Wpływ neuromodulacji oraz ciągłej blokady splotu ramiennego na leczenie krytycznego niedokrwienia kończyn górnych w przebiegu wstrząsu septycznego: opis przypadku
Journal Title: BÓL - Year 2015, Vol 16, Issue 2
Abstract
Sepsa jest zespołem objawów klinicznych oraz zjawisk patofijologicznych określanych mianem uogólnionej reakcji zapalnej wywołanej zakażeniem. Wstrząs septyczny jest następstwem hipowolemii wywołanej przez mediatory reakcji zapalnej. Powodują one zwiększenie przepuszczalności naczyń oraz zmniejszenie kurczliwości mięśnia serca, a w konsekwencji hipotensję i hipoperfuzję tkanek. Sepsa jest trzecią najczęstszą przyczyną zgonów z powodu chorób zakaźnych na świecie, a dziesiątą najczęstszą przyczyną ogółem (50-100/100 tys. osób/rok). W Polsce 16% pacjentów hospitalizowanych w oddziałach intensywnej terapii (OIT) ma rozpoznaną ciężką sepsę, a śmiertelność wynosi 54%. Duża częstość występowania sepsy w oddziałach intensywnej terapii przy uwzględnieniu wysokiej śmiertelności, długiego czasu leczenia i bardzo wysokich kosztów stwarza zagrożenie zdrowotne o poważnych konsekwencjach medycznych i społecznych. Leczenie sepsy i wstrząsu septycznego jest działaniem wielokierunkowym. Centralizacja krążenia zapewniająca prawidłowe utlenowanie ważnych życiowo narządów stwarza zagrożenie wystąpienia martwicy w dystalnie położonych tkankach. Przedstawiono przypadek 40-letniej pacjentki z rozpoznanym ciężkim wstrząsem septycznym w przebiegu zapalenia otrzewnej z powodu perforacji przewodu pokarmowego. Patofijologia wstrząsu septycznego oraz działanie leków wazokonstrykcyjnych doprowadziły do wystąpienia krytycznego niedokrwienia dystalnych części kończyn górnych i dolnych. Z powodu braku możliwości leczenia niedokrwienia w sposób systemowy zastosowano neuromodulację, a następnie ciągłą blokadę obu splotów ramiennych. Zastosowane leczenie wazodylatacyjne w sposób miejscowy, poprzez blokadę splotu nerwowego oraz prowadzenie neuromodulacji nerwów obwodowych, umożliwiło poprawę przepływu w naczyniach dystalnych części rąk, nie działając jednak w sposób znacząco antagonistyczny do działania wazokonstrykcyjnego stosowanych amin katecholowych. Ograniczyło to odległe skutki leczenia oraz choroby, umożliwiając uniknięcie amputacji obu dłoni, która w znaczący sposób wpłynęłaby na jakość życia pacjentki.
Authors and Affiliations
Patrycja Mirończuk, Wojciech Nierodziński, Katarzyna Kapica, Piotr Lisowski
Keywords
Related Articles
- EP ID EP76542
- DOI 10.5604/1640324x.1164806
- Views 90
- Downloads 0
Ear pain and diseases of other organs in the area of the head and neck
Earache or otalgia may occur as a consequence of the ongoing disease in the ear (primary otalgia) or can be projected pain, which occurs in the course of diseases which have no connection with the organ of hearing (secon...
PRZEDRUK POLSKIEGO TŁUMACZENIA ARTYKUŁU ZA ZGODĄ INTERNATIONAL ASSOCIATION FOR THE STUDY OF PAIN (IASP) - Pain 156 (2015) 62-71 Transcranial direct current stimulation as a treatment for patients with firomyalgia: a randomized controlled trial
Previous studies suggest that transcranial direct current stimulation (tDCS) over the primary motor cortex (M1) reduces chronic pain levels. In this randomized controlled trial, we investigated the effects of 5 consecuti...
Analgetyki opioidowe w farmakoterapii bólu, kiedy w praktyce warto wybrać tapentadol
Analgetyki opioidowe należą do jednej z podstawowych grup w leczeniu bólu. Nie występuje tutaj efekt klasy, co oznacza, że każdy z opioidów stosowanych w leczeniu bólu charakteryzuje się odmiennym profilem farmakokinetyc...
Stymulacja pól nerwów obwodowych w bólu okołostomijnym
Przewlekły ból powłok brzusznych obserwuje się u 10–30% pacjentów zgłaszających się do specjalistycznych poradni leczenia bólu [24]. Jego najczęstszą przyczyną jest zespół uwięźnięcia nerwu skórnego brzusznego (ACNES, a...
Rola cytokin z rodziny interleukiny-1 w transmisji nocyceptywnej
Rodzina Interleukiny-1 to rodzina kilkunastu, należących do cytokin, cząsteczek białkowych zaangażowanych głównie w regulację odpowiedzi odpornościowej. Udokumentowano, że członkowietej rodziny, w szczególności: IL-1α i...