Ocena wymowy i sprawności narządów artykulacyjnych u pacjentów z wadą szkieletową twarzy klasy III przed zabiegiem i po zabiegu ortognatycznym
Journal Title: Logopedia - Year 2018, Vol 0, Issue 47
Abstract
STRESZCZENIE Występowanie wad wymowy, czyli wadliwych realizacji fonemów języka polskiego u osób z wadą szkieletową twarzoczaszki jest przedmiotem nielicznych badań logopedii polskiej, ortodoncji czy chirurgii szczękowej. Celem pracy była ocena wymowy i sprawności narządów artykulacyjnych, realizacji fonemów spółgłoskowych języka polskiego oraz cech fonetycznych występujących w realizacjach głoskowych fonemów u pacjentów z wadą szkieletową twarzy klasy III przed zabiegiem i po zabiegu ortognatycznym. Materiał stanowiło 15 pacjentów leczonych w Klinice Chirurgii Szczękowo-Twarzowej i Plastycznej Uniwersytetu Medycznego w Białymstoku z powodu wad szkieletowych klasy III. Wszystkim chorym wykonywano osteotomie dwuszczękowe: szczęki typu Le Fort I, żuchwy sposobem Obwegesera – Dal Ponta. W postępowaniu badawczym wykorzystano: dane z badania lekarskiego – wywiad oraz zawarte w kwestionariuszach dane z wywiadu i badania logopedycznego. Zastosowano następujące narzędzia badawcze: karta wywiadu (zał.1), kwestionariusze logopedyczne: Badanie sprawności motorycznej narządów mowy, w opracowaniu Z. M. Kurkowskiego i T. Woźniaka (UMCS Lublin) oraz Kartę mowy i wymowy dziecka, opracowaną przez A. Balejko. Każdy pacjent przystąpił do badania dwukrotnie: bezpośrednio przed operacją oraz trzy miesiące po zabiegu ortognatycznym. Realizacje głosek oceniano zarówno wzrokowo, jak i słuchowo. W ocenie subiektywnej 73,3% badanych uznało, że mowa po zabiegu się poprawiła, a 33,3% badanych, że poprawiła się również ruchomość narządów artykulacyjnych. Wady wymowy stwierdzono przed zabiegiem u 100% badanych, natomiast po operacji u 46,7%. Stwierdzono również poprawę sprawności narządów artykulacyjnych, jak też szybkości wykonywanych przez nie ruchów po operacji. U wszystkich badanych pacjentów przed operacją występowały zaburzenia artykulacji oraz nieprawidłowy przetrwały niemowlęcy typ połykania. Po zabiegu ortognatycznym znacząco poprawiła się zarówno wymowa, jak też sprawność narządów artykulacyjnych, co potwierdzili sami pacjenci. W celu uzyskania optymalnej rehabilitacji nieprawidłowej mowy u pacjentów z wadą szkieletową klasy III konieczna jest interdyscyplinarna współpraca logopedy z ortodontą i chirurgiem szczękowym.
Authors and Affiliations
Karolina Grabowska, Jan Borys, Bożena Kosztyła-Hojna, Diana Moskal-Jasińska
Keywords
Related Articles
- EP ID EP521725
- DOI -
- Views 83
- Downloads 0
Lateralizacja słuchowa – wybrane problemy diagnozy i terapii
Streszczenie Lateralizacja słuchowa jest zjawiskiem coraz powszechniej uwzględnianym w diagnozie i terapii logopedycznej. Z perspektywy opisu zaburzeń mowy i trudności w czytaniu i pisaniu lateralizacja, w tym lateraliz...
Postępowanie diagnostyczne w przypadku pacjenta z afazją. Studium przypadku
STRESZCZENIE W niniejszym artykule dokonano szczegółowej analizy zaburzeń mowy pacjenta po udarze mózgu, w oparciu o standardy postępowania logopedycznego w przypadku afazji. Diagnozę logopedyczną przeprowadzono zgodnie...
Obraz zaburzeń komunikacji oraz rozwoju motoryki u osób z zespołem Dravet
Streszczenie Zespół Dravet, którego objawem jest ciężka, rozpoczynająca się w niemowlęctwie miokloniczna padaczka, należy do zaburzeń uwarunkowanych nieprawidłowościami występującymi w obszarze mózgu. Chorobie towarzyszy...
Procedury postępowania logopedycznego w świetle teorii kompleksowego zarządzania jakością i jej instrumentów
W artykule dokonano próby skorelowania logopedycznych standardowych czynności wyznaczonych procedurami postępowania terapeutycznego (Grabias, 2012) ze stadiami kompleksowego zarządzania jakością. Egzemplifikację przedłoż...
Zaburzone wzorce połykania i pozycji spoczynkowej języka a budowa artykulacyjna głoskowych realizacji fonemów u osób dorosłych
Nieprawidłowe wzorce połykania i pozycji spoczynkowej języka podczas oddychania u osób dorosłych wydają się niedostatecznie opisane w literaturze przedmiotu. W teorii problem określany jest głównie jako tłoczenie języka...