muzealnictwie polskim i św...

MUZEA GOSZCZĄ LAUREATÓW KONKURSU DLA DZIECI

Konkurs plastyczny, towarzyszący Europejskim Dniom Dziedzictwa 2007, którym przyświecało hasło Ludzie gościńca – wędrowcy, pielgrzymi, tułacze, został zorganizowany przez Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków ora...

WYDZIAŁ MUZEÓW I POMNIKÓW MARTYROLOGII POLSKIEJ W LATACH 1945–1954 ORAZ KONTYNUACJA JEGO ZADAŃ DO CZASÓW WSPÓŁCZESNYCH

Wydział Muzeów i Pomników Martyrologii Polskiej rozpoczął działalność w kwietniu 1945 r. jako komórka organizacyjna Naczelnej Dyrekcji Muzeów i Ochrony Zabytków działającej w strukturach Ministerstwa Kultury i Sztuki. Je...

HOW TO PROMOTE MARITIME HERITAGE?

The Polish Marime Museum (Centralne Muzeum Morskie – CMM) is the largest centre in Poland documenting and popularising Polish maritime history; established in 1960, it now has eight departments. In Gdańsk the Museum comp...

Download PDF file
  • EP ID EP61847
  • DOI -
  • Views 47
  • Downloads 0

How To Cite

Dariusz Matelski (2005). Własność a dobra kultury. Muzealnictwo, 2006(47), 233-252. https://europub.co.uk/articles/-A-61847