Wpływ śródoperacyjnego radiomapowania nuklearnego na czas trwania zabiegu w paratyreoidektomii
Journal Title: Acta Bio-Optica et Informatica Medica, Inżynieria Biomedyczna - Year 2010, Vol 16, Issue 3
Abstract
Śródoperacyjna identyfikacja nadczynnej tkanki przytarczyc stanowi jedno z największych wyzwań dla chirurgów wykonujących paratyreoidektomie. Przełomem w chirurgii przytarczyc może stać się nowa metoda śródoperacyjnego radiomapowania nuklearnego. Jest ona oparta na pomiarze emisji promieniowania gamma w czasie rzeczywistym przez tkanki w polu operacyjnym po uprzednim podaniu 99mTc MIBI (99mTc-methoxyisobutylisonitrile - 99mTc-metoksyizobutylizonitryl), wychwytywanego i akumulowanego wybiórczo przez tkankę przytarczyc. Celem artykułu była analiza wpływu zastosowania śródoperacyjnego radiomapowania nuklearnego na czas trwania zabiegu paratyreoidektomii. Badania przeprowadzono metodą analizy retrospektywnej jedno- i wieloczynnikowej w grupie 20 chorych poddanych zabiegom paratyreoidektomii, uwzględniając potencjalne czynniki kliniczne wpływające na czas zabiegu jako wejściowe zmienne niezależne. Jednoczynnikowa analiza statystyczna wykazała, że zastosowanie śródoperacyjnego radiomapowania nuklearnego skraca czas trwania zabiegu o średnio 60,38±7,47 min (p = 0,0459). Natomiast nadczynność wtórna, konieczność wykonania częściowej sternotomii oraz reoperacja przedłużały średni czas trwania zabiegu o odpowiednio: 88,44±40,21 min; 98,06±57,91 min oraz 74,33±33,92 min (p = 0,0112; p = 0,0409 oraz p = 0,0234; odpowiednio). Analiza wieloczynnikowa z zastosowaniem modelu regresji wielorakiej zidentyfikowała radiomapowanie nuklearne, sternotomię oraz reoperację jako zmienne niezależne istotnie statystycznie wpływające na czas trwania paratyreoidektomii. Uzyskane wyniki badań wykazały, że śródoperacyjne radiomapowanie nuklearne jest skuteczną metodą wspomagającą postępowanie chirurgiczne w zabiegach paratyreoidektomii. Dzięki ukierunkowaniu działania operacyjnego in vivo oraz zapewnieniu potwierdzenia tożsamości nadczynnej tkanki gruczolaka ex vivo natychmiast po jego resekcji metoda ta pozwala znacznie skrócić czas trwania paratyreoidektomii.
Authors and Affiliations
Dariusz Sagan, Konrad Rejdak
Keywords
Related Articles
- EP ID EP70572
- DOI -
- Views 64
- Downloads 0
Skuteczność terapii metodą DBC w przewlekłych zespołach bólowych dolnego odcinka kręgosłupa
Przewlekły ból kręgosłupa jest bardzo częstym zjawiskiem u dorosłych. Istnieje wiele koncepcji zachowawczej terapii przewlekłych dolegliwości ze strony kręgosłupa. Jedną z nich jest terapia według koncepcji DBC (Document...
NAGRODA NOBLA W 2011 ROKU W DZIEDZINIE FIZJOLOGII LUB MEDYCYNY
Nagroda Nobla w dziedzinie fizjologii lub medycyny w 2011 roku została przyznana za badania dotyczące funkcjonowania układu immunologicznego. Instytut Karolinska wyróżnił trzech naukowców. Bruce A. Beutler i Jules A. Hof...
Badanie zależności między statycznym momentem siły a wysokością skoku pionowego z zamachem ramion (CMJ) przy użyciu nowoczesnych urządzeń pomiarowych
Celem pracy było znalezienie związku między statycznym momentem siły prostowników i zginaczy stawu kolanowego (sumy prostowników i sumy zginaczy) a wysokością skoku. Rejestracji sił reakcji podłoża dokonano, używając pla...
WYKORZYSTANIE URZĄDZENIA WŁASNEJ KONSTRUKCJI DO POMIARU RUCHU ODWRACANIA I NAWRACANIA W STAWIE SKOKOWYM
Ze względu na lokalizację staw skokowy jest najbardziej obciążanym i narażonym na uszkodzenia stawem ludzkiego organizmu. Dlatego tak ważne jest monitorowanie jego możliwości ruchowych. Do chwili obecnej brak jest prosty...
Dwuwymiarowa elektroforeza żelowa: od eksperymentu po profile ekspresji. Część pierwsza – eksperyment
Dwuwymiarowa (dwukierunkowa) elektroforeza żelowa (2-DE) jest metodą znaną od lat 70. poprzedniego stulecia. Zainteresowanie badaczy metodą 2-DE wynika z możliwości separacji nawet kilku tysięcy białek w jednym żelu, co...