Elektrostymulacja funkcjonalna dla objawu opadającej stopy – wpływ na szybkość i wytrzymałość chodu – dane wstępne
Journal Title: Rehabilitacja Medyczna - Year 2013, Vol 17, Issue 3
Abstract
Wstęp: Syndrom opadającej stopy jest częstym objawem chorób ośrodkowego układu nerwowego (OUN), które mogą powodować zaburzenia chodzenia. Powszechnie, w przypadku opadającej stopy, jako pierwszy wybór stosuje się różnego rodzaju klasyczne ortezy stawu skokowego. Elektrostymulacja funkcjonalna (FES – functional electrical stimulation) mięśni zginaczy grzbietowych stopy została opisana jako skuteczna terapia w leczeniu zaburzeń równowagi i kontroli stabilności dynamicznej stawu skokowego podczas chodu.Cel: Celem badania była ocena wpływu zastosowania elektrostymulacji funkcjonalnej (FES) na poprawę szybkości chodu i zwiększenie wytrzymałości u pacjentów z syndromem opadającej stopy powstałej w wyniku uszkodzenia górnego neuronu ruchowego.Projekt badawczy: Badanie „przed i po”Materiał i metody: Do badania włączono 20 osób z uszkodzeniem górnego neuronu ruchowego i objawami opadającej stopy. Pacjentów podzielono losowo na 2 grupy ćwiczeniowe (grupę FES, n=10 i grupę kontrolną, n=10). Postępowanie rehabilitacyjne w grupie FES polegało na aplikacji neuroprotezy przez 2 godz. dziennie, 5 dni w tygodniu, przez 3 tygodnie. Natomiast w grupie kontrolnej przez ten sam okres czasu, postępowanie rehabilitacyjne polegało na zastosowaniu klasycznej ortezy stawu skokowego. W obydwu grupach zarówno elektrostymulacja funkcjonalna jak i noszenie klasycznej ortezy w czasie chodu stanowiły element dodatkowego treningu chodu uzupełniającego indywidualny programu rehabilitacji. Pacjenci oceniani byli za pomocą testów marszowych: 5 – 10 – 20 metrów (mt) Walking Test i 2 – 6 – 12 minut (min) Timed Walking Test. Wyniki: Odnotowano znaczącą poprawę chodu w grupie FES, czego nie zaobserwowano w grupie kontrolnej. W grupie FES następujące testy wykazały istotną statystycznie poprawę: 20mt p<0.024; 2min p<0.028; 6min p<0.008; 12min p<0.005, oprócz 5mt p<0.079 i 10mt p<0.084 Walking test. Natomiast w grupie kontrolnej nie znaleźliśmy statystycznie istotnych różnic (5mt p<0.228; 10mt p<0.260; 20mt p<0.107 and 2min p<0.474; 6min p<0.575; 12min p<0.477).Wnioski: Pomimo ograniczonej liczby pacjentów włączonych do badania, wyniki są zachęcające i wskazują na zwiększenie wytrzymałości i szybkości chodu u osób poddanych treningowi za pomocą FES.
Authors and Affiliations
Paweł Kiper, Alfonc Baba, Simonetta Rossi, Francesco Piccione
Wpływ krioterapii ogólnoustrojowej na wskaźniki reologiczne krwi u kobiet z reumatoidalnym zapaleniem stawów
Cel badań: Celem pracy było zbadanie wpływu krioterapii ogólnoustrojowej na właściwości reologiczne krwi u kobiet z reumatoidalnym zapaleniem stawów. Materiał: Grupę badaną stanowiło 10 kobiet z reumatoidalnym zapaleniem...
Learning effect of the six-minute walk test in healthy young persons
Wprowadzenie: 6-minutowy test marszowy jest ustandaryzowanym i często stosowanym miernikiem tolerancji wysiłku. Stosuje się go zazwyczaj u chorych ze schorzeniami układu oddechowego oraz układu krążenia. Istnieją różnice...
Wpływ głębokiej stymulacji czuciowej stopy na równowagę i funkcję chodu chorych z niedowładem połowiczym
Wprowadzenie: Aktualnie prowadzone badania naukowe podkreślają znaczenie informacji sensorycznej dla kontroli ruchowej. Informacja multisensoryczna może być przetwarzana przez mózg nawet wtedy, gdy jego uszkodzenie obejm...
Zapobieganie upadkom w chorobie Parkinsona
Co najmniej połowa pacjentów z chorobą Parkinsona ma doświadczenie związane z upadkiem, zaś w późniejszych stadiach choroby dotyka to dwóch spośród trzech chorych. Rehabilitacja chorych z chorobą Parkinsona, zwłaszcza w...
Testy sprawności czynnościowej chorych z POChP – propozycja zastosowania Wydłużonego Testu „Wstań i Idź” (ETGUG)
Badanie sprawności czynnościowej nie jest częstą praktyką w postępowaniu z chorymi na przewlekłą obturacyjną chorobę płuc (POChP). Test marszu 6-minutowego (6MWT) znajduje zastosowanie w diagnostyce i ewaluacji wyników r...