Od traumatycznych wydarzeń i dysocjacji do Ja cielesnego i objawów depresji – w poszukiwaniu syndromu autodestruktywności u młodzieży dokonującej zamierzonych samookaleczeń
Journal Title: Psychiatria Polska - Year 2017, Vol 51, Issue 2
Abstract
Cel pracy Celem badań była analiza związków między zmiennymi: nasileniem objawów depresji, uczuciami wobec swego ciała, dysocjacją oraz liczbą i rodzajem traumatycznych zdarzeń doświadczonych w ciągu życia u młodzieży dokonującej zamierzonych samookaleczeń, hospitalizowanej psychiatrycznie. Metoda Zbadano 60 pacjentów w wieku 13-17 lat (M = 15,48, SD = 1,19), w tym 51 dziewcząt (85%) i 9 chłopców (15%). U ponad połowy grupy (55%) zdiagnozowano mieszane zaburzenia zachowania i emocji, u 23,5% depresyjne zaburzenia zachowania, u 10% epizod depresyjny, u 5% chorobę afektywną dwubiegunową, u 1,1% zaburzenia adaptacyjne, u 1,1% ADHD, u 1,1% zespół stresu pourazowego, u 1,6% nieprawidłowo kształtującą się osobowość oraz zaburzenia odżywiania się. Zastosowano narzędzia badawcze: ankietę socjodemograficzną, autorski Kwestionariusz uczuć wobec ciała, skonstruowany na bazie opisu Tomkiewicza, Inwentarz Depresyjności Dziecka Kovacs, Skalę „Psychopatologia Ja” Scharfettera. Wyniki Badani charakteryzują się negatywnymi uczuciami wobec ciała, u ponad połowy badanych występuje ciężkie nasilenie objawów depresji. Istnieją powiązania między wydarzeniami traumatycznymi, dysocjacją, ja cielesnym i nasileniem objawów depresji. Najsilniejsze związki występują między dysocjacją a: nasileniem objawów depresji i uczuciami wobec ciała oraz między nasileniem objawów depresji i uczuciami wobec ciała. Wnioski Samobójstwo usiłowało popełnić 2/3 badanej grupy, co wskazuje na bardzo częste współwystępowanie różnych form bezpośredniej autodestruktywności i skłania do refleksji, w jakich warunkach samookaleczenia spełniają (lub nie) funkcję zapobiegania próbom samobójczym. Samookaleczenia wraz z interakcją analizowanych zmiennych klinicznych mogą stanowić syndrom autodestruktywności w różnorodnych zaburzeniach psychicznych u młodzieży oraz współtworzyć ich obraz kliniczny, co należy uwzględniać w diagnostyce oraz terapii młodzieży.
Authors and Affiliations
Wioletta Radziwiłłowicz, Magdalena Lewandowska
The evaluation of the stress coping styles and emotional intelligence in psychiatrically treated adolescent patients with deliberate self-harm in relation to chosen clinical features
Aim. The primary goal of the study was an evaluation of the dominating stress coping styles in adolescent patients with self-harm records, who were psychiatrically treated, taking into account the level of their emotiona...
Psychiczna kobiecość i męskość, poczucie własnej atrakcyjności, style przywiązania, style radzenia sobie i strategie autoprezentacji u kobiet podejmujących próby samobójcze
Cel: Celem badania było zdiagnozowanie wybranych charakterystyk osobowych kobiet podejmujących próby samobójcze: psychicznej kobiecości i męskości, poczucia własnej atrakcyjności, stylów przywiązania, strategii autopreze...
Mutual assessment of their marital relationship by parents of female patients with eating disorders
Aim: The goal of this study was to assess the perception of marital relationship and its mutual connections by parents of (female) patients diagnosed with eating disorders. Data from: 54 (female) patients diagnosed with...
Diagnostic difficulties in adolescent patients – subjective psychiatrist-side factors
Adolescence is a period of intensive development and crucial transitions in human life. Developmental crises, oppositional behaviours and non-adaptive patterns are strengthened. Simultaneously some symptoms of mental dis...
Samouszkodzenia – miejsce w klasyfikacjach zaburzeń psychicznych, czynniki ryzyka i mechanizmy kształtujące. Przegląd badań
Samouszkodzenia są zjawiskiem częstym wśród adolescentów i młodych dorosłych, przy czym w populacjach klinicznych częstość ich występowania jest szacowana na poziomie 40-80%, zwłaszcza w odniesieniu do pacjentów w okresi...