Guzy neuroendokrynne układu pokarmowego (GEP NET) – dyskusja wokół nazewnictwa i klasyfikacji

Journal Title: Gastroenterology Review - Year 2006, Vol 1, Issue 1

Abstract

Guzy neuroendokrynne układu pokarmowego stanowią heterogenną grupę rzadko występujących nowotworów. Początkowo, Oberndorfer w 1907 r. wprowadził termin rakowiaka do określenia nowotworów rozwijających się w jelicie grubym i wykazujących specyficzne cechy morfologiczne i kliniczne. W 1963 r. Williams i Handler zaproponowali klasyfikację guzów endokrynnych opartą na pochodzeniu embrionalnym, która wyróżniła guzy przedniego odcinka prajelita (foregut – żołądek, dwunastnicę, trzustkę, proksymalny odcinek jelita cienkiego), guzy środkowego odcinka prajelita (migut – dystalny odcinek jelita cienkiego, wyrostek robaczkowy, kątnicę) oraz dolny odcinek prajelita (hindgut – okrężnicę i odbytnicę). W 1980 r. klasyfikacja WHO zaproponowała określenie rakowiaka dla wszystkich guzów neuroendokrynnych pochodzących z rozlanego systemu neuroendokrynnego, z wyjątkiem guzów trzustki (wyspiaki), raka rdzeniastego tarczycy, paraganglioma, raka drobnokomórkowego płuca i raka skóry z komórek Merkla. Ostatecznie termin rakowiak został zastąpiony określeniem guzy neuroendokrynne w odniesieniu do nowotworów wykazujących różnicowanie endokrynne. W 2000 r., zaakceptowano nową klasyfikację GEP NETów. Podstawowym jej kryterium było określenie umiejscowienia guza, a kolejnym – potwierdzenie markerami immunohistochemicznymi, jak synaptofizyna i chromogranina, neuroendokrynnego różnicowania. Następnym istotnym założeniem tej klasyfikacji był podział nowotworów na grupy na podstawie parametrów histopatologicznych i rokowania. Niniejsza klasyfikacja wyróżnia następujące typu GEP NETów: wysoko dojrzały guz neuroendokrynny o łagodnym przebiegu, wysoko dojrzały guz neuroendokrynny o nieznanym potencjalnie przebiegu, wysoko dojrzały rak neuroendokrynny i nisko dojrzały rak neuroendokrynny. Do kryteriów będących podstawą podziału na wymienione wyżej typy nowotworów zalicza się układ histoformatywny nowotworu, jego wielkość, indeks proliferacyjny Ki67, naciekanie tkanek otaczających, naczyń i pni nerwowych.

Authors and Affiliations

Anna Nasierowska-Guttmejer, Małgorzata Malinowska

Keywords

Related Articles

Double balloon enteroscopy - a new method of diagnostic and therapeutic endoscopy in the small bowel

Diseases of the small bowel are often difficult to diagnose and intraopertive enteroscopy until now was only the way for therapeutic endoscopic interventions. The new method – double balloon enteroscopy allows complete d...

The diagnosis and medical management of gastroenteropancreatic neuroendocrine tumors (GEP NET)

Gastroenteropancreatic neuroendocrine tumors (GEP NET) constitute a heterogeneous group of neoplasms that are often associated with typical symptoms due to excessive and uncontrolled production of hormones and bioactive...

Rola terapii systemowej w leczeniu guzów neuroendokrynnych układu pokarmowego

Guzy neuroendokrynne (NET) układu pokarmowego stanowią heterogenną grupę nowotworów, wywodzących się z komórek wewnątrzwydzielniczych zlokalizowanych w obrębie żołądka, jelit i trzustki (GEP). Z powodu odrębności biolo...

Does the progress in diagnosing Leśniowski-Crohn\'s disease correlate with the therapeutic procedures?

The progress in molecular analyses of genetic predisposition to Leśniowski-Crohn’s disease does not correlate with therapeutical progress. There is a constant comparison of “step-up” and “top-down” treatment, more and mo...

Metabolic complications of Leśniowski-Crohn\'s desease

Metabolic complications presented in Leśniowski-Crohn disease are consequences of multiple factors involved in pathogenesis of this entity, which leads to malabsorption, malnutrition as well as vitamin and mineral defici...

Download PDF file
  • EP ID EP123545
  • DOI -
  • Views 207
  • Downloads 0

How To Cite

Anna Nasierowska-Guttmejer, Małgorzata Malinowska (2006). Guzy neuroendokrynne układu pokarmowego (GEP NET) – dyskusja wokół nazewnictwa i klasyfikacji. Gastroenterology Review, 1(1), 16-21. https://europub.co.uk/articles/-A-123545