Niebezpieczeństwa polipragmazji w neurologii
Journal Title: Postępy Nauk Medycznych - Year 2010, Vol 23, Issue 6
Abstract
Polipragmazja jest we współczesnej medycynie coraz częściej normą raczej niż sytuacją wyjątkową. Bywa ona stosowana celowo (zwykle w celu potencjalizacji efektu terapeutycznego), częściej jednak pojawia się w sposób mimowolny, w następstwie nieskoordynowanego leczenia wielu chorób przez licznych lekarzy i/lub stosowania przez pacjentów leków wydawanych bez recepty. Unikanie polipragmazji, choć zwykle pożądane, wydaje się być zadaniem mało realistycznym; skoro zatem przed stosowaniem wielu leków trudno się ustrzec, warto pamiętać o jego możłiwych niekorzystnych następstwach wynikających przede wszystkim z interakcji farmakokinetycznych, przede wszystkim na poziomie enzymatycznego metabolizowania leków oraz z właściwości farmakodynamicznych leków. W neurologii częstymi i niebezpiecznymi następstwami polipragmazji są ośrodkowy zespoły, cholinergiczny i serotoninowy, prowadzące do zaburzeń świadomości i wzrostu śmiertelności. Szczególnie wielu potencjalnie niebezpiecznych interakcji można spodziewać się u chorych leczonych z powodu padaczki, zespołów parkinsonowskich oraz przewlekłych zespołów bólowych. U chorych leczonych z powodu padaczki warto pamiętać nie tylko o raczej znanych interakcjach pomiędzy lekami przeciwpadaczkowymi stosowanymi w połączeniach, ale także o stosunkowo dużej liczbie interakcji z innymi lekami, nie tylko prowadzącymi do działań niepożądanych, ale także mogącymi ograniczać skuteczność prowadzonego leczenia. Liczne problematyczne klinicznie sytuacje wynikają ze współchorobowości psychiatrycznej i konieczności stosowania leków psychotropowych, zwłaszcza przeciwdepresyjnych. Zachowanie “farmakoczujności”, odpowiednie planowanie leczenia i przewidywanie możliwych interakcji lekowych, dobry przepływ informacji pomiędzy prowadzącym chorego specjalistą, innymi lekarzami oraz pacjentem a także unikanie leków o dużym potencjale wchodzenia w interakcje lekowe mogą zmniejszyć ryzyko poważnych powikłań farmakoterapii w neurologii i obniżyć wskaźniki śmiertelności.
Authors and Affiliations
Tomasz Sobów
Comparative efficacy and tolerability of drotaverine 80 mg and ibuprofen 400 mg in patients with primary dysmenorrhea – Protocol DOROTA
Objective: To compare efficacy and tolerability of drotaverine 80 mg and ibuprofen 400 mg in patients with primary dysmenorrhea.Materials and methods:Nine-month, multicenter (11 study centers in Poland), randomised, doub...
Transplantacyjne metody leczenia cukrzycy
Familial adenomatous polyposis of colon
Familial adenomatous polyposis (FAP) is a well-known predisposition for the occurrence of a large number of polyps in the colon and rectum inherited in an autosomal dominant manner. First symptoms of FAP are diarrhea and...
The role of polymorphonuclear granulocytes in transplanted kidney ischemia-reperfusion injury development.
Ischemia-reperfusion injury (I/R injury) is a non-specific, antigen-independent tissue-destructive process affecting both early and long-term function of the allograft. Existing studies amply document pathophysiology of...
Usunięcie uwagi jako operacja motywująca podczas sesji „ucieczki” przeprowadzanych w ramach analizy funkcjonalnej
Częstość występowania u dzieci całościowych zaburzeń rozwoju, takich jak autyzm oraz zaburzeń emocji i zachowania ciągle wzrasta (1). Podopieczni dotknięci wyżej wymienionymi problemami zazwyczaj prezentują w środowisku...