ZASTOSOWANIE METOD BIOLOGII MOLEKULARNEJ W OCENIE NARAŻENIA ZAWODOWEGO NA SZKODLIWE CZYNNIKI BIOLOGICZNE
Journal Title: Podstawy i Metody Oceny Środowiska Pracy - Year 2017, Vol 33, Issue 3
Abstract
Obowiązkiem każdego pracodawcy jest zapewnienie pracownikom bezpiecznych warunków w miejscu zatrudnienia. W tym celu niezbędna jest identyfikacja i eliminacja możliwych do usunięcia zagrożeń oraz zapewnienie odpowiednich środków ochrony zarówno zbiorowej, jak i indywidualnej. Wśród szkodliwych czynników środowiska pracy, jednymi z bardziej istotnych są czynniki biologiczne. Stanowią one najczęstszą przyczynę chorób zawodowych w Polsce. Mogą oddziaływać na organizm człowieka, powodując dolegliwości o charakterze alergicznym, drażniącym, zakaźnym, toksycznym oraz rakotwórczym. Zaliczamy do nich mikroorganizmy (bakterie, wirusy, grzyby), pasożyty człowieka oraz aktywne biologicznie substancje chemiczne będące produktami metabolizmu drobnoustrojów (np. mykotoksyny). Aktualnie, wśród najczęściej wykorzystywanych procedur w laboratoryjnej identyfikacji zagrożeń biologicznych są metody hodowlane, mikroskopowe i biochemiczne. Mimo niewątpliwych zalet i rozpowszechnienia, mają one jednak swoje ograniczenia. Większość z nich pozwala na identyfikację jedynie mikroorganizmów żywych, zdolnych do wzrostu w warunkach laboratoryjnych. Jak pokazują to badania, takie drobnoustroje stanowią jedynie niewielki odsetek (w ekstremalnych przypadkach zaledwie 1%) populacji występującej w danym środowisku. W niniejszym artykule zostały przedstawione metody biologii molekularnej (oparte o analizę DNA) pozwalające na identyfikację jakościową i ilościową drobnoustrojów, określenie ich cech biochemicznych oraz uzyskanie profilu gatunkowego mikroorganizmów występujących w danym środowisku, bez konieczności ich hodowli w warunkach laboratoryjnych. Zastosowanie tych metod pozwala na dokładniejszą identyfikację drobnoustrojów występujących w środowisku pracy, umożliwiając bardziej precyzyjną ocenę narażenia na szkodliwe czynniki biologiczne.
Authors and Affiliations
ALEKSANDRA BAKAL, Rafał Górny, ANNA Ławniczek-Wałczyk, Marcin Cyprowski
Difenyloamina. Oznaczanie w powietrzu środowiska pracy metodą wysokosprawnej chromatografii cieczowej
W wyniku przeprowadzonych badań opracowano metodę oznaczania difenyloaminy (DPA) w powietrzu na stanowiskach pracy z zastosowaniem wysokosprawnej chromatografii cieczowej z detektorem spektrofotometrycznym lub fluorescen...
Toluilenodiizocyjanian. Oznaczanie izomerów toluilenodiizocyjanianu metodą wysokosprawnej chromatografi i cieczowej
Toluilenodiizocyjanian (TDI) stosowany w przemyśle występuje w postaci bezbarwnej lub jasnożółtej cieczy o ostrym zapachu i stanowi mieszaninę dwóch izomerów – diizocyjanianu tolueno-2,4-diylu (2,4-TDI) oraz diizocyjania...
Zasady zarządzania ryzykiem zawodowym związanym z narażeniem na nanoobiekty, ich aglomeraty i agregaty (NOAA)
W artykule przedstawiono zasady zarządzania ryzykiem zawodowym i praktyczne rady dotyczące ich wdrożenia, zgodnie z zaleceniami przedstawionymi w specyfikacjach technicznych: ISO/TS 12901-1:2012 Nanotechnologies – Occupa...
Ethyl acrylate. Determination in workplace air with GC-FID
Octan etylu. Dokumentacja dopuszczalnych wielkości narażenia zawodowego
Octan etylu (EA) jest przezroczystą, bezbarwną cieczą lotną stosowaną w przemyśle: kosmetycznym, organicznym i farmaceutycznym, a także w laboratoriach jako odczynnik. Stosuje się go także jako plastyfikator tworzyw sz...