Edebiyatta Tersinme/Üslûbu’t-Tehekküm Sanatının Arap Dili ve Edebiyatında Bazı Örnekleri/Some Aspects Of Verbal Irony In The Arabic Language and Literature

Apply

Edebiyatta Tersinme/Üslûbu’t-Tehekküm Sanatının Arap Dili ve Edebiyatında Bazı Örnekleri/Some Aspects Of Verbal Irony In The Arabic Language and Literature

Journal Title: Bilimname - Year 2016, Vol 201601, Issue 30

Abstract

Öz Yunanca kandır- fiilinden türeyen εἰρωνεία (eirōneía) ironi/Tersinme, kelime olarak “söylenilenin tersini kasdetmek” ya da “bilip de bilmezlikten gelmek”tir. İroni için bir şeyi söyleyip tam tersini kastetmek olarak çok genel bir tanım yapmak mümkündür. En geniş anlamıyla ironi bir belagat üslubu, edebi bir tekniktir. Yüzeyde belli bir anlam ifade eden ama hakikatte tam tersi bir anlamı kasteden bir anlatımdır. İroni, sözel, dramatik ve durumsal gibi kategorilere ayrılabilir. Sözel, dramatik ve durumsal ironi genellikle asıl kastedileni vurgulamak için kullanılır. İroninin sözlü ironi, durum ironisi, dramatik ironi, kritik ironi, komik ironi, trajik ironi, nihilist ironi, paradoksal ironi, nazik ironi, kişisel olmayan ironi ve kozmik ironi birçok türü vardır. Biz bu makalede Kur’an’da ve Arap şiirinde bulunan bazı sözlü ironi/tersinme türlerini inceleyeceğiz. Bu makale Kur’an’da ve Arap şiirinde bulunan bazı sözlü ironilerin semantik ve pragmatik imalarını açıklamayı amaçlamaktadır. Bu makale semantik ve pragmatik perspektiflerden bakarak bazı ironik ifadeli ayetlerin ve şiirlerin daha iyi anlaşılmasına katkıda bulunmayı amaçlamaktadır. Bu amaçla incelenmek üzere birkaç Kur’an ayeti ve bazı Arap şiiri parçaları seçilmiştir. Makalede Kur’an’dan ve Arap şiirinden bazı sözlü ironi ifadeleri çağdaş semantik ve pragmatik sahalarının uzmanları tarafından ortaya konan temel sözlü ironi modelleri açısından incelenerek açıklanmaya çalışılmıştır. Abstract Irony (fromAncient Greek εἰρωνεία (eirōneía), meaning "dissimulation, feigned ignorance" is an umbrella term which can be used with a lot of different meanings in various texts; hence it is hard to explain it in a single definition. Irony can be vaguely defined as “saying thing while meaning the opposite”. In its broadest sense, is a rhetorical device, literary technique, or event in which what appears, on the surface, to be the case, differs radically from what is actually the case. Irony may be divided into categories such as verbal, dramatic, and situational. Verbal, dramatic, and situational irony are often used for emphasis in the assertion of a truth. This article aims at shedding light on the semantic and pragmatic implications of verbal irony in the Koran and Arabic poetry. This article aims to provide a better understanding of the ironic ayaat and poetries through semantic and pragmatic perspectives. For this purpose, a few ironic ayaat and some parts of Arabic poetry were selected for the analysis. The article is based on analyzing, and clarifying the implicated meaning of some verbal irony expressions from the Holy Quran and the Arabic poetry in terms of the main verbal models of irony proposed by contemporary specialists of semantic and pragmatic studies.

Authors and Affiliations

Kadir KINAR

Keywords

Muhammed Gazali ve Et-Tefsîru'l-Mevzûî Li Suveri'l-Kur'âni'l-Kerîm İsimli Eserindeki Tefsir Metodu/Muhammad Gazalı and His Tafsir Method in the Book Named at-Tafsir Al-Mavzûi Li Suver Al-Quran Al-Kerim

Muhammed Gazali (1917-1996), İslâmî ilimlerin hemen her ala-nında onlarca eser vermiş velûd bir âlimdir. Yirminci yüzyılın en önemli ıslahatçı âlimlerinden birisi olan Gazali, bütün hayatı bo-yunca İslâm ümmetinin dertle...

EP ID EP236808
DOI -
Views 152
Downloads 0