Odległe wyniki leczenia operacyjnego skolioz idiopatycznych metodą Cotrela-Dubousseta
Journal Title: Ortopedia Traumatologia Rehabilitacja - Year 2005, Vol 7, Issue 3
Abstract
Wstęp. Celem pracy była ocena wyników leczenia operacyjnego metodą Cotrela-Dubousseta u chorych ze skoliozą idiopatyczną.Materiał i metody. Analiza wyników leczenia została wykonana u 147 chorych ze skoliozą, z podziałem na grupy według klasyfikacji Kinga. Wiek chorych w czasie operacji wahał się od 12 lat do 25 lat, średnio 15 lat. Czas obserwacji po operacji wynosił od 3 lat do 12 lat, średnio 6,3 lat. Ocena radiologiczna została wykonana na radiogramach a-p i bocznych całego kręgosłupa przed operacją, około 2 tygodnie po operacji i w badaniu końcowym. Określono: dojrzałość kręgosłupa testem Rissera, wielkość skrzywienia kręgosłupa metodą Cobba, rotację kręgu szczytowego skrzywienia metodą Perdriolle, kompensację radiologiczną kręgosłupa oraz wielkość kifozy piersiowej T2-T12 i lordozy lędźwiowej L1-S1.Wyniki. Największą korekcję skrzywienia uzyskano w płaszczyźnie czołowej (60% w typie IV Kinga). Utrata korekcji skrzywienia wynosiła 6,5% w części piersiowej i 10,4% w części lędźwiowej kręgosłupa. Mniejszą korekcję uzyskano w płaszczyźnie strzałkowej. W lordoskoliozach nie uzyskano dolnej granicy kąta kifozy piersiowej. Derotacja kręgu szczytowego skrzywienia piersiowego wynosiła od 1° do 5°. Derotacja skrzywienia piersiowego łączyła się ze zwiększeniem rotacji skrzywienia lędźwiowego. U większości chorych stwierdzono lewostronną dekompensację kręgosłupa po operacji. Rekompensacja kręgosłupa stwierdzona w badaniu końcowym zmniejszyła odsetek chorych i wielkość dekompensacji pooperacyjnej. Zdecydowana większość (78,2% chorych) nie miała żadnych dolegliwości bólowych kręgosłupa i oceniła wynik leczenia na bardzo dobry (77,5% chorych) i dobry (20,4% chorych). Powikłania wystąpiły u 10 chorych (6,8%), w tym: neurologiczne u 1 chorego, zakażenie wczesne u 2 chorych i późne u 3 chorych.Wnioski. Korekcja skoliozy była największa w płaszczyźnie czołowej i znacznie mniejsza w płaszczyźnie strzałkowej. Niewielka korekcja rotacji kręgu szczytowego skrzywienia pierwotnego łączyła się ze zwiększeniem rotacji kręgu szczytowego skrzywienia wtórnego kręgosłupa. Dekompensacja stwierdzana w badaniu końcowym była mniejsza od dekompensacji pooperacyjnej.
Authors and Affiliations
Andrzej Pucher, Jan Nowicki, Wiesław Kaczmarek, Przemysław Ceglarz, Jakub Kucharski
Keywords
Related Articles
- EP ID EP56526
- DOI -
- Views 78
- Downloads 0
Przebudowa tkanki kostnej wokół dystalnej części trzpienia Zweymüllera
[b]Wstęp.[/b] Trzpień Zweymullera jest dobrze znany i powszechnie stosowany w Europie od 1980 r. Nieliczni autorzy wskazują na występowanie zagęszczeń kości gąbczastej pod trzpieniem, natomiast dotąd nie opisano mechaniz...
Physical activity of elderly patients after total hip arthroplasty
Background. Total hip arthroplasty (THA) is the most common method of treatment of severe hip osteoarthritis. There is little data concerning the physical activity of total hip arthroplasty patients in Poland and investi...
Ocena wpływu rekombinowanego czynnika VIIa (NovoSeven®) na śródoperacyjne krwawienie podczas operacji rekonstrukcyjnej kolana z totalną endoprotezą u pacjenta bez hemofilii
Wstęp. Czynnik rekombinowanego VIIa stosuje się od paru lat w celu hamowania krwienia u osób z hemofilią. W niniejszej pracy autorzy przedstawiają doświadczenie własne w zakresie stosowania komercyjnej postaci czynnika r...
Cementless Total Hip Arthroplasty with BiCONTACT Stem – Go od Results at Long Term of Follow -up
Background. The aim of our study was an evaluation of long-term clinical and radiological results of arthroplasty with BiCONTACT stem.Material and methods. We qualified 115 patients (125 hips) to the retrospective analys...
Knowledge of Participants of the 5th Polish Foot and Ankle Society (PFAS) Congress about the Diagnosis and Treatment of Plano-valgus Feet Secondary to Posterior Tibial Tendon Dysfunction (PTTD)
Background. Posterior tibial tendon dysfunction (PTTD) ranks among the most common causes of adult acquired flatfoot deformity. The deformity develops gradually through characteristic stages and its early manifestations...