Wpływ wydłużenia o formę ambulatoryjną wczesnej stacjonarnej rehabilitacji pacjentów po leczonym interwencyjnie ostrym zespole wieńcowym na wydolność fizyczną oraz elementy stanu psychicznego i jakości życia

Journal Title: Rehabilitacja Medyczna - Year 2009, Vol 13, Issue 2

Abstract

Cele: Ocena bezpośrednich i odległych efektów stacjonarnej rehabilitacji po leczonym interwencyjnie (PCI) ostrym zespole wieńcowym (OZW) i jej przedłużenia o 3-miesieczny okres nadzorowanego treningu w warunkach ambulatoryjnych w zakresie wydolności fizycznej, elementów stanu psychicznego i jakości życia.Materiał i metody: Badania wykonano w grupie 44 pacjentów (32 mężczyzn i 12 kobiet) w wieku 56,9±9,62 lat w okresie 2-3 tygodni po OZW leczonym za pomocą PCI. Wszyscy pacjenci uczestniczyli w rehabilitacji stacjonarnej, a 14 wyraziło chęć udziału w dalszej 3-miesiecznej rehabilitacji w formie ambulatoryjnej. U wszystkich pacjentów przed rozpoczęciem rehabilitacji wykonano badanie wysiłkowe na bieżni, za pomocą kwestionariusza SOPER oceniono lek, podstawowy nastrój i napięcie psychiczne, a poczucie stanu zdrowia za pomocą skali VAS, będąca składową kwestionariusza EuroQol 5D. Zestaw badan powtórzono po zakończeniu fazy stacjonarnej, po 3 miesiącach i po roku.Wyniki: Pacjenci poddani rehabilitacji przedłużonej o 3-miesieczną fazę ambulatoryjną, na każdym etapie badań wykazali większy przyrost tolerancji wysiłku w porównaniu z grupa, która przebyła jedynie 3-tygodniowa rehabilitacje stacjonarna. Pacjenci, z wydłużona rehabilitacja stopniowo poprawiali ocenę swojego stanu zdrowia i po roku utrzymali ja na poziomie jak po zakończeniu rehabilitacji stacjonarnej. U pacjentów, którzy nie wyrazili chęci na kontynuowanie zorganizowanej formy ćwiczeń w warunkach ambulatoryjnych, odczuwalna istotna poprawa stanu zdrowia po zakończeniu rehabilitacji stacjonarnej nie ma trwałego charakteru. Po roku niezależnie od wybranego programu rehabilitacji obserwowano poprawę stanu psychicznego, wyrażająca się podwyższeniem nastroju, natomiast w sposób istotny nie zmienił się poziom leku.Wnioski: 1. Wydłużona, połączona stacjonarna i ambulatoryjna rehabilitacja chorych po leczonym interwencyjnie OZW daje lepszy odległy efekt w zakresie poprawy wydolności fizycznej i samooceny stanu zdrowia, niż 3-tygodniowa rehabilitacja stacjonarna. 2. Wydłużenie rehabilitacji nie ma wpływu na uzyskiwanie porehabilitacyjnych zmian w poziomie nastroju i leku.

Authors and Affiliations

Izabela Przywarska, Ewa Deskur-Smielecka, Sławomira Borowicz-Bienkowska, Małgorzata Wilk, Aleksandra Brychcy, Piotr Dylewicz

Keywords

Related Articles

From the treadmill to the exoskeleton. Evolution of mechanical gait assistance methods

Limited independent walking and the resulting disabilities are a serious issue for a growing group of patients. These patients are often dependent on a wheelchair, or are bedridden until the end of their lives. For this...

Fear of falling among the elderly: evaluation of the assessment methods

The fear of falling affects a large percentage of the elderly population. This complex fear can significantly curtail an individual’s independence and diminish their overall quality of life. Initially described as merely...

Terapia lustrzana

Wrażenia fantomowe występują u większości osób po amputacji kończyn. Artykuł przedstawia ich niespójną i niejednorodną charakterystykę. Kończyna fantomowa może przybierać formę kompletnej lub niekompletnej, krótszej lub...

Porównanie wyników rehabilitacji pacjentów po dwuetapowej rekonstrukcji z wynikami pacjentów po pierwotnym zespoleniu uszkodzonych ścięgien zginaczy w strefie drugiej

Wstęp: Uszkodzenia ścięgien zginaczy stanowią dominującą grupę wśród uszkodzeń urazowych w obrębie ręki. Bez odpowiedniej, natychmiastowej rehabilitacji pooperacyjnej dochodzi do rożnych zmian wtórnych, m. in. do ich zro...

Szybkie protezowanie i kompleksowa rehabilitacja po amputacji kończyn dolnych – najważniejsze składniki postępowania fizjoterapeutycznego

W pracy przedstawiono model rehabilitacji i szybkiego protezowania po amputacji kończyn dolnych. Wskazano zalety prowadzenia usprawniania chorego po amputacji w wyspecjalizowanym ośrodku kompleksowej rehabilitacji, począ...

Download PDF file
  • EP ID EP82037
  • DOI -
  • Views 49
  • Downloads 0

How To Cite

Izabela Przywarska, Ewa Deskur-Smielecka, Sławomira Borowicz-Bienkowska, Małgorzata Wilk, Aleksandra Brychcy, Piotr Dylewicz (2009). Wpływ wydłużenia o formę ambulatoryjną wczesnej stacjonarnej rehabilitacji pacjentów po leczonym interwencyjnie ostrym zespole wieńcowym na wydolność fizyczną oraz elementy stanu psychicznego i jakości życia. Rehabilitacja Medyczna, 13(2), 12-16. https://europub.co.uk/articles/-A-82037