Ocena precyzji wprowadzania śrub transpedikularnych bez użycia śródoperacyjnego obrazowania radiograficznego
Journal Title: Ortopedia Traumatologia Rehabilitacja - Year 2018, Vol 20, Issue 2
Abstract
Wstęp. Powszechnie stosuje się trzy metody wprowadzania śrub transpedikularnych. Każda z nich ma wady i zalety, a ich stosowanie zależy od rodzaju zabiegu, wskazań, wieku pacjenta, preferencji i doświadczenia operatora. Precyzja wprowadzenia śrub przez łuk do trzonów kręgów oceniana może być w pooperacyjnych badaniach TK lub MR i klasyfikowana według różnych skal. Metoda „z wolnej ręki” została poddana analizie w skali Gertzbeina i porównana z pozostałymi pod względem precyzji i powikłań. Materiał i metody. Do oceny precyzji wprowadzenia śrub użyto badań MR kręgosłupa wykonywanych po operacjach. Oceniana grupa 50 pacjentów została wybrana losowo spośród 124 operowanych chorych. Ogółem oceniono implantację 426 śrub w odcinkach piersiowym i lędźwiowym kręgosłupa. Wyniki. Najkrótszy czas trwania zabiegu wynosił 87 minut, maksymalny 290. 93% (397) wprowadzonych śrub zakwalifikowano do strefy bezpiecznej wg. Gertzbeina. 7% (29) śrub zostało wkręconych w strefę niebezpieczną i dotyczyło to 14 (28%) chorych. Jedynie u 2 chorych wystąpiły niewielkie objawy neurologiczne pod postacią bólu korzeniowego. Wnioski. 1. Implantacja śrub przeznasadowych metodą „z wolnej reki” z zastosowaniem przedoperacyjnego planowania na podstawie TK lub MR wymaga dużego doświadczenia i wówczas procent poprawnie implantowanych śrub nie różni się znacząco względem innych technik. 2. Największa liczba błędów w implantacji śrub zdarza się w odcinku piersiowym kręgosłupa, lecz rzadko jest wskazaniem do reoperacji. 3. Klinicznie jawne powikłania zdarzają się bardzo rzadko i zwykle są to bóle korzeniowe.<br/><br/>
Authors and Affiliations
Grzegorz Guzik
Wczesne wyniki leczenia operacyjnego zespołu kanału nadgarstka metodą endoskopową z wykorzystaniem jednego dostępu
Wstęp. Zespół kanału nadgarstka jest najczęściej występującą neuropatią obwodową. Przyczyną wystąpienia choroby jest zwiększenie ciśnienia w kanale nadgarstka lub zmniejszenie jego objętości. Celem pracy była ocena wynik...
Zastosowanie tylnej spondylodezy międzytrzonowej w leczeniu schorzeń i urazowych uszkodzeń kręgosłupa piersiowo-lędźwiowego
Wstęp. Celem pracy jest przedstawienie skuteczności zastosowania tylnej spondylodezy międzytrzonowej, z wykorzystaniem autogennych przeszczepów kostnych w leczeniu schorzeń i urazowych uszkodzeń kręgosłupa piersiowo-lędź...
Wyniki leczenia zaburzeń toru ruchu rzepki przez jednoczasową korekcję osi aparatu wyprostnego kolana i plastykę mozaikową <br /> stawu rzepkowo-udowego
Wstęp. Zaburzeniom toru ruchu rzepek często towarzyszą uszkodzenia powierzchni chrzęstnych stawów rzepkowo-udowych. Leczenie operacyjne ma na celu usunięcie pierwotnej przyczyny zaburzenia poprzez korekcję osi aparatu wy...
Badania doświadczalne i analiza przypadków klinicznych kompresyjnych złamań kręgosłupa piersiowo-lędźwiowego
Sialoproteina kostna w diagnostyce laboratoryjnej choroby zwyrodnieniowej stawów
Choroba zwyrodnieniowa stawów obejmuje zarówno chrząstkę stawową jak i błonę maziową oraz podchrzęstną warstwę kości budujących połączenie stawowe. Stąd rodzi się potrzeba znalezienia, obok markerów destrukcji chrząstki...