Ocena zaburzeń snu u chorych z jednostronnym lub obustronnym upośledzeniem drożności nosa za pomocą badania polisomnograficznego

Journal Title: Otolaryngologia Polska - Year 2016, Vol 70, Issue 2

Abstract

Wprowadzenie. Celem pracy była ocena zaburzeń snu u chorych z jednostronnym lub obustronnym upośledzeniem drożności nosa za pomocą badania polisomnograficznego. Materiał i metody. Badania przeprowadzone u 60 dorosłych osób, w tym 23 kobiet i 37 mężczyzn w wieku 19 - 69 lat hospitalizowanych w Klinice, których podzielono na 3 grupy: I - 20 osób z jednostronnym upośledzeniem drożności nosa, II – 20 osób z obustronnym upośledzeniem drożności nosa, III – 20 osób (kontrolna) z prawidłową drożnością nosa. Metodyka badań obejmowała: badanie podmiotowe, ankietę z uwzględnieniem głównych objawów nocnych (bezdechy, głośne chrapanie, częste oddawanie moczu, itp.), badanie przedmiotowe, badania krwi (morfologia, poziom markerów zapalenia (CRP, fibrynogen, IL-6), poziom glukozy). badania obrazowe (RTG, CT, MRI głowy/zatok przynosowych) w celu oceny przyczyny i miejsca obturacji dróg oddechowych, testy fizjologiczne wchodzące w skład badania polisomnograficznego. Przy analizie określono: stopień zaburzeń snu, przyczyny związane z niedrożnością nosa oraz ocenę typu skrzywienia przegrody nosa wg Mladiny. Wyniki. Na podstawie przeprowadzonego badania polisomnograficznego oraz po analizie wyników badań dodatkowych rozpoznano następujące zaburzenia oddychania u osób z niedrożnością nosa: spłycenie oddechu u 19 osób (47.5%) z upośledzeniem jednostronnym oraz u 9 osób (22.5%) z upośledzeniem dwustronnym. natomiast bezdech senny u 21 osób (52.5%) z upośledzeniem jednostronnym oraz u 11 osób (27.5%) z upośledzeniem dwustronnym. Upośledzenie drożności nosa, zarówno w grupie I, jak II było spowodowane głównie skrzywieniem przegrody nosa, odpowiednio w 18 przypadkach (34%) i w 15 przypadkach (28.3%). W badanej grupie kontrolnej nie stwierdzono żadnych zaburzeń snu za pomocą badania polisomnograficznego. We wszystkich przypadkach grupy I i II chorych zakwalifikowano do leczenia chirurgicznego celem poprawienia drożności nosa w zależności od ich przyczyny. Wnioski. W przeprowadzonych badaniach stwierdzono spłycenie oddechu u 47.5% pacjentów, natomiast bezdech senny u 52.5% chorych. Najczęstszą przyczyną niedrożności nosa było skrzywienie przegrody nosa, które stwierdzono u 82.5% chorych, przy czym w 45% była to niedrożność jednostronna, zaś w 37.5% dwustronna.

Authors and Affiliations

Jurek Olszewski, Joanna Michalska

Keywords

Related Articles

Revision surgery in otosclerosis

The authors present 68 cases of revision stapes surgery in otosclerosis. This review analyzed intraoperative findings and postrevision hearing results. According to our observations, the most common causes of failure aft...

Ocena rozwoju postępów słuchowych i językowych po wszczepieniu implantu ślimakowego u dzieci z dodatkowymi obciążeniami

Aim: The study aimed to assess the auditory skills in multi-handicapped children with cochlear implants. Material and methods: The study assessed 34 children, who were implanted due to the bilateral profound sensorineura...

Wpływ wydłużenia podniebienia na wyniki funkcjonalne i jakość mowy w leczeniu operacyjnym podśluzówkowego rozszczepu podniebienia

Badanie przeprowadzono w celu porównania wewnątrzpodniebiennej plastyki podniebienia miękkiego wykonywanej samodzielnie lub w połączeniu z palatoplastyką V-Y metodą pushback (cofnięcia podniebienia), w odniesieniu do poo...

Ocena ośrodkowych procesów słuchowych u dzieci ze specyficznymi zaburzeniami rozwoju mowy i języka

Specyficzne zaburzenia rozwoju mowy i języka (Specific Language Impairment – SLI) dotykają ok. 7–15% dzieci w wieku szkolnym. Według obecnie stosowanych kryteriów rozpoznania przyjmuje się, że grupa tych dzieci ma prawid...

Download PDF file
  • EP ID EP76640
  • DOI 10.5604/00306657.1193067
  • Views 78
  • Downloads 0

How To Cite

Jurek Olszewski, Joanna Michalska (2016). Ocena zaburzeń snu u chorych z jednostronnym lub obustronnym upośledzeniem drożności nosa za pomocą badania polisomnograficznego. Otolaryngologia Polska, 70(2), 31-37. https://europub.co.uk/articles/-A-76640