Monitorowanie leków immunosupresyjnych u chorych po przeszczepieniu nerki – potrzeba czy konieczność?
Journal Title: Postępy Nauk Medycznych - Year 2014, Vol 27, Issue 2
Abstract
Wstęp. Burzliwy rozwój transplantacji narządów, który nastąpił zwłaszcza w ostatnich dziesięcioleciach, był między innymi możliwy dzięki coraz to bardziej urozmaiconej i celowanej immunosupresji. Ogromnym postępem w tej dziedzinie było wprowadzenie do leczenia inhibitorów kalcyneuryny, inhibitorów m-TOR, przeciwciał mono i poliklonalnych oraz leków zawierających w swojej budowie kwas mykofenolowy. Jednakże stosowanie tych leków (w różnych skojarzeniach i dawkach) nie jest pozbawione szeregu działań niepożądanych. Dlatego też chorzy po transplantacjach narządów unaczynionych podlegają systematycznej i wnikliwej kontroli klinicznej, jak również są indywidualizowane i monitorowane dawki i stężenia we krwi stosowanych leków. W chwili obecnej powszechnie przyjmuje się, że takie postępowanie jest standardem jeśli chodzi o inhibitory kalcyneuruny czy inhibitory m-TOR, natomiast trwa dyskusja wśród transplantologów co do potrzeby oceniania we krwi poziomów mykofenolatu mofetilu czy mykofenolatu sodu.Cel pracy. Celem pracy było w oparciu o dotychczasowe doniesienia z piśmiennictwa oraz własne badania kliniczne ocena przydatności oznaczania poziomów we krwi mykofenolatu mofetilu u chorych po przeszczepieniu nerek.Materiał i metody. Oceniano metodą immunoenzymatyczną (EMIT) pole pod krzywą (AUC) wyliczane każdorazowo z trzech kolejnych próbek krwi u 21 chorych (23 oznaczenia).Wyniki i wnioski. Otrzymane wyniki w kilku przypadkach odbiegały dość znacznie od zalecanej normy (30-60 mg h/L), co było powodem skoregowania dawki stosowanego leku. Wydaje się, że zwłaszcza u wybranych chorych po przeszczepieniu nerki oznaczanie poziomów MMF powinno być pomocne w optymalizacji dawki tego leku i przez to może przyczynić się do zmniejszenia ryzyka wystąpienia objawów ubocznych, a także ewentualnych reakcji odrzuceniowych.Podsumowanie. Coraz więcej danych z piśmiennictwa oraz nasze własne obserwacje przemawiają za tym, iż oznaczanie, zwłaszcza we wczesnym okresie pooperacyjnym, poziomów we krwi mykofenolatu mofetilu (a w przyszłości prawdopodobnie również mykofenolatu sodu) będzie stardardem naszego postępowania diagnostycznego u chorych po transplantacjach narządów unaczynionych. Stoimy na stanowisku, iż dalsze badania i obserwacje kliniczne w pełni potwierdzą powyższą tezę.
Authors and Affiliations
Krzysztof Dziewanowski, Radosław Drozd, Elżbieta Krzysztolik
Diagnostic imaging of medullary thyroid cancer
Medullary thyroid cancer (MTC) is an uncommon malignancy with a high tendency tometastasize both to lymph nodes and distant localizations. In recurrent disease the mostimportant prognostic factors are the early diagnosis...
Clinical genetics of malignant melanoma
Malignant melanoma (MM) represents one of the most aggressive neoplasms and its frequency is increasing rapidly. Increased melanoma risk among relatives of MM patients and familial aggregations of this malignancy point a...
Bullous pemphigoid in Dermatology Departments of Silesia in years 2001-2014
Introduction. Bullous pemphigoid (BP) is the most common disease from a group of bullous dermatoses. It affects mostly elderly people and the relative risk of disease development in people at the age 90 is 300-fold highe...
Otyłość w przewlekłej chorobie nerek a transplantacja nerki – metody leczenia
Epidemia patologicznej otyłości coraz częściej dotyczy pacjentów z przewlekłą chorobą nerek, utrudniając leczenie chorób towarzyszących, zwiększając ryzyko sercowo-naczyniowe i opóźniając lub uniemożliwiając kwalifikację...
Early arthritis – current state of knowledge
Early arthritis is often undifferentiated with various oncet (mono, oligo or polyarticular) and the duration of the symptoms less than 3 months. Most of the patients have negative rheumatoid factor (RF-IgM) and also ther...