Aktywność izoenzymów A i B N-acetylo-β-heksozoaminidazy w tkance raka nerki
Journal Title: Współczesna Onkologia - Year 2006, Vol 10, Issue 10
Abstract
W Polsce rak nerki stanowi 3–4% wszystkich nowotworów złośliwych. W niszczeniu tkanki nerkowej przez nowotwór biorą udział między innymi lizosomalne glikozydazy, które degradują łańcuchy oligosacharydowe glikokoniugatów (glikoprotein, proteoglikanów i glikolipidów). N-acetylo-β-D-heksozoaminidaza (E.C.3.2.1.52) (HEX) jest kwaśną egzoglikozydazą lizosomalną odszczepiającą reszty N-acetyloglukozoaminy (GlcNAc) lub N-acetylogalaktozoaminy (GalNAc) z nieredukującego końca łańcuchów oligosacharydowych glikokoniugatów. HEX jest glikoproteiną zbudowaną z łańcuchów polipeptydowych α i β. Łańcuchy te występują parami, w trzech możliwych kombinacjach. Wyróżnia się, zatem trzy izoenzymy HEX: izoenzym A-αβ, izoenzym B-ββ oraz izoenzym S-aa. W tkankach najwyższą aktywność wykazują izoenzymy A i B, jednak stosunek ilościowy izoenzymów A/B w każdej z tkanek jest różny. W naturalnych oligosacharydach HEX hydrolizuje wiązania β-glikozydowe N-acetyloheksozoamin z innymi cukrami. Enzym ten również działa na drobnocząsteczkowe sztuczne substraty, takie jak pochodne p-nitrofenolu i metyloumbelliferonu. Do wykrywania aktywności izoenzymów A i B z guza nerki i tkanki otaczającej guza w żelach poliakryloamidowych po izoelektroogniskowaniu wykorzystaliśmy α-naphtyl-AS-BI-N-acetyl-β-glucosaminide jako substrat. Elektroogniskowanie jest metodą rozdziału elektroforetycznego białek, która wykorzystuje wędrówkę cząstek w gradiencie pH wytworzonym po przyłożeniu pola elektrycznego do mieszaniny amfolitów wprowadzonej do żelu poliakryloamidowego. Celem pracy było oznaczenie ilościowe aktywności izoenzymów N-acetylo-β-D-heksozoaminidazy dwiema metodami: kolorymetryczną i elektroforetyczną, przy użyciu dwóch różnych substratów. Materiał badany stanowiły fragmenty nerek, pobrane podczas operacji od 30 pacjentów obu płci, z rozpoznanym rakiem nerki. Wyniki: W tkance nerkowej, zarówno zdrowej, jak i nowotworowej, znamiennie wyższą aktywność specyficzną oznaczaną obydwoma metodami miał izoenzym A N-acetylo-β-heksozoaminidazy, w porównaniu ze specyficzną aktywnością izoenzymu B. Wnioski: Oznaczanie aktywności izoenzymów HEX metodą kolorymetryczną może być uznane za cenny marker diagnostyczny chorób nerek, gdyż daje wyniki zgodne z technicznie trudniejszą i bardziej kosztowną metodą opartą na elektroogniskowaniu.
Authors and Affiliations
Małgorzata Borzym-Kluczyk, Ewa Olszewska, Sławomir Szajda, Barbara Darewicz, Krzysztof Zwierz
Keywords
Related Articles
- EP ID EP154678
- DOI -
- Views 54
- Downloads 0
Wysokodawkowana chemioterapia uzupełniona przeszczepieniem autologicznych krwiotwórczych komórek macierzystych w drobnokomórkowym raku płuca
Drobnokomórkowy rak płuca stanowi paradoksalną sytuację kliniczną. U większości chorych rokowanie jest wyjątkowo niekorzystne niezależnie od wysokiej chemiowrażliwości tego nowotworu. Większość chorych odpowiada na che...
Kontrowersje związane ze stosowaniem leków o potencjalnym działaniu przeciwnowotworowym
Przez wiele lat w literaturze specjalistycznej regularnie pojawiały się informacje o odkryciu efektu przeciwnowotworowego powszechnie stosowanych leków nieonkologicznych. Doniesienia dotyczące takich leków, jak m.in. sta...
Superficial hyperthermia plus radiotherapy as a palliative treatmento lymph nodes and skin cancer metastases
Purpose: The aim of this study was an evaluation of hyperthermia plus radiotherapy as a treatment of lymph nodes and skin cancer metastases. Material and method: The material comprised of 48 metastatic lymph nodes and 1...
Jedzenie owoców i warzyw a ryzyko raka piersi
Wstęp: Rak piersi stanowi światowy problem zdrowotny kobiet w każdym wieku. Choroba ta zajmuje drugie miejsce wśród przyczyn zgonów kobiet z powodu nowotworów złośliwych. Wyniki większości badań epidemiologicznych...
Postępy w leczeniu wczesnego raka piersi – najważniejsze doniesienia z 2005 r. – sprawozdanie z konferencji