Aktywność N-acetylo-β-heksozoaminidazy i jej izoenzymów w tkance nerki, w surowicy krwi i w moczu pacjentów z rakiem nerki
Journal Title: Współczesna Onkologia - Year 2005, Vol 9, Issue 7
Abstract
W Polsce nowotwór nerki, obejmujący 3–4 proc. wszystkich nowotworów złośliwych, stanowi trudny problem diagnostyczny. Rak nerki (najczęstszy nowotwór nerki u dorosłych) jest zwykle diagnozowany, gdy wystąpiły odległe przerzuty. Naciekanie okolicznych tkanek i powstawanie przerzutów zależy od zmian w strukturach oligosacharydowych glikokoniugatów glikokaliksu i substancji międzykomórkowej. W degradacji łańcuchów oligosacharydowych glikokoniugatów biorą udział endo- i egzoglikozydazy. Najbogatszym źródłem egzoglikozydaz w nerce są kanaliki nerkowe, skąd dostają się one do moczu. N-acetylo-β-D-heksozoaminidaza (NAG) to kwaśna egzoglikozydaza lizosomalna odszczepiająca reszty N-acetyloglukozoaminy (GlcNAc) lub N-acetylogalaktozoaminy (GalNAc) z nieredukującego końca łańcuchów oligosacharydowych glikokoniugatów. Jest najaktywniejszą ze znanych egzoglikozydaz. Substratami dla tego enzymu są gangliozydy, glikoproteiny i łańcuchy glikozoaminoglikanowe proteoglikanów, tj. siarczan chondroityny, kwas hialuronowy, siarczan dermatynu i siarczan keratanu. N-acetylo-β-D-heksozoaminidaza jest glikoproteiną zbudowaną z łańcuchów polipeptydowych α i β. Izoenzym A ma budowę αβ, izoenzym B – ββ. Celem naszej pracy było oznaczenie aktywności N-acetylo-β-heksozoaminidazy i jej izoenzymów A i B w tkance nerki metodą kolorymetryczną w surowicy krwi i oraz N-acetylo-β-heksozoamindazy w moczu. Najniższe aktywności N-ace-tylo-β-heksozoaminidazy i jej izoenzymów stwierdziliśmy w tkance nowotworowej, istotnie większe w obszarze przejściowym, a największą w tkance zdrowej. Nasze wyniki sugerują, że proces nowotworowy powoduje zwiększone wydalanie N-acetylo-β-heksozoaminidazy do moczu. Pochodzenie guza nerki z komórek nabłonkowych proksymalnych cewek krętych czyni oznaczanie poziomu aktywności N-acetylo-β-D-heksozoaminidazy (NAG) w tkance i moczu szczególnie przydatną metodą diagnostyki tego nowotworu.
Authors and Affiliations
Małgorzata Borzym-Kluczyk, Barbara Darewicz, Sławomir Szajda, Marian Sulik, Krzysztof Zwierz
Keywords
Related Articles
- EP ID EP112731
- DOI -
- Views 61
- Downloads 0
Rak gruczołowo-torbielowaty piersi u mężczyzny – opis przypadku
Rak gruczołowo-torbielowaty (RGT) występuje najczęściej w śliniance i stanowi ok. 30% nowotworów złośliwych przyusznicy. Jego lokalizacja w piersi jest rzadkością i częstość występowania jest oceniana na 0,1–1% wszystk...
Wyniki leczenia i analiza czynników prognostycznych u dorosłych chorych na mięsaka Ewinga w materiale Centrum Onkologii w Krakowie
Cel: Celem pracy jest przedstawienie wyników leczenia mięsaka Ewinga (ME) w Centrum Onkologii w Krakowie w latach 1979–2001. Materiał i metody: Analizą objęto grupę 25 dorosłych chorych: 19 mężczyzn (76%) oraz 6 kobie...
Przeszczepianie komórek krwiotwórczych od dawców allogenicznych: wyniki leczenia na podstawie doświadczenia Dolnośląskiego Centrum Transplantacji Komórkowych z Krajowym Bankiem Dawców Szpiku
Przeszczepianie macierzystych komórek krwiotwórczych (HSCT) od allogenicznego dawcy jest postępowaniem z wyboru w leczeniu części chorych z ciężkimi niedoborami tkanki krwiotwórczej i nowotworami tego układu. Analiza k...
Radioterapia w leczeniu zaawansowanego raka jelita grubego
Zastosowanie biochemicznych markerów nowotworowych w diagnostyce i monitorowaniu czerniaka
Badania laboratoryjne, a w szczególności oznaczenia krążących markerów nowotworowych mogą dostarczać dodatkowych informacji, przydatnych w diagnostyce onkologicznej. Rolę markera może pełnić każda substancja biologiczn...