Związki między próbami siłowo-szybkościowymi o odmiennej strukturze ruchu. Część I
Journal Title: Antropomotoryka. Journal of Kinesiology and Exercise Sciences - Year 2007, Vol 17, Issue 39
Abstract
Wstęp. Skoki dosiężne i w dal z miejsca oraz pchnięcia i rzuty piłkami lekarskimi należą do prób motorycznych bardzo często włączanych do zestawów testów oceniających sprawność fizyczną – motoryczną. Preferuje się zwłaszcza skoki w dal, które w zbiorach testów zamieszczonych w krajowych publikacjach występują aż 86 razy, a także skok dosiężny, odnotowany w 47 przypadkach. Wartość liczbowa tego drugiego wraz z danymi dotyczącymi podstawowych cech somatycznych jest wykorzystywana do obliczania tzw. wskaźnika Sargenta, który służy do pośredniej oceny (przez MPA) maksymalnej mocy anaerobowej, jak również – według niektórych autorów – do określenia ogólnej sprawności fizycznej.Denisiuk na podstawie przeprowadzonych z początkiem lat sześćdziesiątych badań z 17 zastosowanych prób za najbardziej reprezentatywny uznał rzut piłką lekarską o ciężarze 2 kg znad głowy. Również rzut piłką lekarską oburącz w tył ponad głową, wchodzący w skład testu sprawności fizycznej dla dzieci i młodzieży autorstwa Chromińskiego, uzyskał wysokie notowania pod względem rzetelności i trafności.Cel pracy. Omawiane próby, aczkolwiek uwarunkowane tymi samymi zdolnościami motorycznymi, tzn. siłą i szybkością, różnią się znacznie strukturą ruchu. W piśmiennictwie brak lub jest niewiele prac omawiających zależności tych prób od cech somatycznych w relacjach do pozycji ciała w trakcie ich wykonywania oraz od ciężaru stosowanego sprzętu. Ponadto istotne jest poznanie wartości diagnostycznej wskaźników po przekształceniu cech składowych zapewniających ich równorzędny udział w ocenie wskaźników.Materiał i metody. Materiał badawczy stanowiły pomiary podstawowych cech budowy ciała i wyniki prób motorycznych 98 studentów pierwszego roku Akademii Wychowania Fizycznego we Wrocławiu przeprowadzonych w semestrze letnim 2007 r. Wykorzystując pomiary wysokości i masy ciała określono wskaźniki wagowo--wzrostowe. Na próby siłowo-szybkościowe składały się wyniki skoku dosiężnego i skoku w dal z miejsca oraz rzuty piłkami lekarskimi trzy-, dwu- i jednokilogramowymi oburącz w przód znad głowy, oburącz w tył ponad głową, a także pchnięcia piłki sprzed klatki piersiowej, pchnięcia piłki z pozycji bocznej (tylko piłki 2 kg i 3 kg) oraz rzut jednokilogramową piłką jednorącz. Wszystkie rzuty były wykonywane z miejsca. Wyniki skoku dosiężnego i cech somatycznych umożliwiły obliczenie wskaźnika Sargenta według wzoru: (wysokość skoku w cm × masa ciała w kg): wysokość ciała w centymetrach.W kolejnym wskaźniku wynik skoku dosiężnego zastąpiono rezultatem skoku w dal z miejsca. Dodatkowo wskaźniki te obliczono z wyeliminowaniem wysokości ciała. Następne dwa wskaźniki stanowiły iloczyny – w pierwszym przypadku wysokości skoku dosiężnego i masy ciała, w drugim – długości skoku i masy ciała. Posługując się terminem przyjętym przez Ważnego nazwano je wskaźnikami siły zrywowej.Wyniki. Zebrany materiał poddano analizie statystycznej, obliczając podstawowe wskaźniki i korelacje. Zestawione w tabelach współczynniki korelacji ilustrują związki między skokami i rzutami. W większości przypadków, z wyjątkiem skoków, najbardziej spójne więzy tworzyły rzuty najcięższym trzykilogramowym sprzętem. Pozycję wyrzutną najbardziej korzystną dla ścisłości związków obu wskaźników i ich kolejnych mutacji określają pchnięcia sprzed klatki piersiowej (korelacje od r = .63 do r = .81).Wnioski. W relacjach między skokami a rzutami wpływ na moc związków wywiera zarówno pozycja wyrzutna, jak i ciężar stosowanego sprzętu. Stąd w zależności od celu badań należy dobierać odpowiednie próby. Ponieważ korekta udziału cech składowych we wskaźniku utworzonym przez długość skoku przyczynia się do precyzyjniejszej oceny zjawisk, takie działania mogą być w praktyce zastosowane zarówno do oceny sprawności fizycznej – motorycznej, jak i do określania maksymalnej pracy anaerobowej.
Authors and Affiliations
Adam Haleczko , Leszek Korzewa , Ewa Misiołek , Urszula Włodarczyk
Keywords
Related Articles
- EP ID EP60209
- DOI -
- Views 74
- Downloads 0
Analiza modelu budowy ruchów MOSAIC <br />
W pracy zebrano wątpliwości, jakie wzbudza model MOSAIC. Przedstawiono zastrzeżenia opisane już w literaturze naukowej oraz wynikające z własnych analiz. Najważniejsze zastrzeżenie wynika z faktu, Że autorzy modelu MOSAI...
Pozaszkolna aktywność ruchowo-sportowa a struktura cech temperamentalnych uczniów
Cel pracy. Celem badań było określenie współzaleŜności pomiędzy cechami temperamentalnymi uczniów a deklarowaną pozaszkolną aktywnością ruchowo-sportową. Materiał i metody. Badania dokonano w 2006 roku na grupie 111 osób...
„SZYBKOŚĆ ODPOWIEDZI RUCHOWEJ I PRZEWIDYWANIE PRAWDOPODOBNE” J.M. FEJGENBERGA – UWAGI TŁUMACZA<br />
Tematem omawianego artykułu „Szybkość odpowiedzi ruchowej i przewidywanie prawdopodobne”, będącego podsumowaniem dwudziestoletnich badań J.M. Fejgenberga oraz kierowanego przezeń zespołu, jest rola przewidywania prawdopo...
International Scientific Conference: “Aging and Physical Activity 2006: Application to Fitness, Sport and Health”
Recenzja książki „Mentalne wspomaganie sportowców. Teoria i praktyka.” Ryszarda Botwiny, Włodzimierza Starosty
Trening mentalny należy do pojęć, które w ostatnim czasie zyskały na popularności. Z własnych obserwacji wiem, że wiele osób połączonych różnorodnymi więzami ze sportem słyszało o takim pojęciu. Niektórzy łączą go z osob...