Major Władysław Car – ofiara zbrodni katyńskiej (1895–1940)
Journal Title: Przegląd Nauk Historycznych - Year 2017, Vol 0, Issue 1
Abstract
Artykuł opisuje życie Władysława Cara – jednej z tysięcy ofiar zbrodni katyńskiej. Urodził się w 1895 r. w Warszawie, gdzie zdał maturę. W 1915 r. został ewakuowany przez władze rosyjskie do Kijowa, gdzie rok później powołano go do służby w armii rosyjskiej. W 1918 r. służył w 1 Korpusie Polskim w Rosji, a po powrocie na ziemie polskie pracował jako nauczyciel w Tarczynie koło Warszawy. W sierpniu 1919 r. wstąpił na ochotnika do Wojska Polskiego i początkowo służył w oddziałach taborowych 7 Dywizji Piechoty, a w latach 1921–1924 w Dowództwie Okręgu Korpusu nr V w Krakowie. W 1924 r. został z kolei przeniesiony do 4 Pułku Artylerii Ciężkiej w Częstochowie (w 1935 r. jego jednostka została przeniesiona do Tomaszowa Mazowieckiego) i po przeszkoleniu został oficerem artylerii. W pułku tym służył do 1938 r., zajmując w nim różne stanowiska (dowódca baterii, kwatermistrz i adiutant dowódcy dywizjonu). Podczas służby w 4 Pułku Artylerii Ciężkiej otrzymał awans na stopień kapitana. W październiku 1938 r. został przeniesiony do Instytutu Przeciwgazowego w Warszawie, gdzie pracował do wybuchu II wojny światowej. We wrześniu 1939 r. dostał się do niewoli rosyjskiej i został umieszczony w obozie w Kozielsku, a w kwietniu 1940 r. – wraz z innymi polskimi oficerami tego obozu – został zamordowany w Katyniu. Był jednym z kilku tysięcy polskich oficerów, o których pamięć powoli się zaciera. Kapitan Władysław Car w 2007 r. został pośmiertnie awansowany na stopień majora.
Authors and Affiliations
Witold Jarno
Gustaw III wobec rewolucji francuskiej
Gustaw III panował w Szwecji w latach 1771–1792. Od początku swoich rządów był mocno związany z Francją. Dzięki jej poparciu dokonał monarchistycznego zamachu stanu w sierpniu 1772 r. Przez kolejnych 15 lat był najbliżs...
Superbia Genueńczyków w połowie XIV wieku w oczach bizantyńskich i weneckich historyków i kronikarzy
Artykuł zwraca uwagę na podejście bizantyńskiej i włoskiej literatury historycznej od XIV do początku XVII w. wobec problemu roszczeń Republiki Genui do monopolu w handlu i żegludze po Morzu Czarnym i Morzu Azowskim, co...
The Byzantines in the service of the Bulgarian rulers in the first half of the 9th century
The Byzantines who lived in Bulgaria in the first half of the 9th century can be roughly divided into the ones who arrived due to the mass forced displacement and those who came as a result of their own, personal decisio...
Oıonomanteía w wybranych relacjach późnoantycznych greckich autorów chrześcijańskich
Pośród opisów obyczajów pogańskich utrzymujących się w życiu codziennym późnoantycznych chrześcijan, odnajdujemy relacje dotyczące wróżebnych obserwacji zachowań ptaków, praktyki określanej w greckim kręgu kulturowym ter...
Stanimir Zvezdov, Bǎlgaro-vizantijskite otnošenija pri car Petǎr I, IK Ogledalo, Sofija 2016, ss. 100
Tekst jest recenzją książki Stanimira Zvezdova pt. Bǎlgaro-vizantijskite otnošenija pri car Petǎr I, IK Ogledalo, Sofija 2016, ss. 100.