Johann Aken – zapomniany malarz obszaru bałtyckiego i jego dzieła
Journal Title: Sztuka i Kultura - Year 2013, Vol 1, Issue
Abstract
Tekst poświęcony jest siedemnastowiecznemu malarzowi działającemu w regionie bałtyckim, który do chwili obecnej był praktycznie nieznany poza Estonią. W ratuszu w Tallinie zachował się cykl malowideł, cieszący się na lokalnym gruncie pewnym rozgłosem, wykonany przez Johanna Akena z pomocnikiem i podpisany przezeń w roku 1667. Składające się na ten zespół sceny biblijne, będące też ilustracjami cnót mieszczańskich i chrześcijańskich, oraz wysławiające dobre rządy, powtarzają w dużej mierze – co godne uwagi – kompozycje graficzne autorstwa dwóch wielkich Niderlandczyków, Rembrandta i Rubensa; w pozostałych obrazach użyto jako wzorów popularnych rycin Matthäusa Meriana. Owo sięganie do dorobku Rembrandta na obszarze położonym daleko poza centrami artystycznymi zostało zauważone już w roku 1906 przez Cornelisa Hofstede de Groot, który odnotował podobny fenomen w odniesieniu do dużego malowidła Ecce Homo, datowanego 1647, przechowywanego wtedy w starym kościele w Helu, a obecnie znajdującego się w zbiorach Muzeum Narodowego w Gdańsku; to ostatnie dzieło powtarza schemat akwaforty Rembrandta Chrystus przed Piłatem. Ani ten badacz, ani kolejni autorzy zajmujący się tematem nie połączyli jednak ze sobą obrazów w Tallinie i Gdańsku. Estońskim historykom sztuki udało się z czasem odnaleźć obszerny dokument sądowy z roku 1663, dotyczący zarzutów bigamii stawianych Akenowi, które w końcu okazały się nieprawdziwe. Poboczne informacje zawarte w tym źródle ujawniają, iż malarz pracował w ówczesnym Rewalu (Tallinie) od początków roku 1662, ale pochodził z Gdańska. Okoliczność ta skłoniła autora artykułu do porównania prac w ratuszu tallińskim z obrazem gdańskim: wydaje się, iż abstrahując od niewielkich różnic formalnych, być może po części spowodowanych późniejszymi przemalowaniami, wszystkie te prace wykonane zostały przez tę samą rękę. Identyczny, przeciętnej klasy sposób budowania formy malarskiej, nieco kukiełkowate figury ludzkie i widoczne zainteresowanie dla teł architektonicznych – oba elementy przedstawiane odpowiednio z pewnymi błędami anatomii i perspektywy – dostrzec ponadto można w kilku dalszych obrazach istniejących w Gdańsku i okolicy. Składają się na nie: Powrót Syna Marnotrawnego w kaplicy św. Anny (ok. 1650), dziewięć malowideł na stropie pochodzącym z kamienicy mieszczańskiej, obecnie pokoju burmistrza w Ratuszu Staromiejskim (1642?) i Nawiedzenie Najświętszej Marii Panny, obraz retabulowy w ołtarzu pod tym samym wezwaniem w katedrze oliwskiej (1645). Zwłaszcza malowidła stropowe i Nawiedzenie wykazują w szczegółach znaczne podobieństwo do cyklu z Tallinna, a większość z tych dzieł ponownie oparta jest na rycinach niderlandzkich, w tym szeregu autorstwa Rembrandta i Rubensa. W Gdańsku nie zidentyfikowano do tej pory dokumentacji źródłowej dotyczącej Akena; świadczy to, iż nie był on członkiem cechu. Ujawniono natomiast wpisy archiwalne dotyczące jego pojawienia się w Lubece w roku 1656 (chrzest syna) oraz pochówku w kościele św. Piotra w Rydze w roku 1689. Decyzję o wyjeździe do pierwszego z wymienionych ośrodków wymusiła prawdopodobnie druga wojna polsko-szwedzka. Ani jednak w Lubece, ani na terenie dzisiejszej Łotwy nie odnaleziono dalszych śladów działalności artysty. Zaprezentowana tu pierwsza próba naszkicowania całościowej biografii malarza, urodzonego przypuszczalnie około 1610 roku, nie przyniosła też niestety odpowiedzi na dwa ważne pytania: po pierwsze, czy był on pochodzenia niderlandzkiego (jego Ecce Homo w gdańskim muzeum przypisywane było niegdyś Holendrowi, Helmichowi van Tweenhuysen); po drugie zaś – zagadnienie powiązane z poprzednim – dlaczego używał on tak wielu nowatorskich wtedy rycin Rembrandta jako wzorów dla swej tematycznie typowej i artystycznie przeciętnej sztuki, w rodzaju obiegowym w regionie Europy, gdzie Aken prowadził swą działalność.
Authors and Affiliations
Jacek Tylicki
Keywords
Related Articles
- EP ID EP255734
- DOI 10.12775/SZiK.2013.003
- Views 70
- Downloads 0
Nowy paradygmat chaosu w życiu i twórczości Andrzeja Urbanowicza
Andrzej Urbanowicz (28.04.1938, Wilno (Vilnius) – 22.08.2011, Szklarska Poręba) was an artist associated, among others, with works referring to magic, alchemy and philosophy of the East, containing manifold symbols. The...
Srebrne plakietki wotywne z warsztatu toruńskiego złotnika Jana Letyńskiego
The paper deals with votive plaques originating from the workshop of Jan Letyński, a member of the Toruń goldsmiths’ guild from 1742 to 1789. Such objects made by him have been largely neglected by researchers, even if t...
Spór Hilarego Szpilowskiego ze Stanisławem Zawadzkim o zasady sztuki architektonicznej przy wznoszeniu koszar w Kamieńcu Podolskim
The idea of erecting barracks in Kamieniec Podolski, the fortress – as it was commonly said – “created by God’s hand”, which guarded the Polish-Lithuanian Commonwealth from the southeast, was intended by King Stanisław A...
Sztuka polska za granicą. Człowiek i cisza w przestrzeni malarskiej Roberta Bluja
Artykuł jest pierwszą w literaturze polskiej próbą przeglądu dorobku malarskiego Roberta Bluja, polskiego artysty mieszkającego i tworzącego w Wilnie. O artyście i jego malarstwie, na gruncie litewskim, pisała między inn...
Pałac w Walewicach i pałac w Małej Wsi, czyli rozważania o tym, jak w opinii potomnych uczeń zawłaszczył dzieła swego mistrza: Stanisława Zawadzkiego
The paper deals with two classicist residences located in central Poland. The one in Walewice was completed in 1783 for Anastazy Walewski, starost of Warka. and his wife Magdalena née Tyzenhauz. The other, in Mała Wieś,...