Donosowe glikokortykosteroidy w leczeniu alergicznego nieżytu nosa
Journal Title: Alergia Astma Immunologia - przegląd kliniczny - Year 2016, Vol 21, Issue 1
Abstract
Alergiczny nieżyt nosa jest niezwykle częstą, przewlekłą chorobą górnych dróg oddechowych, na którą chorują miliony ludzi na świecie, zarówno dorosłych, jak i dzieci, w istotny sposób wpływającą na jakość życia pacjentów, ich codzienną aktywność i choroby współistniejące, w tym astmę. Zgodnie z polskimi badaniami epidemiologicznymi ECAP, w Polsce na alergiczny nieżyt nosa cierpi prawie 9 milionów mieszkańców naszego kraju, co powoduję, że schorzenie to nie jest już tylko problemem medycznym, ale istotnym elementem szeroko pojętego zdrowia publicznego. Główne objawy tego IgE-zależnego zapalenia błony śluzowej nosa to: kichanie, wydzielina nosowa, świąd i niedrożność nosa. Większość pacjentów w sposób zadowalający odpowiada na farmakoterapię. Zgodnie z najnowszymi wytycznymi,przy wyborze leczenia należy uwzględnić nasilenie i czas trwania objawów, wiek pacjenta oraz choroby współistniejące. Należy zalecać ponadto, jeśli to możliwe, unikanie znanych alergenów i czynników drażniących. Z uwagi na przewlekły charakter schorzenia, leczenie farmakologiczne powinno cechować się bezpieczeństwem, skutecznością oraz łatwością stosowania. Glikokortykosteroidy donosowe wykazują największą skuteczność i dlatego powinny być zalecane jako leki pierwszego wyboru zarówno w okresowym ANN o nasileniu umiarkowanym/ciężkim, jak i w każdym przewlekłym alergicznym nieżycie nosa, szczególnie jeśli objawy są uporczywe, dominuje blokada nosa i wpływają one niekorzystnie na jakość życia pacjenta. U niektórych pacjentów nie udaję się osiągnąć całkowitego ustąpienia objawów, uzyskując jedynie częściową kontrolę choroby, co może wynikać m.in. z braku lub niedostatecznych zaleceń dotyczących odpowiedniego leczenia przeciwzapalnego, czyli za pomocą glikokortykosteroidów donosowych.
Authors and Affiliations
Magdalena Arcimowicz
Keywords
Related Articles
- EP ID EP194371
- DOI -
- Views 71
- Downloads 0
Wpływ białka HMGB1 na barierowe i immunomodulujące właściwości ludzkiego śródbłonka naczyniowego
Wprowadzenie. Białko HMGB1 (high mobility group box 1) jest sy-gnałem zagrożenia uwalnianym przez uszkodzone tkanki i indukują- cym procesy zapalne. Śródbłonek naczyniowy, który tworzy barierę między krwią, a tkanką i...
Mikrobiota organizmu ludzkiego i jej wpływ na homeostazę immunologiczną – część I
Mikrobiota organizmu ludzkiego stanowi w ostatnich dziesięcioleciach temat inspirujący badaczy. Dynamiczny rozwój metod diagnostycz- nych, zwłaszcza opartych o diagnostykę molekularną, zaowocował także ro...
Alergia na brzoskwinie – obecny stan wiedzy
Alergia na brzoskwinie jest szczególnie często obserwowana w krajach basenu Morza Śródziemnego, natomiast w innych częściach Europy, w tym także w Polsce jest to narastający problem. Głównym alergenem brzoskwini jest...
Uszkodzenia i regeneracja nabłonka górnych i dolnych dróg oddechowych – walidacja doświadczalnych metod oceny
Wstęp. Nabłonek dróg oddechowych stanowi barierę mechaniczną, pełniąc istotną rolę w odporności przeciwzakaźnej, ale także w patofizjologii astmy oskrzelowej. Może ulegać uszkodzeniu pod wpływem działania...
Kierunki w etiopatognezie pierwotnego zespołu Sjögrena
Pierwotny zespół Sjögrena (PZS) należy do grupy chorób autoimmu- nologicznych. W swoim poważnym przebiegu wiąże się ze zwięk- szoną śmiertelnością poprzez zajęcie narządów wewnętrznych oraz rozwój chłoniaków B komórkowy...