Zastosowanie ICF jako narzędzia diagnozy, planowania i ewaluacji w programie aktywizacji społecznej i zawodowej osób niepełnosprawnych ruchowo
Journal Title: Niepełnosprawność - zagadnienia, problemy, rozwiązania - Year 2013, Vol 0, Issue 7
Abstract
W opinii wielu środowisk, mających wymierny wpływ na kształt szeroko rozumianej rehabilitacji osób niepełnosprawnych, Międzynarodowa Klasyfikacja Funkcjonowania Niepełnosprawności i Zdrowia daje ogromną szansę na stworzenie ujednoliconego, przejrzystego dla wszystkich i, co najistotniejsze, efektywnego programu aktywizacji społecznej i zawodowej tej grupy osób. Hierarchiczna struktura kategorii ICF oraz pojemność systemu pojęciowego pozwalają na pełny opis trudności funkcjonalnych, wraz z uwzględnieniem wpływu środowiska, w jakim egzystuje dana osoba, na jakość funkcjonowania psychospołecznego. Dzięki temu cały proces wsparcia, razem z wszelkimi podejmowanymi działaniami, oparty jest na szczegółowej diagnozie oraz zakłada możliwość cząstkowej ewaluacji osiąganych wyników na kolejnych etapach pracy z beneficjentem, dając szansę na weryfikację przyjętych celów i założeń, a także metod pracy. Wnioski płynące z realizacji przez Fundację Aktywnej Rehabilitacji projektu „Kompleksowa aktywizacja społeczna i zawodowa osób poruszających się na wózku inwalidzkim” pozwalają na postawienie tezy mówiącej, że obecne rozwiązania w zakresie rehabilitacji społecznej i zawodowej postrzegane są przez samych beneficjentów z perspektywy przedmiotowej, a więc jako zewnętrzne i nieuwzględniające licznych, indywidualnych uwarunkowań. ICF pozwala natomiast na wprowadzenie do programu aktywizacji perspektywy podmiotowej już na początku procesu wsparcia, gdy gromadzone są informacje diagnostyczne, wyznaczające sfery przyszłej pracy z osobą niepełnosprawną. Pozytywną i niosącą niezwykłą wartość na przyszłość konsekwencją stosowania ICF jest włączenie do programu aktywizacji działań usprawniających, nauki umiejętności pozwalających na samodzielne funkcjonowanie w życiu codziennym, działalności edukacyjnej oraz kształtowania społecznego i fizycznego środowiska osoby niepełnosprawnej. Zanika zatem skłonność do bezwzględnego wdrożenia osoby chorej do pełnienia dawnych ról społecznych na rzecz szukania rozwiązań indywidualnych, personalnie dobranych metod pracy i przekazywanych treści.
Authors and Affiliations
Robert Jagodziński
Keywords
Related Articles
- EP ID EP73757
- DOI -
- Views 98
- Downloads 0
Samoskuteczność a zadowolenie z życia – teoretyczne i empiryczne aspekty badań nad środowiskiem zawodowym osób nie w pełni sprawnych
Niniejsza praca stanowi teoretyczne rozważania na temat problematyki aktywności zawodowej osób niepełnosprawnych z perspektywy satysfakcji z życia wynikającej z poczucia własnej skuteczności. Uzupełniona jest doniesienia...
Możliwości wykorzystania egzoszkieletu medycznego jako nowoczesnej formy terapii
Wzrost liczby osób niepełnosprawnych, przewlekle chorych i w podeszłym wieku oraz zwiększenie świadomości społecznej w tym zakresie stwarzają konieczność ciągłego podwyższania jakości życia w tych grupach osób. Ograniczo...
Osoby niepełnosprawne czy z niepełnosprawnością?
Jak mówić: „osoby niepełnosprawne” czy „osoby z niepełnosprawnością”? Oto kilka uwag na ten temat. Uwag, które oparte są na głębokim przekonaniu, że należy mówić, a szczególnie pisać: „osoby z niepełnosprawnością”.
Kształtowanie procesu rehabilitacyjnego w przygotowaniu zawodników Olimpiad Specjalnych
W badaniach prezentowanych w artykule w sposób eksperymentalny udowodniono wpływ sportu na kondycję oraz znaczenie społeczne zajęć treningowych dla zawodników Olimpiad Specjalnych. Sondaż przeprowadzono w różnych wojewód...
Słowo od redakcji
Wstęp do numeru 1 i 2