Ocena wymowy i sprawności narządów artykulacyjnych u pacjentów z wadą szkieletową twarzy klasy III przed zabiegiem i po zabiegu ortognatycznym
Journal Title: Logopedia - Year 2018, Vol 0, Issue 47
Abstract
STRESZCZENIE Występowanie wad wymowy, czyli wadliwych realizacji fonemów języka polskiego u osób z wadą szkieletową twarzoczaszki jest przedmiotem nielicznych badań logopedii polskiej, ortodoncji czy chirurgii szczękowej. Celem pracy była ocena wymowy i sprawności narządów artykulacyjnych, realizacji fonemów spółgłoskowych języka polskiego oraz cech fonetycznych występujących w realizacjach głoskowych fonemów u pacjentów z wadą szkieletową twarzy klasy III przed zabiegiem i po zabiegu ortognatycznym. Materiał stanowiło 15 pacjentów leczonych w Klinice Chirurgii Szczękowo-Twarzowej i Plastycznej Uniwersytetu Medycznego w Białymstoku z powodu wad szkieletowych klasy III. Wszystkim chorym wykonywano osteotomie dwuszczękowe: szczęki typu Le Fort I, żuchwy sposobem Obwegesera – Dal Ponta. W postępowaniu badawczym wykorzystano: dane z badania lekarskiego – wywiad oraz zawarte w kwestionariuszach dane z wywiadu i badania logopedycznego. Zastosowano następujące narzędzia badawcze: karta wywiadu (zał.1), kwestionariusze logopedyczne: Badanie sprawności motorycznej narządów mowy, w opracowaniu Z. M. Kurkowskiego i T. Woźniaka (UMCS Lublin) oraz Kartę mowy i wymowy dziecka, opracowaną przez A. Balejko. Każdy pacjent przystąpił do badania dwukrotnie: bezpośrednio przed operacją oraz trzy miesiące po zabiegu ortognatycznym. Realizacje głosek oceniano zarówno wzrokowo, jak i słuchowo. W ocenie subiektywnej 73,3% badanych uznało, że mowa po zabiegu się poprawiła, a 33,3% badanych, że poprawiła się również ruchomość narządów artykulacyjnych. Wady wymowy stwierdzono przed zabiegiem u 100% badanych, natomiast po operacji u 46,7%. Stwierdzono również poprawę sprawności narządów artykulacyjnych, jak też szybkości wykonywanych przez nie ruchów po operacji. U wszystkich badanych pacjentów przed operacją występowały zaburzenia artykulacji oraz nieprawidłowy przetrwały niemowlęcy typ połykania. Po zabiegu ortognatycznym znacząco poprawiła się zarówno wymowa, jak też sprawność narządów artykulacyjnych, co potwierdzili sami pacjenci. W celu uzyskania optymalnej rehabilitacji nieprawidłowej mowy u pacjentów z wadą szkieletową klasy III konieczna jest interdyscyplinarna współpraca logopedy z ortodontą i chirurgiem szczękowym.
Authors and Affiliations
Karolina Grabowska, Jan Borys, Bożena Kosztyła-Hojna, Diana Moskal-Jasińska
Keywords
Related Articles
- EP ID EP521725
- DOI -
- Views 78
- Downloads 0
Wspomaganie rozwoju psychoruchowego oraz językowego poprzez stymulację terapią integracji sensorycznej w przypadku zespołu Aspergera
Streszczenie Artykuł zawiera przegląd przyjmowanych kryteriów diagnostycznych i ich zmian dokonanych w klasyfikacjach DSM-IV, DSM-5, ICD-10, ICD-11, na podstawie których weryfikuje się występowanie u danej osoby zaburzeń...
Połykanie jako jedna z niewerbalnych czynności kompleksu ustno-twarzowego
Przygotowane opracowanie przedstawia logopedyczne podstawy diagnozy i terapii osób z zaburzeniami połykania. Uwzględnianie w diagnozie logopedycznej połykania jest konieczne, gdyż jest to jedna z istotnych niewerbalnych...
Ocena foniatryczna kandydatów na studia logopedyczne – wyniki badań, spostrzeżenia, uwagi
W artykule przedstawiono wyniki przeprowadzonego przez autorki badania przydatności kandydatów na studia logopedyczne do wykonywania zawodu logopedy. Materiał badawczy pobrano od 60 osób, głównie kobiet w wieku od 18 do...
Mózgowe mechanizmy percepcji emocji generowanych przez muzykę. Przegląd literatury
Celem niniejszego artykułu jest prezentacja badań dotyczących korelatów neuronalnych leżących u podstaw percepcji emocji generowanych przez muzykę. Terapia muzyczna jest z powodzeniem wykorzystywana w rehabilitacji pacje...
Prototypowe doświadczenia orofacjalne
Autorka przedstawia analizę związku czynności prymarnych z artykulacją. Wykorzystując terminy związane z lingwistyką kognitywną, wskazuje na prototypowe doświadczenia orofacjalne. Stwarzają one biomechaniczną bazę artyku...