Ocena wyników leczenia niskoenergetycznych złamań dalszego końca kości promieniowej u kobiet w wieku pomenopauzalnym
Journal Title: Ortopedia Traumatologia Rehabilitacja - Year 2017, Vol 19, Issue 1
Abstract
[b]Wstęp.[/b] Złamania dalszego końca kości promieniowej są jednym z najczęstszych urazów spotykanych w traumatologii. Większość z nich leczona jest nieoperacyjnie, metodą nastawienia zamkniętego i unieruchomienia w gipsie. W przypadku złamań niestabilnych metoda ta nie zawsze pozwala na uzyskanie i utrzymanie prawidłowego nastawienia złamania. Celem pracy była ocena kliniczna i radiologiczna wyników leczenia złamań dalszego końca kości promieniowej w zależności od zastosowanej metody.[b]Materiał i metody.[/b] Badaną grupę 77 kobiet w wieku pomenopauzalnym podzielono na 3 podgrupy w zależności od zastosowanej metody leczenia: 1. nastawienie zamknięte i unieruchomienie w opatrunku gipsowym, 2. nastawienie zamknięte i przezskórna stabilizacja drutami Kirschnera, 3. nastawienie otwarte i stabilizacja płytką kątowo-stabilną. Po 4 i 12 miesiącach od urazu przeprowadzono badania kontrolne, podczas których zmierzono zakres ruchu stawu promieniowo-nadgarstkowego oraz siłę uścisku ręki. Wyniki sklasyfikowano wg skali Mayo Wrist Score. Na zdjęciach RTG oznaczono parametry radiologicznej oceny dalszego końca kości promieniowej, a uzyskane wyniki sklasyfikowano wg radiologicznej skali Lidstroma.[b]Wyniki.[/b] Odsetek wyników bardzo dobrych i dobrych uzyskany w grupach chorych leczonych metodami operacyjnymi (płytka 92,6%, druty K. 88,0%) był znacząco wyższy w stosunku do grupy leczonej metodą nieoperacyjną (48%).[b]Wniosek.[/b] 1. Odsetek wyników bardzo dobrych i dobrych uzyskany w grupach chorych leczonych metodami operacyjnymi (płytka 92,6%, druty K. 88,0%) był znacząco wyższy w stosunku do grupy leczonej metodą nieoperacyjną (48%). 2. Otwarte nastawienie, ze stabilizacją płytką kątowo-stabilną, złamań dalszego końca kości promieniowej, daje lepsze wyniki czynnościowe we wczesnym okresie pooperacyjnym i obniża ryzyko wystąpienia zespołu algodystroficznego.
Authors and Affiliations
Mariusz Tomaszuk, Jan Kiryluk, Andrzej Tomaszuk, Janusz Popko
Keywords
Related Articles
- EP ID EP207161
- DOI -
- Views 72
- Downloads 0
Avascular Necrosis of Femoral Condyles in a Patient Treated Due to Lymphoma. A Case Study
Periarticular avascular osteonecrosis is one of the most severe joint diseases and may result in complete joint destruction. It may affect patients after chemotherapy involving regimens including steroids. The paper desc...
Anterior stabilization in thoraco-lumbar scoliosis
Background. The selection of the appropriate type of stabilization in the treatment of thoraco-lumbar scoliosis is still a matter for discussion.Material and methods. We present treatment outcome in a group of 127 patien...
Dry needling as a method of tendinopathy treatment
Tendinopathy is a broad concept that describes any painful condition that occurs in or around a tendon.The ideal treatment for tendinopathy is still nebulous. Dry needling is a treatment method in which a special needle...
Ocena kształtu kanału kręgowego i kątów stawów międzykręgowych w odcinku lędźwiowym
Wstęp. Prace dotyczące kształtu kanału kręgowego i zmian zwyrodnieniowych w stawach międzykręgowych nie zostały dotychczas opracowane we wszystkich szczegółach. Dotyczy to szczególnie przyczyn bólów związanych ze zmianam...
Overlooked Posterior Shoulder Dislocation: Preoperative and Postoperative CT Studies (A Case Report)
Posterior shoulder dislocation is an extremely rare injury. A radiograph of the dislocated shoulder is generally accepted as normal owing to several traps. Therefore if the clinician is not suspicious, this injury can ea...