Organofosfat zehirlenmelerinin sosyodemografik özellikleri ve pralidoksim verilme zamanı ile mortalite arasındaki ilişki

Journal Title: Dicle Tıp Dergisi - Year 2013, Vol 40, Issue 4

Abstract

Amaç: Organofosfatlı ilaçlar tarım sektöründe sıklıkla kullanılmaktadır ve ilaç zehirlenmelerinde önemli bir yer tutmaktadır. Bu çalışmada, kliniğimizde takip edilen organofosfat zehirlenme vakalarının sosyodemografik verileri, klinik bulguları ve pralidoksim (PAM) tedavisine başlanma zamanı ile mortalite arasındaki ilişki araştırıldı. Yöntemler: Çalışma kapsamında Ocak 2001 - Kasım 2009 tarihleri arasında Dicle Üniversitesi Tıp Fakültesi İç Hastalıkları Kliniği’nde organofosfat zehirlenmesi nedeni ile takip edilen 179 hastanın dosyaları geriye dönük olarak incelendi. Hazırlanan standart çalışma formlarına; sosyodemografik veriler, klinik bulgular, laboratuvar verileri, takip esnasında gelişen komplikasyonlar ve tedavi sonuçları kaydedildi. Hastalar ölen ve sağ kalan hastalar şeklinde gruplandırılarak sosyodemografik, klinik, laboratuvar sonuçları ve tedavi sonuçları karşılaştırıldı. Bulgular: Çalışmaya alınan 179 hastanın 133 (%74,3)’ü kadın, 46 (%25,6)’sı erkek ve yaş ortalamaları 27,13+11,68 idi. Hastalarımızın 15’i (% 8,3) öldü. Ölen hastalarımızda okur-yazar olmama oranı % 66,6 iken sağ kalan hastalarda bu oran %30,4 idi. Ölen hastaların 13’ünde (% 86,6) nikotinik, 14’ünde (% 93,3) SSS bulguları görülürken, sağ kalanların 76’sında (% 46,3) nikotinik ve 62’sinde (% 37,8) SSS bulguları görüldü. PAM verilme zamanına göre hastalar değerlendirildiğinde; ilk 3 saatte (n=134), 3-6 saatte (n=36) ve 6 saatten sonra (n=9) olup, bu saatlere göre PAM tedavisi verilenlerin mortalite oranları sırasıyla; % 4,47 (n=6), % 19,4 (n=7), % 22,2 (n=2) olduğu tespit edildi. Sonuçlar: Organofosfat zehirlenmesi ile başvuran hastaların büyük çoğunluğunun eğitim düzeyinin düşük olup mortalite ile ilişkili bulunması eğitimin önemini göstermektedir. Ayrıca PAM tedavisi erken verilenlerde mortalite oranı daha düşük bulunmuş olup, PAM tedavisine erken başlanması mortaliteyi azaltmada önemlidir. Anahtar kelimeler: Organofosfat, pralidoksim, mortalite

Authors and Affiliations

Mehmet Güllü, Ali Kadiroğlu, Murat Orak

Keywords

Related Articles

Nadir bir olgu: Raine Sendromu 

Ultrasonografi tekniğindeki gelişmeler fetal anomalilere intrauterin dönemde erken tanı konmasına yardımcı olmuştur. Ancak çok nadir görülen anomaliler intrauterin dönemde atlanabilmekte veya geç tanı konabilmektedir. Bu...

Reiter’s syndrome occurred following intravesical BCG immunotherapy: Case presentation 

Intravesical instillation of Bacillus Calmette Guerin (BCG) is used in the treatment of patients with superficial bladder carcinoma with efficacy and safety. Although clinically very effective this method is associated w...

 Malign plevral mezotelyoma tanısı için yapay zeka teknikleri kullanımı

 Amaç: İnsanların beyin zarında bulunan, asbestos ve asbestiform liflerine maruz kalmakla oluşan kötü huylu plevral Mezotelyoma, oldukça saldırgan bir tümördür. Düşük seviyeli çevresel erionite fibrous zeolite’e mar...

The Value of D-Dimer in Diagnosis of Acute Mesenteric Ischemia and Differential Diagnosis from Acute Pancreatitis and Acute Cholecystitis

Objective: Because of its poor prognosis and high mor­tality rate, early diagnosis of acute mesenteric ischemia (AMI) is a challenge. The value of serum markers in the diagnosis of AMI is limited and the studies related...

A case of primary gastric choriocarcinoma and a review of the Turkish literature:An extremely rare carcinoma of the stomach

Primary choriocarcinoma of the stomach is an extremely rare and highly malignant tumor. A 60 years old man visited another hospital for the chief complaint of the stomachache and black stools. A large ulcero-vegetativ...

Download PDF file
  • EP ID EP93740
  • DOI 10.5798/diclemedj.0921.2013.04.0331
  • Views 117
  • Downloads 0

How To Cite

Mehmet Güllü, Ali Kadiroğlu, Murat Orak (2013). Organofosfat zehirlenmelerinin sosyodemografik özellikleri ve pralidoksim verilme zamanı ile mortalite arasındaki ilişki. Dicle Tıp Dergisi, 40(4), 549-554. https://europub.co.uk/articles/-A-93740