Ocena skuteczności kortykoterapii dożylnej w prewencji zaostrzenia orbitopatii tarczycowej u osób z chorobą Gravesa i Basedowa leczonych radiojodem z powodu nadczynności tarczycy
Journal Title: Postępy Nauk Medycznych - Year 2012, Vol 25, Issue 11
Abstract
<b>Wstęp.</b> Leczenie radiojodem nadczynności tarczycy u chorych z chorobą Gravesa i Basedowa może prowadzić do zaostrzenia orbitopatii tarczycowej. Standardowo w zapobieganiu nasileniu zmian ocznych stosuje się steroidy doustnie. Celem pracy była ocena skuteczności i bezpieczeństwa stosowania steroidoterapii dożylnej jako prewencji zaostrzenia orbitopatii po leczeniu <sup>131</sup>I.<br><b>Materiał i metody.</b> Badaniem objęto 32 osoby z chorobą Gravesa i Basedowa i orbitopatią tarczycową leczonych radiojodem w latach 2010-2011 w Klinice Endokrynologii CMKP z powodu nadczynności tarczycy. W ramach prewencji nasilenia zmian ocznych u 16 chorych (grupa 1) stosowano dożylnie metyloprednizolon (4 cotygodniowe wlewy po 250 mg), zaś pozostałych 16 osób (grupa 2) otrzymywało prednizon (0,3-0,5 mg na kg masy ciała przez 4-5 tygodni z redukcją dawki w ciągu 8 tygodni). Grupy porównywano przed oraz po upływie 1 miesiąca i 1 roku od leczenia <sup>131</sup>I pod względem ciężkości orbitopatii (wg klasyfikacji NOSPECS) i jej aktywności (z użyciem wskaźnika CAS), stężenia przeciwciał przeciwko receptorowi TSH (TRAb), konieczności stosowania dodatkowej steroidoterapii systemowej z powodu zaostrzenia zmian ocznych oraz występowania działań niepożądanych.<br><b>Wyniki.</b> Grupy 1 i 2 nie różniły się istotnie między sobą pod względem klasy NOSPECS, wskaźnika CAS, ani stężeń przeciwciał TRAb zarówno wyjściowo, po 1 miesiącu, jak i po 1 roku leczenia. W grupie 1 nie obserwowano działań niepożądanych kortykoterapii, natomiast w grupie 2 u 2 osób odstawiono prednizon – u 1 z powodu depresji, zaś u 2 – dolegliwości ze strony przewodu pokarmowego.<br><b>Wnioski.</b> W porównaniu z powszechnie stosowanym leczeniem doustnym prednizonem, dożylne podawanie metyloprednizolonu w ramach prewencji zaostrzenia orbitopatii po leczeniu radiojodem wydaje się równie skuteczne i obarczone mniejszą ilością działań niepożądanych.
Authors and Affiliations
Magdalena Kochman, Helena Jastrzębska, Ewa Szczepańska, Joanna Zgliczyńska-Widłak, Jadwiga Janik
Keywords
Related Articles
- EP ID EP54337
- DOI -
- Views 115
- Downloads 0
Frequency of chemokine receptor variants linked to HIV infection susceptibility among infected individuals and their sexual partners
<b>Introduction.</b> Genetic resistance to HIV infection is important in populations with high ratio of sexual transmissions, as it modifies both immunological response and possibility of vira...
Przedwczesne wygasanie czynności jajników
Menopauza jest fizjologicznym okresem w życiu kobiety, w którym dochodzi do ustąpienia miesiączkowania oraz czynności jajników. Średni wiek wystąpienia menopauzy wynosi 51 lat. U niektórych kobiet niewydolność jajników m...
Vitamin D status in patients treated with intravenous ibandronate – a cohort study
Osteoporosis is a social disease, which in individual cases leads to disability and generates high costs of the treatment of its complications. Its treatment before the fractures occur should be conducted in as great as...
Pancreatic ischemia with vasospasm in the early phase of severe acute pancreatitis and the role of continuous regional arterial infusion of a protease inhibitor and an antibiotic
Pancreatic ischemia with vasospasm precedes necrotic change of the pancreas in the early phase of acute necrotizing pancreatitis, and increase in coagulability accompanied by severe acute pancreatitis (SAP) may play a cr...
Thyroid dysfunction in elderly people
The function of the thyroid gland changes with ageing. It is known that serum TSH concentrations increase with age (independent of the presence of antithyroid antibodies, although the number of people with positive antit...