Zaburzenie homeostazy żelaza w stwardnieniu zanikowym bocznym
Journal Title: Advances in Hygiene and Experimental Medicine - Year 2016, Vol 70, Issue
Abstract
Żelazo jest niezbędne wszystkim komórkom w organizmach ssaków, ale w nadmiarze może być dla nich toksyczne. Mimo znaczącego postępu wiedzy dotyczącej mechanizmów komórkowej i ogólnoustrojowej homeostazy żelaza, jaki dokonał się w minionych 15 latach, molekularne podstawy regulacji metabolizmu żelaza w ośrodkowym układzie nerwowym (OUN) oczekują na wyjaśnienie. Słabo są poznane mechanizmy przemieszczania żelaza w OUN oraz sygnalizacji jego transportu przez bariery krew-mózg oraz krew-płyn mózgowo-rdzeniowy, które oddzielają OUN od układu krążenia. Wiadomo jednak, że nadmiar żelaza będący skutkiem deregulacji metabolizmu tego mikroelementu odgrywa rolę w rozwoju chorób neurodegeneracyjnych, a wśród nich w rozwoju stwardnienia zanikowo bocznego (ALS). ALS jest postępującą patologią, która charakteryzuje się selektywną dysfunkcją neuronów ruchowych w korze mózgowej i w rdzeniu kręgowym. Patogeneza ALS ma złożony charakter, a jednym z czynników biorących w niej udział jest stres oksydacyjny, który narusza komórkową homeostazę żelaza i zwiększa natężenie choroby. O roli żelaza w rozwoju ALS świadczą pozytywne wyniki terapii polegającej na chelatowaniu tego mikroelementu w mysich modelach ALS. Modele te są przydatne w badaniu molekularnych mechanizmów zaburzenia metabolizmu żelaza w neuronach. Są to najczęściej transgeniczne gryzonie, nosiciele zmutowanego ludzkiego genu dysmutazy ponadtlenkowej 1 (SOD1). Mutacje m.in. w tym genie stanowią genetyczne podłoże występowania dziedzicznej postaci ALS u ludzi. Wykorzystując jednak te modele zwierzęce w badaniach nad ALS należy mieć na względzie, że nadekspresja zmutowanego genu SOD1 u myszy i szczurów przeważnie zwiększa aktywność enzymatyczną SOD1, a to zjawisko nie występuje w ludzkiej patologii i samo przez się może prowadzić do zmian w ekspresji genów metabolizmu żelaza.
Authors and Affiliations
Anna Gajowiak, Agnieszka Styś, Rafał R. Starzyński, Robert Staroń, Paweł Lipiński
Fungi of the genus Malassezia as opportunists of humans and animals
Yeasts from the genus Malassezia are common commensals and pathogens found in humans and animals, and are responsible for tinea cases. Due to their specific cell structure, they may be resistant to environmental stresses...
Substancje wydzielane przez gruczoły skórne płazów jako nowe źródło antybiotyków i związków biologicznie czynnych
Dotychczas głównym źródłem substancji aktywnych biologicznie wykorzystywanych w lecznictwie są rośliny, pleśnie i kit pszczeli, który zawiera propolis. Wyizolowane związki często same wykazują właściwości terapeutyczne,...
Proteasome inhibition as a new strategy in cancer therapy and chemoprevention
The ubiquitin-proteasome system is one of the main pathways involved in degradation of cellular proteins and regulation of most biochemical processes critical for maintaining cellular homeostasis. Among proteins that un...
Znaczenie czynnika H w patogenezie zakażenia krętkami Borrelia
Czynnik H (CFH) – to jeden z istotnych regulatorów alternatywnej drogi układu dopełniacza. Jest glikoproteiną należącą do rodziny białek H, syntetyzowaną przede wszystkim w wątrobie i składaną w surowicy w globularne bi...
Rola mikrośrodowiska nowotworowego w powstaniu i progresji czerniaka skóry
Czerniak jest nowotworem rozwijającym się z komórek barwnikowych umiejscowionych w skórze, w rzadszych przypadkach w oku oraz błonach śluzowych. Należy do grupy najbardziej agresywnych nowotworów, opornych na standardowe...