GRANICE PARTYCYPACJI W MUZEUM?

Apply

GRANICE PARTYCYPACJI W MUZEUM?

Journal Title: Muzealnictwo - Year 2016, Vol 57, Issue

Abstract

Na przestrzeni minionych kilkunastu lat w muzeach na całym świecie obserwujemy dynamiczne zmiany w zakresie podejścia do muzealnej publiczności. W centrum zainteresowania coraz większej liczby muzeów staje widz, a spełnianie jego oczekiwań i potrzeb staje się priorytetem kadry zarządzającej. Słowo „widz” często przestaje też znaczyć tylko muzealnego gościa. Odwiedzający muzeum staje się bowiem uczestnikiem muzealnych aktywności, a nawet ich współtwórcą. W Wielkiej Brytanii projekty oparte na idei współtworzenia programu muzealnego przez publiczność realizowane są np. przez Galerię Tate, która od połowy lat 90. XX w. prowadzi program Young Tate (później Tate Collective) dla młodych odbiorców. W StanachZjednoczonych partycypację w muzeach propaguje Nina Simon, która w działalności partycypacyjnej znalazła ratunek dla Muzeum Sztuki i Historii w Santa Cruz. W Polsce po praktyki angażujące odbiorców z sukcesem sięga np. Muzeum Sztuki w Łodzi, a ostatnio na nieporównywalną dotąd skalę – Muzeum Narodowe w Warszawie w projekcie wystawy „W muzeum wszystko wolno”, której kuratorami były dzieci. Wiadomo jednak, że w muzeum nie wszystko jest dozwolone, a każda praktyka partycypacyjna – niezależnie od elastyczności scenariusza – zawsze musi pozostać w jego ryzach. Celem artykułu jest identyfikacja znaczeń przypisywanych muzealnej partycypacji przez osoby kierując muzeami oraz refleksja nad granicami wolności osób uczestniczących w muzealnym programie. Metodologia obejmie analizę porównawczą wybranych praktyk partycypacyjnych realizowanych przez muzea oraz ankietę przeprowadzoną wśród osób zarządzających muzeami.

Authors and Affiliations

Katarzyna Jagodzińska

Keywords

EP ID EP187032
DOI 10.5604/04641086.1210346
Views 53
Downloads 0