Zastosowanie rekombinowanego czynnika krzepnięcia VIIa u pacjentów z operacyjną korekcją skoliozy metodą C-D
Journal Title: Ortopedia Traumatologia Rehabilitacja - Year 2005, Vol 7, Issue 3
Abstract
Wstęp. Rozwój technik operacyjnego leczenia schorzeń kręgosłupa zmusza badaczy do poszukiwania czynników, które ograniczałyby utratę krwi, jak również zmniejszały krwawienie podczas tych procedur. Zwiększone krwawienie wydłuża czas zabiegu i podnosi ryzyko wystąpienia powikłań w jego trakcie, jak również w okresie pooperacyjnym. Rekombinowany czynnik krzepnięcia VIIa (rVIIa) jest szeroko stosowany w przypadkach hemofilii. Ostatnie lata przyniosły doniesienia o zastosowaniu tego czynnika przy rozległych krwawieniach i zabiegach u pacjentów bez zaburzeń w układzie krzepnięcia. Celem pracy jest porównanie, czy podanie w niskiej dawki rVIIa spowoduje zmianę wybranych parametrów układu krzepnięcia i zmniejszy utratę krwi u pacjentów leczonych operacyjnie z powodu bocznego skrzywienia kręgosłupa. Materiał i metoda. Ocenie poddano 62 pacjentów, u których wykonywano korekcję idiopatycznego skrzywienia bocznego kręgosłupa metodą Cotrela-Dubousseta. Grupę badaną stanowiło 29 pacjentów, którym w momencie rozpoczęcia zabiegu podano rekombinowany czynnik VIIa w dawce 20 µg/kg masy ciała. Następnie oznaczano ponownie parametry układu krzepnięcia po 15 minutach oraz po 2,4 i 12 godzinach od chwili rozpoczęcia zabiegu. Grupę kontrolą stanowiło 33 chorych, u których wykonywano identyczny zabieg operacyjny, bez podawania jakichkolwiek leków zmieniających krzepliwość krwi. Wyniki. Podanie jednorazowej dawki 20 µg/kg. m. c. rekombinowanego czynnika VIIa powodowało obniżenie czasu protrombinowego (PT) oraz APTT. Działanie preparatu utrzymywało się do 4 godzin od momentu podania, następnie parametry te wzrastały, by po 12 godzinach osiągnąć wartości wyjściowe, stwierdzane przed zabiegiem. W grupie badanej krwawienie śródoperacyjne wynosiło 1046 ml, podczas gdy w grupie kontrolnej – 1393 ml.Wnioski. Czynnik rVIIa powoduje szybką i krótkotrwałą aktywację trombiny w miejscach uwolnienia czynnika tkankowego (TF). Zastosowanie w tym badaniu rVIIa w małych dawkach u ludzi zdrowych, również spowodowało szybką aktywację trombiny w miejscach tkanek uszkodzonych na skutek wykonywanego zabiegu, gdzie następowało uwolnienie TF i ograniczenie krwawienia, co przy rozległej powierzchni rany operacyjnej, podczas zabiegów w obrębie kręgosłupa, pozwoliło na zmniejszenie utraty krwi.
Authors and Affiliations
Maciej Kołban, Ina Bałachowska-Kościołek, Michał Chmielnicki
Keywords
Related Articles
- EP ID EP56561
- DOI -
- Views 64
- Downloads 0
The advantages of spinal anesthesia in total hip replacement
This article briefly outlines the spinal anesthesia technique and its potential and benefits for orthopedic surgery. The basic techniques of spinal anesthesia are described. The authors attempt to prove that this method...
Testy diagnostyczne nadgarstka w niestabilności
Artykuł przedstawia wybór możliwych do wykonania testów w poszczególnych typach niestabilności nadgarstka. Załączony został film prezentujący wykonanie poszczególnych testów.
Operative treatment of articular calcaneal fractures
Introduction: although pioneers such as Leriche in 1921 and Judet in 1954 introduced screw or plate fixation of the broken calcaneus, surgical treatment using open anatomical reduction and stable internal osteosynthesis...
Odwiedzeniowe zwichnięcie stawu kolanowego - studium przypadku
Artykuł przedstawia opis przypadku nietypowego, nieujętego w dotychczasowych klasyfikacjach, zwichnięcia stawu kolanowego u młodego mężczyzny. Rezonans magnetyczny potwierdził uszkodzenie obu więza-deł krzyżowych i kompl...
The effect of the therapeutic approach on the course of Perthes' disease and its outcome: Conservative vs. surgical treatment
Background. The aim of our study was to compare the outcome of Perthes' disease in children treated conservatively or surgically, and to attempt to answer the question as to whether surgery shortens the duration of the d...