Ochrona roślin w integrowanej produkcji rzepaku
Journal Title: Rośliny Oleiste - Oilseed Crops - Year 2009, Vol 30, Issue 2
Abstract
Integrowana ochrona roślin jest w obecnej sytuacji gospodarczej najlepszym sposobem zapewnienia dobrej kondycji roślin i prowadzi do uzyskania wysokiej jakości plonu bez negatywnego wpływu na środowisko przyrodnicze. Ten system ochrony w niedalekiej przyszłości będzie zalecany we wszystkich krajach UE. W opracowaniu przedstawione są główne zasady integrowanego systemu ochrony w uprawie rzepaku. Jego podstawowym celem jest ograniczenie stosowania chemicznych środków na rzecz alternatywnych, naturalnych metod. Duże znaczenie w tej metodzie mają więc niechemiczne sposoby ograniczania występowania agrofagów, czyli grzybów chorobotwórczych, chwastów i szkodników w rzepaku. W integrowanej ochronie rzepaku ważny jest wybór odmiany cechującej się podwyższoną odpornością na porażenie przez patogeny, użycie zdrowego, kwalifikowanego i zaprawionego materiału siewnego, sposób uprawy roli, zbilansowane nawożenie oraz użycie środków ochrony roślin o najwyższej skuteczności działania przy zastosowaniu możliwie najniższej dawki. Decyzja o zastosowaniu ochrony chemicznej powinna być oparta na doskonałej znajomości biologii i ekologii głównych agrofagów występujących w rzepaku, z uwzględnieniem progów szkodliwości. W miarę możliwości należy przy tym opierać się na wskazaniach systemów wspomagania decyzji. Zastosowane w systemie integrowanej produkcji środki chemiczne nie powinny należeć do grupy toksycznych dla ludzi i środowiska. W integrowanej metodzie, jeżeli jest taka możliwość, powinno się stosować biologiczne metody ograniczania organizmów szkodliwych. Przystępując do zwalczania sprawców chorób należy określić sprawcę głównego zagrożenia oraz możliwość występowania w tym samym czasie innych aby dokonać wyboru fungicydu zawierającego substancje aktywne, które umożliwią całkowitą kontrolę nad zdrowotnością plantacji. Wybór środka powinien być związany z fazą wzrostu rzepaku i warunkami agroklimatycznymi. W przypadku stosowania kilku zabiegów należy posługiwać się zasadami strategii antyodpornościowej. W zwalczaniu szkodników ważna jest znajomość szkód morfologicznych przez nie wywoływanych. Istotne jest też używanie naczyń chwytnych, pułapek lepowych i innych urządzeń umożliwiających precyzyjne monitorowanie nasilenia występowanie szkodnika w łanie. W zwalczaniu szkodników należy również zwrócić uwagę na użycie takich substancji aktywnych, które nie będą miały wpływu na pożyteczną entomofaunę występującą w tej uprawie. Zwalczanie chwastów w integrowanej produkcji rzepaku jest trudne. Siew wąskorzędowy utrudnia wykonanie zabiegów mechanicznych. Należy uwzględnić terminy stosowania herbicydów, zwłaszcza w rzepaku ozimym, którego ochronę należy rozpocząć w okresie siewu oraz w terminie jesiennym. Elementem ograniczającym dawki herbicydów jest precyzyjne stosowanie mieszanin łącznie z użyciem adiuwantów. Ponadto umiejętne stosowanie środków chwastobójczych eliminuje takie zjawiska w ochronie roślin jak kompensacja chwastów oraz ich uodparnianie się. Zastosowanie się do wszystkich zaleceń dobrej praktyki ochrony roślin przed agrofagami ma istotny wpływ na ostateczny efekt uzyskany podczas prowadzenia integrowanej produkcji rzepaku.
Authors and Affiliations
Marek Mrówczyński, Tadeusz Praczyk, Romuald Gwiazdowski, Ewa Jajor, Grzegorz Pruszyński, Henryk Wachowiak
Keywords
Related Articles
- EP ID EP74021
- DOI -
- Views 74
- Downloads 0
The content of detrimental substances in seeds and straw of linseed (Linum usitatissimum L.) grown in the direct neighbourhood of routes
The aim of this work was the estimation of quality of crop of bright (Oliwin, Jantarol, Amon) and brown linseed varieties (Szafir and Bukoz) grown near the highway and menaced with pollutants emitted by vehicles. In the...
The sensitivity of spring and winter varieties of oilseed rape to heavy metals and rhizobacteria
We have examined the impact of heavy metals (zinc, cadmium, copper, lead) and rhizobacteria on the growth of seedlings of Brassica napus L. We analyzed three varieties of rape: two spring – Belinda and Clipper and one wi...
The effect of growth regulators on content of assimilation pigment in leaves of three soybean cultivars (Glycine max L. Merr)
Two-year pot experiment was carried out in a vegetation house of the Western Pomeranian University of Technology in Szczecin aimed at determination of the effect of exogenous growth regulators, i.e. indolilo-3-butyric ac...
Zawartość olejku eterycznego i jego skład w owocach pochodzących z kolekcji kminku zwyczajnego (Carum carvi L.)
W latach 2007–2009 oceniano kolekcję kminku składającą się z 22 obiektów, które stanowiły: populacje z europejskich ogrodów botanicznych (18 — obiekty te oznaczono nazwami miejscowości w których znajdują się ogrody botan...
Wstępne badania nad resyntezą rzepaku ozimego (Brassica napus L.) Preliminary study on resynthesis of winter oilseed rape (Brassica napus
Jedną z najczęściej wykorzystywanych metod resyntezy rzepaku jest krzyżowanie wybranych podgatunków Brassica rapa L. i Brassica oleracea L.oraz uzyskanie roślin poprzez kultury in vitro izolowanych zarodków we wczesnym...