Zjawisko wyspowości w krajobrazie krasowym
Journal Title: Prace Komisji Krajobrazu Kulturowego - Year 2016, Vol 33, Issue
Abstract
Obszary krasowe, w tym krajobrazy krasowe cechuje wyraźna odrębność środowiskowa. Polega ona na tym, że ze względu na rozwój podziemnych kanałów i próżni oraz ich interakcje z powierzchnią, ob-szary krasowe nabywają specyficznych cech (suche, bezwodne, czasami kamieniste, usiane lejami krasowymi, o specyficznej roślinności, glebach itp.), wyróżniających je – bez względu na strefy klimatyczne – spośród innych krajobrazów w postaci niejakich „wysp”. Zjawisko wyspowości dostrzec można również w strukturze wewnętrznej krajobrazów krasowych. Wyraźnie wyspowy charakter mają za-równo wklęsłe (leje, zapadliska, kotliny, polja) jak i wypukle (pojedyncze pagóry, ostańce) geokomplek-sy, występujące wewnątrz krajobrazu. Specyficzny wyspowy charakter mają też odrębne utwory kra-sowe, takie jak: senote, tiankeng, mogote, tepui itp. W ich obrębie tworzą się „zaginione światy”, refugia biotyczne, ośrodki o wzmożonej bioróżnorodności, co nadaje im wyjątkowych wartości przyrodoo-chronnych. Szczególny typ wyspowości krajobrazu krasowego stanowią tzw. archipelagi krasowe, roz-powszechnione w przybrzeżnej strefie obszarów krasu tropikalnego typu fenglin, zatopionych w holo-cenie wskutek transgresji morza
Authors and Affiliations
Wiaczesław Andrejczuk
Kształtowanie wiejskich przestrzeni publicznych – ocena rozwiązań krajobrazowych w wybranych gminach Polesia Zachodniego
Praca prezentuje charakterystykę i ocenę inwestycji związanych z kształtowaniem krajobrazu wiej-skich przestrzeni publicznych. Analizom poddano 43 obiekty położone na Polesiu Lubelskim, ukształtowane lub zmodernizowane w...
Krajobraz w nowej podstawie programowej geografii. Zmiana rangi i koncepcji edukacji krajobrazowej
Krajobraz to jedno z podstawowych pojęć geograficznych, które obok takich pojęć jak „region”, „przestrzeń”, „miej-sce” i „środowisko geograficzne”, akcentuje całościowy charakter poznania geograficznego. W literaturze po...
Zmiany lesistości w Dolinie Ochotnicy w XIX-XX w. Na podstawie materiałów kartograficznych
Celem przeprowadzonych badań była analiza dynamiki zmian lesistości w Dolinie Ochotnicy (Gorce) w okresie 1879-2015. Lesistość rozumiana jest tutaj jako procentowy stosunek powierzchni porośniętej lasami do całkowitej po...
Ekotony w krajobrazie i krajobraz ekotonów: nowe wyzwania dla uznanej koncepcji
W artykule zaprezentowano przegląd wiodących koncepcji dotyczących ekotonów krajobrazowych w ujęciu fizycznogeograficznym, ekologiczno-krajobrazowym i architektoniczno-krajobrazowym; określono główne współczesne wyzwania...
Europejskie przykłady typologii krajobrazów kulturowych
W artykule przedstawiono wybrane europejskie typologie krajobrazów kulturowych oraz bazujące na nich próby utworzenia map krajobrazu kulturowego. Scharakteryzowano cztery typologie krajobrazowe opracowane na potrzeby kar...