Krótki zarys historii muzyki amerykańskiej

Apply

Krótki zarys historii muzyki amerykańskiej

Journal Title: Notes Muzyczny - Year 2014, Vol 1, Issue 1

Abstract

Artykuł przedstawia zarys historyczny muzyki amerykańskiej. Po krótkim wstępie, odnoszącym się do genezy powstania niepodległego państwa Stanów Zjednoczonych Ameryki Północnej, następuje bardzo istotna konstatacja, iż muzykę amerykańską można określić jako składową różnych elementów, które nadają jej w konsekwencji cechy swoiste i niepowtarzalne. Tradycje muzyki amerykańskiej sięgają czasów pierwszych kolonizatorów przybywających do Ameryki w końcu XVII wieku, którzy przywożąc ze sobą własne wzorce muzyczne, podtrzymywali zwyczaj domowego muzykowania. Pierwszym amerykańskim kompozytorem był związany z Bostonem William Billings. Autorka artykułu zwraca uwagę na duży wpływ niewolników na kształtowanie nowego stylu w muzyce, co w efekcie daje podstawy do wyróżnienia dwóch rodzajów amerykańskiej muzyki: białych i Afroamerykanów. Wiek XIX przyniósł rozłam między muzyką artystyczną, rozbrzmiewającą w salonach, a muzyką kultywowaną, będącą efektem nakładania się rodzimych wpływów. Także ciągłe podróże do Stanów wielu wybitnych europejskich wirtuozów i kompozytorów (m.in. Wieniawski, Paderewski, Thalberg, Dvořak) dawały możliwość konfrontacji, popularyzacji i rozwoju muzyki amerykańskiej. Na przełomie XIX i XX wieku twórcy amerykańscy zwrócili szczególną uwagę na rodzimy folklor. Powstały wtedy pierwsze zbiory pieśni ludowych, które podlegały analizie tekstowej i muzycznej. Również zainteresowanie muzyką Indian było szczególnym przejawem manifestacyjnej odrębności i niezależności od Europy. Istotną rolę odegrał w tym działaniu Arthur Farwell, z którego nazwiskiem wiąże się też przełamanie wpływów niemieckiej tradycji muzycznej w „Nowym Świecie”. Początek XX wieku, a konkretnie jego lata dwudzieste, otworzyły nowy rozdział w dziejach muzyki amerykańskiej. Zwrócono się w kierunku tworzenia dzieł, które byłyby rozpoznawalne w świecie i uznane za muzykę Stanów Zjednoczonych – tu należy wymienić przede wszystkim dwa nazwiska: Virgil Thomson i Charles Ives. Ten ostatni oraz Henry Cowell, Charles Ruggles, John Becker i Wallingford Riegger określani są mianem „American Five” i z nimi, jako kompozytorami, wiąże się nurt nazywany nową awangardą muzyczną. Autorka zauważa również, iż rysując dzieje muzyki amerykańskiej, nie można pominąć takich zagadnień jak blues, ragtime, czy jazz, które nie przestały być jednym z fenomenów kultury, symbolizującym amerykańską wrażliwość i temperament. Prekursorami stylu jazzowego byli Afroamerykanie, którzy po wojnie secesyjnej i zniesieniu niewolnictwa zaczęli szukać swojego miejsca w życiu. Zaczęły powstawać jazz-bandy, które zajęły się propagowaniem tego nowego stylu w muzyce. Do historii przeszedł Paul Whiteman, nazywany „królem jazzu”, na którego zamówienie George Gershwin napisał Błękitną rapsodię, jedno z najbardziej rozpoznawalnych dzieł muzyki amerykańskiej. Osobnym zjawiskiem muzycznym, o którym wspomina jeszcze autorka, jest amerykańska muzyka filmowa, której korzenie tkwią w dziewiętnastowiecznej muzyce operowej i niemym kinie. Postacią najsilniej związaną z tą twórczością jest Aaron Copland. Bez wątpienia można stwierdzić, że w wieku XX muzyka amerykańska odnalazła swoją tożsamość, a także utwierdziła odrębną pozycję na świecie. Stała się przedmiotem wielu opracowań naukowych, również polskich. Kompozytorzy amerykańscy wydostali się ostatecznie spod wpływów europejskich poprzez poszukiwanie własnego idiomu stylistycznego, co doprowadziło do ogromnej popularyzacji ich muzyki. Dzięki tym zabiegom muzyka powstała w Stanach Zjednoczonych utrzymała swoją niezależność i rozpoznawalność.<br/><br/>

Authors and Affiliations

Iwona Jakubowska

Keywords

EP ID EP518060
DOI -
Views 26
Downloads 0