Biozgodna membrana PDMS dla nowej komorowej protezki strzemiączka

Journal Title: Otolaryngologia Polska - Year 2016, Vol 70, Issue 4

Abstract

Protezki strzemiączka są stosowane u pacjentów w przypadku otosklerozy skutkującej unieruchomieniem lub znacznym ograniczeniem mobilności strzemiączka. Wszystkie obecnie stosowane protezy są protezami tłoczkowymi, jednak stymulacja ślimaka z ich wykorzystaniem nie jest doskonała. Nowa komorowa protezka strzemiączka umożliwia uzyskanie znacznie większego pobudzenia do drgań płynu perylimfatycznego niż tłoczek, a także eliminuje podstawowe przyczyny niepowodzeń stapedotomii tłoczkowych. Kluczowym elementem nowej protezki jest membrana, której sztywność powinna być zbliżona do sztywności fizjologicznego więzadła obrączkowego strzemiączka. Celem niniejszej pracy jest dobranie odpowiedniej grubości membrany wykonanej z poli-dy-metylo-siloxanu (PDMS) oraz opracowanie metodyki wytworzenia membrany. Metoda: Model geometryczny protezki komorowej stworzono w oprogramowaniu CAD-Inventor 2015. Model zaimportowano do środowiska obliczeniowego Abaqus 6.13. Grubość membrany dobrano drogą symulacji numerycznych tak, aby sztywność membrany była jak najbardziej zbliżona do sztywności fizjologicznego więzadła obrączkowego (~120 N/m). Podczas symulacji wyznaczano przemieszczenia membrany odpowiadające kolejnym wartościom przykładanego obciążenia. Stopień dopasowania charakterystyk obciążenie-przemieszczenie dla membrany i fizjologicznego więzadła obrączkowego zweryfikowano za pomocą analizy regresji liniowej. Po symulacyjnym doborze odpowiedniej grubości membrany opracowano metodę jej wykonania. Wyniki: Największą zbieżność pomiędzy sztywnością membrany a sztywnością więzadła obrączkowego uzyskano dla membrany PDMS o grubości 0,15 mm (współczynnik zbieżności R2=0,997752). W pracy podano również wartości parametrów procesu wytwarzania membrany metodą spin-coating. Podsumowanie: Prawidłowe funkcjonowanie komorowej protezki strzemiączka wymaga wytworzenia membrany PDMS o grubości 0,15 mm. Sztywność takiej membrany jest zbliżona do sztywności fizjologicznego więzadła obrączkowego. Dzięki temu protezka komorowa zapewnia stymulację perylimfy na poziomie porównywalnym do ucha fizjologicznego. Nowa komorowa protezka strzemiączka jest obecnie w fazie badań przedklinicznych, których celem jest optymalizacja kształtu powierzchni wewnętrznej komory.

Authors and Affiliations

Katarzyna Banasik, Monika Kwacz

Keywords

Related Articles

Round window’s movability measurements with helping of LDV in evaluation of ossicular chain functioning

Round window’s movability measurements with helping of LDV in evaluation of ossicular chain functioning. Aim of study: Quantitive evaluation of round window movability in normal conditions and after malleus stapes assemb...

Zastosowanie noża wodnego ERBEJET 2 w chirurgii ślinianek

Anatomical location of salivary glands requires from surgeon high precision during the operation in this site. Waterjet is one of the modern tools wchich allows to perform „minimal invasive“ operating procedure. This too...

Endoscopic management of cerebrospinal fluid rhinorhea

Endoscopic surgery due to its high effi cacy and relatively minor intraoperative trauma became a standard of transnasal csf leak treatment. The aim of this study: was to present, basing on our own experience, diagnostic...

Odma śródpiersiowa jako powikłanie tonsiloadenotomii u dziecka

Aim of the paper: Authors present the case of a 6 years old boy with rare complication of mediastinal emphysema after tonsilloadenotomy. Material and methods: Authors detailed describe the evolution of this complication...

Download PDF file
  • EP ID EP76855
  • DOI 10.5604/00306657.1202781
  • Views 81
  • Downloads 0

How To Cite

Katarzyna Banasik, Monika Kwacz (2016). Biozgodna membrana PDMS dla nowej komorowej protezki strzemiączka. Otolaryngologia Polska, 70(4), 35-46. https://europub.co.uk/articles/-A-76855