Abstract

Limfocyty B tworzą zróżnicowaną fenotypowo i funkcjonalnie grupę komórek, która może stymulować lub hamować odpowiedź immunologiczną na alloprzeszczep. Limfocyty B biorą udział w procesie odrzucania przeszczepu przez wpływ na zróżnicowanie, proliferację i funkcję efektorową limfocytów T. Uszkadzają przeszczep w reakcji cytotoksyczności komórkowej zależnej od przeciwciał (ADCC) oraz w procesie humoralnego odrzucania w wyniku wytwarzania alloswoistych przeciwciał przez komórki plazmatyczne.Inna, niedawno opisana, supresyjna rola limfocytów B ma się przyczyniać do rozwoju tolerancji i ochrony przeszczepu przed odrzucaniem. Tę funkcję pełnią regulatorowe limfocyty B, które kontrolują negatywnie odpowiedź immunologiczną przez wydzielanie supresyjnych cytokin (IL-10, IL-35, TGF-beta), naturalnych przeciwciał oraz przez interakcje komórkowe. W wyniku tych procesów hamują wytwarzanie limfocytów efektorowych Th1 i Th17 oraz stymulują powstawanie regulatorowych komórek T.U pacjentów po przeszczepieniu nerki z tolerancją operacyjną stwierdzono zwiększenie liczby limfocytów B naiwnych i przejściowych o charakterze komórek regulatorowych oraz zwiększenie ekspresji genów różnicowania limfocytów B. Natomiast w przewlekłym odrzucaniu zależnym od przeciwciał obserwowano zaburzenia dystrybucji i funkcji limfocytów regulatorowych B, co wskazuje na ich istotną rolę w akceptacji przeszczepu.Obecne leczenie immunosupresyjne w sposób nieselektywny hamuje działanie limfocytów T i B upośledzając ich funkcje efektorowe i immunoregulatorowe. Nie w pełni kontroluje proces przewlekłego odrzucania, który jest główną przyczyną utraty przeszczepu. Lepsze poznanie mechanizmów homeostazy immunologicznej zależnej od limfocytów B, może pomóc w doborze tolerogennych protokołów immunosupresyjnych.

Authors and Affiliations