Mielotoksyczność leczenia radioizotopem samaru (153Sm) chorych na raka piersi z przerzutami do kości; jej wpływ na następowe leczenie cytostatykami
Journal Title: Współczesna Onkologia - Year 2005, Vol 9, Issue 10
Abstract
Wstęp: Przerzuty do kości występują u ok. 75 proc. chorych na raka piersi; układ kostny jest tym samym najczęstszym miejscem rozsiewu tego nowotworu. Co więcej, u wielu chorych pozostaną one jedynym miejscem rozsiewu. Leczenie przerzutów do kości w przebiegu zaawansowanego procesu nowotworowego ma charakter paliatywny, a jego celem jest w pierwszym rzędzie poprawa jakości życia. Do podstawowych metod leczenia przerzutów do kości należą radioterapia, bisfosfoniany oraz systemowe leczenie radioizotopami. Cel pracy: Celem pracy była ocena tolerancji leczenia samarem chorych na raka piersi z przerzutami do kości oraz wpływu przebytego leczenia izotopami na toksyczność hematologiczną następowego leczenia cytostatykami. Materiały i metody: Analizie poddano 90 chorych na raka piersi, w stadium uogólnienia, z licznymi przerzutami do kości, leczonych w Dolnośląskim Centrum Onkologii, w latach 2002–2004. Pacjentki leczone były radioizotopem samaru w Zakładzie Medycyny Nuklearnej IV Wojskowego Szpitala Klinicznego. U 69 (77 proc.) chorych rozsiew procesu nowotworowego ograniczony był do kości, u 26 (23 proc.) stwierdzono również obecność przerzutów do innych narządów. 54 chore (60 proc.) poddane były paliatywnej radioterapii przed leczeniem radioizotopem. Większość (80/90 – 89 proc.) chorych otrzymywała w leczeniu wspomagającym bisfosfoniany, wszystkie chore wymagały stosowania leków przeciwbólowych. Wyniki: Leczenie samarem było dobrze tolerowane. Supresja szpiku u wszystkich chorych była bezobjawowa i miała charakter przemijający. U 16 (18 proc.) chorych (11 z grupy z przerzutami narządowymi i 5 z rozsiewem ograniczonym do kości) leczonych uprzednio radioizotopem podjęto próbę leczenia cytostatykami. U 10 (62,5 proc.) chorych w tej grupie, leczenie cytostatykami zostało opóźnione o średnio 4–8 tyg., a następnie z powodu powikłań hematologicznych konieczne było zmniejszenie intensywności dawek cytostatyków. U 4 (25 proc.) chorych parametry krwi obwodowej nie pozwoliły na rozpoczęcie chemioterapii pomimo wskazań do leczenia cytostatykami, jedynie u 2 (12,5 proc.) chorych przebyte leczenie radioizotopem nie miało wpływu na prowadzoną chemioterapię. Wnioski: U chorych na raka piersi z przerzutami do kości oraz innych narządów, u których spodziewane jest uzyskanie korzyści klinicznych z leczenia cytostatykami, wskazana jest szczególna ostrożność przy kwalifikacji do leczenia radioizotopem, mimo że patogeneza supresji szpiku jest wieloczynnikowa, a prawdopodobieństwo wpływu leczenia radioizotopem na funkcję szpiku niskie.
Authors and Affiliations
Aleksandra Łacko, Katarzyna Pająk, Andrzej Kołodziejczyk, Jacek Żebrowski, Agnieszka Garncarek, Emilia Filipczyk-Cisarż
Keywords
Related Articles
- EP ID EP112759
- DOI -
- Views 57
- Downloads 0
Leczenie długotrwale rozwijającego się raka podstawnokomórkowego skóry, niszczącego połowę twarzy – opis przypadku
Rak podstawnokomórkowy (ca basocellulare, basal cell epithelioma, basalioma, ulcus rodens) jest najczęstszym nowotworem skóry. Występuje przede wszystkim u mężczyzn powyżej 40. roku życia narażonych na promieniowanie sł...
Cancer procoagulant (CP) in surgical oncology diagnostics
A considerable advancement of the neoplastic process at the start of the treatment is one of the major reasons of high mortality caused by malignant neoplasms. Numerous studies have been devoted to the diagnosis of cance...
Wpływ radioterapii na niektóre parametry koagulologiczne u chorych na niedrobnokomórkowego raka płuca (NSCLC)
Celem pracy była ocena wpływu radioterapii na stężenia wybranych czynników układu fibrynolizy u chorych na niedrobnokomórkowego raka płuca (NSCLC). Badaniu poddano 30 chorych (27 mężczyzn i 3 kobiety) w wieku 41–71 lat z...
Niedokrwistość w przebiegu choroby nowotworowej – diagnostyka i leczenie
Niedokrwistość towarzysząca chorobie nowotworowej jest poważnym problemem klinicznym. Prawidłowa diagnostyka oparta na rozważeniu wszystkich możliwych przyczyn warunkuje skuteczne leczenie niedokrwistości, która pogars...
Wyniki leczenia chorych na złośliwego międzybłoniaka opłucnej w materiale Centrum Onkologii w Krakowie
Celem pracy jest przedstawienie wyników leczenia chorych na złośliwego międzybłoniaka opłucnej w Centrum Onkologii w Krakowie. Materiał: W latach 1965–2003 w Centrum Onkologii w Krakowie leczono 63 chorych z powodu złoś...