Chirurgiczna pasja 1955-2015: 60 lat fascynacji chirurgią na przełomie XX i XXI wieku

Apply

Chirurgiczna pasja 1955-2015: 60 lat fascynacji chirurgią na przełomie XX i XXI wieku

Journal Title: Forum Bibliotek Medycznych - Year 2015, Vol 8, Issue 1

Abstract

The beginning of my interest in medicine dates back to my boyhood when I was gaining scout samaritan skills or taking part in first aid courses (which were useful for injuries or floodings). All of this had a big impact on the decision on the choice of field of study at the Medical Academy of Lodz. As a student I paticipated passionately in the surgical student circle. I also had the opportunity to my first surgical assistance with doctor Jozef Dziadek in the 3rd Surgical Clinic, what directed my interest even more towards surgery. I became a doctor on 21th October 1955 and right after that I got a job in the municipal hospital in Pabianice. My dream, however, was surgery. So I made an effort so that got permission to roster in the department of general surgery in Pabianice, and in 1957 gained employment there. I had then already absolutely sure – I want to be a surgeon. My passion surgical shaped and developed in three fields: medical, academic and scientific. In the years 1962-1978 I worked in the Third Surgical Clinic of Łódź. The proposal to bring an independent position as Head of the Department of Surgical Oncology of Medical University of Lodz (in the Regional Centre of Oncology in M. Kopernik Hospital) has focused my interest in surgical oncology.As an active surgeon, at the same time I was a university teacher. Then he was also the Dean of the Faculty of Medicine and the rector of the Medical University of Lodz in 1990-1996. Along with the medical practice I conducted research in the Laboratory of Experimental Medicine. I always interested in the latest developments in medicine and innovative methods of treatment, so we still expanded constantly improving knowledge and surgical skills, also in order to pass them on to others. Hence also my participation in numerous conferences, symposia, conferences, congresses and internships – foreign and domestic. Of particular importance was the scholarship that I received from the Foundation James hr. Potocki. I took them in leading institutes Surgery and Oncology in Milan and Amsterdam. Through collaboration with Professor Umberto Veronesi, I met an innovative method of breast conserving therapy in cancer patients. First-saving surgery in a patient with breast cancer in Poland, done in 1981. I would also like to emphasize the importance of regular meetings and conferences organized as part of Breast Cancer Cooperative Group of the EORTC. Many times, in the years 1975-2002, I participated in the World Congresses of Surgeons and Oncologists, including Karlovy Vary, Rostock, Budapest, Varna, Vienna, Lyon, Karachi, New york, Sydney, Jerusalem, Hong Kong, as well as in Krakow.Carrying out my surgical passion I obtain additional specializations, degrees and membership in international organizations: specialization degree in general surgery (1960), PhD (1965), second degree specialization in general surgery (1966), post-doctoral degree (1973), the title of associate professor ( 1977), the title of professor (1984), ‘active member’ EORTC (1984-1988), full professor (1992), an honorary doctorate from the University Claude Bernard in Lyon (1997). I specialized 47 doctors, including 26 in general surgery degree and 21 in surgical oncology. I also supervised 14 PhDs and 3 habilitation. I also had the honor to serve as a regional consultant in general surgery (1987-1988). In 2002 I retired, but surgical passion remained. I am still actively associated with the Department of Medical Oncology, University Clinic of Surgery and Oncology, Medical University of Lodz and with the Clinic of Breast Diseases and Surgery Oncology CZMP in Lodz. On the way surgical passion met many wonderful people: eminent surgeons – people with extraordinary personality. Some were my teachers and masters, others were colleagues of daily work, some have become friends too. I mention all of them very warmly and personally , with great respect and gratitude. For all these years I have been heavily involved in scientific and didactic activity, public activity and social, but the family was a superior value for me. The sentence of the family mattered most when I picked up the most important decisions. I would not be myself if I did not mention also a few non-professional passions: motor sports, gliding and aviation and skiing. If today someone asked me, who I would be if I got a second chance, the answer would be only one – a surgeon. Początki mojego zainteresowania medycyną sięgają czasów chłopięcych: zdobywania harcerskich sprawności „Samarytanina”, kursów pierwszej pomocy, które przydawały się przy kontuzjach, podtopieniach i zranieniach. To wszystko miało wpływ na decyzję o ukończeniu liceum ogólnokształcącego i późniejsze podjęcie studiów na Akademii Medycznej. Jako student, z pasją działałem w kole chirurgicznym, a pierwsza asysta do operacji z dr Józefem Dziadkiem w III Klinice Chirurgicznej jeszcze bardziej skierowała moje zainteresowania w stronę chirurgii. Lekarzem zostałem 21 października 1955 roku i zaraz po tym otrzymałem zatrudnienie w szpitalu miejskim w Pabianicach na oddziale wewnętrznym. Marzeniem moim była jednak chirurgia i bardzo szybko uzyskałem zgodę ordynatorów na pełnienie dyżurów w pabianickim oddziale chirurgii ogólnej, a w roku 1957 otrzymałem etat właśnie w tym oddziale. Miałem wówczas już całkowitą pewność – chcę być chirurgiem. Moja chirurgiczna pasja kształtowała się i rozwijała na drodze lekarskiej, akademickiej i naukowej. W latach 1962 1978 byłem związany z III Kliniką Chirurgiczną AM w Łodzi. Propozycja objęcia samo- dzielnego stanowiska Ordynatora – Kierownika Kliniki Chirurgii Onkologicznej Akademii Medycznej w Łodzi (w Regionalnym Ośrodku Onkologii Szpitala im. Mikołaja Kopernika) nakierunkowała moje chirurgiczne zainteresowania na onkologię. Jako czynny chirurg, byłem równocześnie nauczycielem akademickim, następnie dziekanem Wydziału Lekarskiego, a w latach 1990–1996 rektorem Akademii Medycznej w Łodzi. Równocześnie z praktyką lekarską prowadziłem badania naukowe w przyklinicznej Pracowni Medycyny Doświadczalnej. Zawsze interesowały mnie najnowsze osiągnięcia w medycynie i nowatorskie metody leczenia, wciąż poszerzałem własną wiedzę i doskonaliłem umiejętności chirurgiczne, m.in. po to, aby przekazywać je dalej innym. Stąd również mój udział w licznych konferencjach, sympozjach, zjazdach, kongresach i stażach - krajowych i zagranicznych. Szczególne znaczenie dla mnie miało stypendium naukowe Fundacji im. Jakuba hr. Potockiego w czołowych Instytutach Chirurgii i Onkologii w Mediolanie i Amsterdamie. Dzięki współpracy z profesorem Umberto Veronesi poznałem nowatorską metodę leczenia oszczędzającego pierś u chorych kobiet na raka. Pierwszą w Polsce taką oszczędzającą operację u chorej na raka piersi wykonałem w 1981 roku. Chciałbym też podkreślić znaczenie systematycznych spotkań i konferencji naukowych organizowanych w ramach Breast Cancer Cooperative Group EORTC. Wielokrotnie, w latach 1975–2002, uczestniczyłem w Światowych Zjazdach Chirurgów i Onkologów, m.in. w Karlowych Warach, Rostocku, Budapeszcie, Warnie, Wiedniu, Lyonie, Karaczi, Nowym yorku, Sydney, Jerozolimie, Hong-Kongu, a także w Krakowie.Realizując moją chirurgiczną pasję uzyskiwałem kolejne specjalizacje i stopnie naukowe oraz członkostwa międzynarodowych organizacji: specjalizację I stopnia w chirurgii ogólnej(1960), doktorat (1965), specjalizację II stopnia w chirurgii ogólnej (1966), stopień doktora habilitowanego (1973), tytuł docenta (1977), tytuł naukowy profesora nadzwyczajnego (1984), członkostwo ‘active member’ EORTC (1984-1988), tytuł profesora zwyczajnego (1992), tytuł doktora honoris causa Uniwersytetu Claude Bernard w Lyonie (1997). Wyspecjalizowałem 47 lekarzy, w tym 26 w chirurgii ogólnej I stopnia i 21 w chirurgii onkologicznej. Byłem także promotorem 14 doktoratów i opiekunem 3 habilitacji. Jedną z funkcji, które miałem zaszczyt pełnić to konsultant wojewódzki w chirurgii ogólnej (1987-1988). W roku 2002 odszedłem na emeryturę, ale chirurgiczna pasja pozostała. Nadal jestem czynnie związany z Katedrą Onkologii Uniwersytetu Medycznego i Kliniką Chirurgii Onkologicznej UM w Łodzi oraz z Kliniką Chorób Piersi i Chirurgii Onkologicznej CZMP w Łodzi. Na drodze mojej chirurgicznej pasji spotkałem wielu wspaniałych ludzi: wybitnych chirurgów i znajomych o niezwykłej osobowości. Jedni byli moimi nauczycielami-mistrzami, inni kolegami w codziennej pracy lub przyjaciółmi. Wspominam wszystkich bardzo serdecznie i osobiście, z ogromnym szacunkiem i wdzięcznością. Realizując moją chirurgiczną pasję byłem niezwykle zaangażowany w działalność naukową i dydaktyczną, służbę publiczną i społeczną, ale wartość nadrzędną stanowiła i stanowi dla mnie rodzina. To jej zdanie liczyło się najbardziej, kiedy podejmowałem najważniejsze decyzje. Nie byłbym sobą, gdybym nie wspomniał też o kilku pasjach pozazawodowych: o sportach motorowych, szybownictwie i lotnictwie czy narciarstwie. Gdyby dzisiaj ktoś zadał mi pytanie kim chciałbym zostać, gdybym dostał drugą szansę, odpowiedź byłaby tylko jedna – chirurgiem

Authors and Affiliations

Jan Berner

Keywords

biografistyka chirurgia

EP ID EP184822
DOI -
Views 55
Downloads 0