DYPLOMACJA PUBLICZNA DIASPOR. PRZYCZYNEK DO ROZWAŻAŃ
Journal Title: Uniwersyteckie Czasopismo Socjologiczne / Academic Journal of Sociology - Year 2014, Vol 9, Issue 1
Abstract
Celem artykułu jest zarysowanie roli diaspor w publicznej dyplomacji, otwierające pole dla bardziej pogłębionych badań, także terenowych. Najpierw, w oparciu o analizę literatury przedmiotu i historię odnośnych praktyk, w pracy zaproponowano macierz typizującą cztery modele dyplomacji publicznej. Dyplomację publiczną diaspor powinno zaliczać się do oddolnej zagranicznej dyplomacji publicznej. W konstruowaniu i wyjaśnianiu teorii publicznej dyplomacji diaspor pomocny jest dorobek badawczy wielu dyscyplin, ale punkt wyjścia stanowią rozważania nad polityką emigracyjną i imigracyjną, polityką tożsamości, a także aparat językowy i koncepcje komunikowania międzynarodowego. W ślad za analizą kluczowych publikacji publiczną dyplomację diaspor zdefiniowano jako działania mniejszości narodowych i etnicznych, grup imigrantów z poczuciem więzi z krajem swojego urodzenia lub pochodzenia swoich przodków, niekiedy też jednostek spoza kręgów danej diaspory, ale emocjonalnie i zawodowo oddanych zarówno jej sprawom, jak i sprawom kraju macierzystego diaspory. Działania te mogą być prowadzone w kraju imigracji (rozumianym jako kraj przyjmujący lub „pierwsza ojczyzna”) czy na obczyźnie w ogóle, a osoby je prowadzące mogą posiadać prawo obywatela lub nie. Działania polegają m.in. na rzecznictwie interesów strategicznych dla państwa wysyłającego, promocji kultury narodowej i regionalnej, kreowaniu pozytywnego wizerunku poprzez włączanie bezpośrednio do obiegu medialnego przekazów informacyjnych, ochronie dobrego imienia kraju pochodzenia lub szczególnego zainteresowania, współpracy z władzami kraju aktualnego zamieszkania, pracy i ewentualnie obywatelstwa. Następnie dokonano identyfikacji i przeglądu wybranych przypadków aktywizowania i angażowania się diaspor wokół odgórnie bądź oddolnie instytucjonalizowanych priorytetów i celów politycznych oraz poza-politycznych. Przedstawiono kilka przykładów pionierskich organizacji na świecie oraz uwypuklono niektóre praktyki państw, w tym Kanady i Polski. Wreszcie zarysowano przykłady działalności polskiej diaspory, w tym w zakresie budowania struktur edukacyjnych i rozwiązań anty-dyfamacyjnych.
Authors and Affiliations
Radosław Zenderowski, Mateusz Krycki
Keywords
Related Articles
- EP ID EP215626
- DOI -
- Views 24
- Downloads 0
ETIOLOGIA NADZIEI. O KULTUROWYCH ŹRÓDŁACH KONWERSJI RELIGIJNEJ
Współczesna socjologia religii dysponuje zaawansowanymi schematami wyjaśniającymi zjawisko genezy i dynamiki konwersji religijnej jako alternatywizacji doświadczeń religijnych w oparciu o kulturowe źródła atrakcyjności N...
ETOS(Y) BIUROKRACJI: PRACOWNICY ADMINISTRACJI PUBLICZNEJ W DIAGNOZIE SOCJOLOGICZNEJ 2015
Badaniem serii badawczej Polski Pomiar Postaw i Wartości objęto zarówno urzędników mianowanych, jak i urzędników administracji samorządowej. Łącznie zgromadzono 746 obserwacji odpowiadających 746 efektywnym wywiadom. Pom...
Janusz Mariański, Godność ludzka w kontekście społecznym. Szkice ze społecznego nauczania Kościoła katolickiego, Gaudium, Lublin 2017, ss. 470
Godność ludzka badana i analizowana jest z różnych perspektyw naukowych, ale ze względu na silne powiązanie z prawami człowieka zajmują się nią zwłaszcza nauki o charakterze normatywnym. Sam autor opublikował już wcześni...
CZY KRYZYS WIARY? PRAWDY RELIGIJNE KATOLICYZMU W ŚWIADOMOŚCI LICEALISTÓW I STUDENTÓW. OD AKCEPTACJI DO KONTESTACJI
Badania analizowane w tym artykule zrealizowałem w 2011 r. wśród 456 licealistów w Kaliszu i wśród 426 studentów w Poznaniu w ramach szerokiego projektu dotyczącego nastawienia młodzieży polskiej do religii katolickiej i...
STARZENIE SIĘ SPOŁECZEŃSTWA EUROPEJSKIEGO – NARZĘDZIA POMIARU
W refleksji nad starością i starzeniem się nasuwa się pytanie, czy potrafimy dziś dokładnie przewidzieć zmiany, jakie niesie ona ze sobą w odniesieniu do jednostki i całego społeczeństwa. Wydaje się, że jest to jednak ni...