Ochrona roślin w integrowanej produkcji rzepaku

Journal Title: Rośliny Oleiste - Oilseed Crops - Year 2009, Vol 30, Issue 2

Abstract

Integrowana ochrona roślin jest w obecnej sytuacji gospodarczej najlepszym sposobem zapew­nienia dobrej kondycji roślin i prowadzi do uzyskania wysokiej jakości plonu bez negatywnego wpływu na środowisko przyrodnicze. Ten system ochrony w niedalekiej przyszłości będzie zalecany we wszystkich krajach UE. W opracowaniu przedstawione są główne zasady integrowanego systemu ochrony w uprawie rzepaku. Jego podstawowym celem jest ograniczenie stosowania chemicznych środków na rzecz alternatywnych, naturalnych metod. Duże znaczenie w tej metodzie mają więc niechemiczne sposoby ograniczania występowania agrofagów, czyli grzybów chorobotwórczych, chwastów i szkodników w rzepaku. W integrowanej ochronie rzepaku ważny jest wybór odmiany cechującej się podwyższoną odpornością na porażenie przez patogeny, użycie zdrowego, kwalifi­kowanego i zaprawionego materiału siewnego, sposób uprawy roli, zbilansowane nawożenie oraz użycie środków ochrony roślin o najwyższej skuteczności działania przy zastosowaniu możliwie najniższej dawki. Decyzja o zastosowaniu ochrony chemicznej powinna być oparta na doskonałej znajomości biologii i ekologii głównych agrofagów występujących w rzepaku, z uwzględnieniem progów szkodliwości. W miarę możliwości należy przy tym opierać się na wskazaniach systemów wspomagania decyzji. Zastosowane w systemie integrowanej produkcji środki chemiczne nie powinny należeć do grupy toksycznych dla ludzi i środowiska. W integrowanej metodzie, jeżeli jest taka możliwość, powinno się stosować biologiczne metody ograniczania organizmów szkodliwych. Przystępując do zwalczania sprawców chorób należy określić sprawcę głównego zagrożenia oraz możliwość występowania w tym samym czasie innych aby dokonać wyboru fungicydu zawierającego substancje aktywne, które umożliwią całkowitą kontrolę nad zdrowotnością plantacji. Wybór środka powinien być związany z fazą wzrostu rzepaku i warunkami agroklimatycznymi. W przypadku stosowania kilku zabiegów należy posługiwać się zasadami strategii antyodpornościowej. W zwalczaniu szkodników ważna jest znajomość szkód morfologicznych przez nie wywo­ływanych. Istotne jest też używanie naczyń chwytnych, pułapek lepowych i innych urządzeń umożliwiających precyzyjne monitorowanie nasilenia występowanie szkodnika w łanie. W zwalcza­niu szkodników należy również zwrócić uwagę na użycie takich substancji aktywnych, które nie będą miały wpływu na pożyteczną entomofaunę występującą w tej uprawie. Zwalczanie chwastów w integrowanej produkcji rzepaku jest trudne. Siew wąskorzędowy utrudnia wykonanie zabiegów mechanicznych. Należy uwzględnić terminy stosowania herbicydów, zwłaszcza w rzepaku ozimym, którego ochronę należy rozpocząć w okresie siewu oraz w terminie jesiennym. Elementem ograniczającym dawki herbicydów jest precyzyjne stosowanie mieszanin łącznie z użyciem adiuwantów. Ponadto umiejętne stosowanie środków chwastobójczych eliminuje takie zjawiska w ochronie roślin jak kompensacja chwastów oraz ich uodparnianie się. Zastosowanie się do wszystkich zaleceń dobrej praktyki ochrony roślin przed agrofagami ma istotny wpływ na ostateczny efekt uzyskany podczas prowadzenia integrowanej produkcji rzepaku.

Authors and Affiliations

Marek Mrówczyński, Tadeusz Praczyk, Romuald Gwiazdowski, Ewa Jajor, Grzegorz Pruszyński, Henryk Wachowiak

Keywords

Related Articles

Wpływ terminu stosowania fungicydu zawierającego flusilazol na plon i jakość nasion rzepaku ozimego

Celem badań była ocena wpływu jesiennego i wczesnowiosennego oprysku fungicydem zawierającym flusilazol na plon i skład chemiczny nasion. Oznaczono wpływ terminu opryskiwania roślin tym preparatem grzybobójczym na zawart...

Zmiany fenotypowe roślin maku oleistego (Papaver somniferum L.) po kwitnieniu i akumulacja morfiny w makówkach. I. Rozwój roślin i makówek maku oleistego po kwitnieniu

Przeprowadzone w latach 2009 i 2010 badania miały na celu prześledzenie zmian cech fenotypowych po kwitnieniu roślin maku oleistego. Badanie przeprowadzono w dwóch miejscowościach. Materiał do badań stanowiły dwie niskom...

Analiza współzależności między plonem nasion a cechami ilościowymi lnu oleistego ([i]Linum usitatissimum[/i] L.)

Celem pracy było określenie zależności pomiędzy plonem nasion osiemnastu genotypów lnu oleistego a wybranymi cechami ilościowymi oraz zbadanie wzajemnych korelacji pomiędzy analizowanymi cechami. Plon nasion wybrano jako...

Modelowanie matematyczne cykli życiowych mikroorganizmów chorobotwórczych jako narzędzie ochrony rzepaku przed chorobami grzybowymi

W niniejszej pracy przeglądowej przedstawiono podstawowe zasady tworzenia modeli matema­tycznych, a także szczegółowe założenia modeli Blackleg Sporacle, Improved Blackleg Sporacle, Sporacle Ezy oraz modułu SimCanker mod...

Ocena postępu biologicznego w hodowli rzepaku ozimego ([i]Brassica napus[/i] L.)

Celem przedstawionej pracy była ocena postępu biologicznego w hodowli rzepaku ozimego. Materiałem, który posłużył do wykonania analizy postępu były wyniki badań rejestrowych i porejestrowych COBORU oraz wyniki doświadcze...

Download PDF file
  • EP ID EP74021
  • DOI -
  • Views 70
  • Downloads 0

How To Cite

Marek Mrówczyński, Tadeusz Praczyk, Romuald Gwiazdowski, Ewa Jajor, Grzegorz Pruszyński, Henryk Wachowiak (2009). Ochrona roślin w integrowanej produkcji rzepaku. Rośliny Oleiste - Oilseed Crops, 30(2), 245-256. https://europub.co.uk/articles/-A-74021