Autorytet fotograficznej typologii jako narzędzie artystycznej manipulacji

Apply

Autorytet fotograficznej typologii jako narzędzie artystycznej manipulacji

Journal Title: Rynek – Społeczeństwo – Kultura - Year 2015, Vol 1, Issue 4

Abstract

Fotograficzne typologie pojawiły się w latach 60. i 70. XX wieku w twórczości artystów takich jak: Ed Ruscha, Dan Graham, Bernd i Hilla Becher czy twórcy z kręgu „Nowej Topografii”. Porzucali oni koncepcje fotografii artystycznej, takie jak surrealizm czy „decydujący moment” Cartiera-Bressona na rzecz standaryzacji i precyzji inspirowanej fotografią naukową (której estetykę i standardy znajdziemy już u Edwarda Muybridge’a). Zastosowanie typologii w projekcie fotograficznym sugerowało konceptualny i badawczy charakter przedsięwzięcia oraz brak subiektywnych ingerencji w przekaz zdjęcia. Typologia jako nowa jakość w kręgu fotografii artystycznej otworzyła drogę szkole düsseldorfskiej, której wychowankami są m.in. Andreas Gursky, Thomas Ruff, Candida Höfer czy Thomas Struth. Konwencja ta upowszechniła się i do dziś pozostaje popularna, kusząc artystów postrzeganiem jej przez odbiorców jako obiektywnego, wiarygodnego zapisu rzeczywistości. Artykuł poddaje pod dyskusję autorytet fotograficznej typologii jako „katalogu obiektywnych faktów” i ukazuje jej potencjał manipulacyjny. Omówiony zostanie rozwój strategii artystycznych, czerpiących z tej konwencji, na przykładach twórców z kręgu szkoły düsseldorfskiej oraz współczesnych artystów polskich takich jak: Piotr Uklańki, Elżbieta Janicka, Wojciech Wilczyk, Krzysztof Pijarski, Zbigniew Libera, Maurycy Gumolicki czy Tomasz Saciłowski.

Authors and Affiliations

Błażej Filanowski

Keywords

EP ID EP209333
DOI -
Views 76
Downloads 0