Zmiany współczynnika aktywacji skurczu mięśnia poprzecznego brzucha oraz jakość życia u chorych po przebytej aloplastyce całkowitej stawów biodrowych i aloplastyce trójprzedziałowej stawów kolanowych ze stabilizacją tylną implantu
Journal Title: Rehabilitacja Medyczna - Year 2018, Vol 22, Issue 2
Abstract
„Stabilizacja centralna” (ang. core stability) jest terminem odnoszącym się do wydolności mięśni głębokich tułowia, które zapewniają stabilność funkcjonalną okolicy lędźwiowo-krzyżowo-biodrowej oraz kontrolują ciało człowieka w pozycjach statycznych i dynamicznych.<br/><br/>Grupę badaną stanowiło 30 chorych w przedziale wiekowym 42-76 lat (średnia 61,4 lat) po przebytej aloplastyce całkowitej stawu biodrowego (endoprotezoplastyce - Grupa I) i kolanowego (aloplastyka trójprzedziałowa ze stabilizacją tylną implantu – Grupa II). Spośród nich 18. (60%) chorych stanowiły osoby, u których implantowano endoprotezę do stawu biodrowego,12 natomiast, (40%) endoprotezę trójprzedziałową stawu kolanowego ze stabilizacją tylną implantu. W grupie badanej wykonano fizjoterapeutyczne obrazowanie ultrasonograficzne (RUSI) grubości mięśnia poprzecznego brzucha w stanieskurczu i rozkurczu, określono współczynnik aktywacji mięśnia poprzecznego brzucha, zastosowano Kwestionariusz Jakości Życia SF-36 oraz przeprowadzono 3-tygodniowy cykl leczenia. Badania wykonano 2-krotnie tzn. przed rozpoczęciem i po zakończeniu leczenia.<br/><br/>W grupie chorych po endoprotezoplastyce całkowitej stawu biodrowego współczynnik aktywacji skurczu mięśnia poprzecznego brzucha (TrA) przed rozpoczęciem programu ćwiczeń wynosił 0,79±0,06, a po jego zakończeniu 0,91±0,02. Ustalona jego różnica było istotna statystycznie na poziomie p<0,001. W grupie chorych po endoprotezoplastyce trójprzedziałowej stawu kolanowego współczynnik aktywacji skurczu TrA przed rozpoczęciem programu ćwiczeń kształtował się na poziomie 0,78±0,09, a po jego zakończeniu 0,91±0,02. Różnica tych wartości było istotna statystycznie na poziomie p<0,05. Wyniki kwestionariusza SF-36 w obu grupach świadczą o poprawie funkcjonowania w sferze fizycznej. Różnica ta była istotna statystycznie na poziomie p<0,001.<br/><br/>Przeprowadzona 3-tygodniowa fizjoterapia w połączeniu z treningiem mięśni głębokich wpływa na zwiększenie grubości mięśnia TrA podczas badania w rozkurczu oraz w skurczu oraz wpływa na zwiększenie współczynnika aktywacji mięśnia poprzecznego brzucha w fizjoterapeutycznym obrazowaniu ultrasonograficznym w badanych grupach. Zaobserwowano również poprawę poziomu funkcjonowania fizycznego w badanych grupach.<br/><br/>
Authors and Affiliations
Joanna Golec, Kamil Nafalski, Damian Turzański, Agata Masłoń, Elżbieta Szczygieł, Dorota Czechowska, Artur Kuzaj, Edward Golec
Keywords
Related Articles
- EP ID EP357899
- DOI 10.5604/01.3001.0012.2291
- Views 30
- Downloads 0
Reliability and validity of Simmonds’ physical performance task battery among Nigerians with chronic low-back pain
Introduction: Studies on reliability and validity of physical performance test batteries among patients with Chronic Low Back Pain (CLBP) are generally sparse and specifically non-existent for Nigerians. Test-retest reli...
Contemporary diagnostic methods of the urinary system in patients after spinal injury with subsequent neurological deficits: Diagnostics of the lower urinary tract
Introduction: Spinal injury with neurological deficit usually results in a neurogenic bladder disorder. The problem may range from total lack of micturition during the spinal shock phase to various forms of detrusor-sphi...
Model leczniczego usprawniania
Współczesna rehabilitacja, zajmująca istotną role w kompleksowej opiece nad pacjentem, jest precyzyjnie opisywana. Istotną rolę w tym opisie odgrywają pojęcia etyki, kultury i humanizmu, które są jednak różnie rozumiane....
Optymalizacja wczesnej rehabilitacji pacjentów poddawanych zabiegom kardiochirurgicznym – doświadczenia własne
W niniejszym artykule autorzy dzielą się swoimi doświadczeniami związanymi z pracą z chorymi poddawanymi operacjom kardiochirurgicznym. W szczegółowy sposób przedstawione są stosowane metody postępowania na poszczególnyc...
Determinanty samooceny zdrowia osób chorujących na cukrzycę typu II
Wstęp: Cukrzyca typu II to zaburzenia metaboliczne charakteryzujące się insulinoopornością w połączeniu z upośledzonym wydzielaniem insuliny przez komórki β trzustki. Leczenie farmakologiczne polega w głównej mierze na s...